استرالیا در تلاش برای قهرمانی پشت سر هم در جام جهانی T20 به نقشه ای آشنا نگاه می کند | جام جهانی T20

افیا دهه به دهه، منتخبان استرالیایی به روش های معمولی متمایل شده اند. سه سریع و یک اسپینر، بهترین خفاش کاپیتان، ویکت بان در ساعت هفت در کریکت تست یا هل دادن به بالا برای پرتاب خفاش به عنوان بازکننده در فرم های کوتاه تر است. گاهی اوقات شرایط یا یک بازیکن غیرمعمول ممکن است این موضوع را تغییر دهد، اما تمایل دارد که به سرعت به میانگین بازگردد.

داشتن مسئولیت جورج بیلی منجر به تمایل گهگاهی برای متفاوت بودن شده است. روزهای او به عنوان بازیکن و کاپیتان این را نشان داد و آن روزها به اندازه کافی اخیر است که او شخصاً نقاط قوت اکثر بازیکنان فعلی را می شناسد. برنامه بیلی این بود که اسکات بلند را در آزمون خاکستر MCG سال گذشته بازی کند، یک ضربه استادانه در حالی که بولند در سه مسابقه بعدی با میانگین بولینگ دهه 1880 ویکت ها را بالا می برد. صحبت هایی در مورد انتخاب کتک ها برای تور هند در سال آینده بر اساس قدرت در برابر چرخش به جای اقتدار، در انحراف از ارتدوکس شکست خورده وجود دارد. در واقع ترکیبی غیرعادی از شرایط و بازیکن بود که باعث شد تا پت کامینز، بازیکن سریع، مسئولیت تیم‌های تست و یک روزه را بر عهده بگیرد، اما احتمالاً با یک سنت‌گرا که جلسات انتخابی را اداره می‌کرد، این اتفاق نمی‌افتاد.

با این حال، برای شروع جام جهانی T20، بیلی نیازی به انجام کارهای دیگری جز کپی و چسباندن از مسابقات مربوطه سال گذشته ندارد. او می تواند این کار را با این اطمینان انجام دهد که شرایط خانه، در تئوری، باید برای آنها و سبک بازی آنها بسیار بهتر از سطوح خلیج عربی باشد، جایی که بول کاران سریع استرالیا در برابر ارتدوکس ها و شانس ها برای شرکت در مسابقات رفتند.

کامینز، میچل استارک و جاش هزلوود 25 ویکت از 41 ویکت را به دست آوردند تا در زمین های امارات متحده عربی که از کند تا مسطح متغیر بود، به استرالیا سقوط کنند. امسال مرحله گروهی آنها توری از پایتخت های بزرگ را تشکیل می دهد: سیدنی، پرث، ملبورن، بریزبن، آدلاید. سطوح استرالیایی برای کریکت 20 اور، بهشت ​​بولینگ سریع نخواهد بود، به ویژه با توجه به میزان بارندگی اخیر در بیشتر آن شهرها و زمان بندی اوایل فصل، اما هنوز هم باید کمک های بیشتری برای پرش و سرعت نسبت به سایر نقاط جهان وجود داشته باشد. .

آدام زامپا پس از 13 ویکت با میانگین 12 در تورنمنت سال گذشته، یک قفل به عنوان اسپینر اصلی است. ساق اسپینر اشتون آگار ارتدوکس دست چپ را به عنوان شاگرد خود خواهد داشت، اما بعید است که با هم بازی کنند. چهار اور کاسه‌زن پنجم با هم ترکیب می‌شوند.

ضرب و شتم مانند سال ها آغاز خواهد شد: دیوید وارنر و آرون فینچ. وارنر قهرمان اصلی T20 استرالیا است و هنوز هم ادعای بهترین بودن را دارد. این بازیکنی است که دوران آزمایشی او از سال 2011 با شروع دوران ملی T20 او در سال 2009 امکان پذیر شد، قبل از اینکه او حتی برای نیو ساوت ولز کریکت درجه یک بازی کند. او در اولین دوره لیگ برتر هند حضور داشت و از آن زمان به حضور خود ادامه داده است. او ممکن است یک هفته دیگر 36 ساله شود، اما لابی او برای لغو محرومیت کاپیتانی اش نشان می دهد که او می خواهد این سمت را رهبری کند و به راه خود ادامه دهد. او دومین دوش را در جام جهانی T20 سال گذشته با نرخ ضربه کمتر از 150 به ثمر رساند. امسال او به طور میانگین نزدیک به 50 و 156 ضربه زده است.

فینچ بیشتر تمایل به تکه تکه بودن دارد، اما سابقه موفقیت در مسابقات بزرگ را نیز دارد. یک دو دهه پنجاه در نیم دوجین شروع آخر او تا حدی اعصاب را آرام می کند. میچل مارش در حالی که در فینال سال گذشته تسلط پیدا کرد و با جشن جامبوجت خود تبدیل به پسر پوستر مسابقات امسال شد، در سه می‌زند.

سپس تنها تصمیم اصلی بیلی می آید: آیا استیو اسمیت را کنار بگذارد، یک نیروی رو به کاهش در کریکت 20 اور اما هنوز هم باهوش و مهارت برای حل موقعیت های دشوار. گلن ماکسول و مارکوس استینیس، بازیکنان همه جانبه، قدرت بیشتری را در موقعیت‌های چهار و پنج ارائه می‌کنند، و تیم دیوید احتمالاً در موقعیت سخت پایان‌دهنده‌ای که در لیگ‌های داخلی در سرتاسر جهان برای خود ساخته است، در جایگاه ششم قرار می‌گیرد. متیو وید در هفت سالگی فویل ایده آل او خواهد بود. در 12 ماه پس از شروع آخرین جام جهانی، وید 10 بار از 15 بازی بیرون نیامده است، به طور متوسط ​​نزدیک به 70 با نرخ ضربه 153.

این یک تیم با کیفیت است که می تواند هر تیمی را در رقابت به چالش بکشد. یک جابه‌جایی دیرهنگام می‌تواند با خفاش ذخیره و دروازبان جاش اینگلیس به دلیل مصدومیت کنار گذاشته شود، پس از همه چیز یک تصادف عجیب گلف. این می تواند کامرون گرین همه کاره را به تیم راه دهد، که با ضربه قدرتمند خود در تور اخیر استرالیا به هند تحت تاثیر قرار گرفت و گزینه دیگری به جز مارش، ماکسول و استوینیس برای بولینگ ارائه کرد. بعید است که او بتواند یکی از 11 بازیکن فوق الذکر را از بازی اول بیرون کند، اما اگر کسی اجرای بازی های ضعیفی داشته باشد، می تواند.

البته سوال اصلی این است که اصلا چند مسابقه برگزار می شود. به هر حال، امسال سال لانینا است و باران بخش زیادی از کشور را غرق کرده است. استرالیا و نیوزلند در سیدنی این شنبه فرصت خوبی برای قربانی شدن است، همانطور که روز بعد بازی هند و پاکستان در ملبورن فروخته شد. در همین حال، در سه کیلومتری CBD ملبورن، یک استادیوم کاملاً خوب با سقفی روی آن خشک و خالی خواهد بود و صدای مراقبه قطره‌هایی که بر روی قلع بالای سر می‌کوبند را تقویت می‌کند. به نظر می رسد که صندلی انتخاب کنندگان استرالیا تنها جایگاهی در کریکت نیست که می تواند از یک تصمیم گیرنده خلاق استفاده کند.