“این در مورد اخلاق است”: نیجریه از موزه بریتانیا می خواهد از ایالات متحده پیروی کند و برنزها را به کشور بازگرداند | نیجریه

وزیر فرهنگ نیجریه از موزه بریتانیا خواسته است که از مؤسسه اسمیتسونیان پیروی کند که روز سه شنبه در یک مراسم جشن در واشنگتن مالکیت 29 برنز بنین را به نیجریه بازگرداند.

لای محمد اقدام موزه ملی هنر آفریقای ایالات متحده را که پس از توافقنامه استرداد اخیر با آلمان که شامل تحویل دو برنز بنین بود، تحسین کرد. سال گذشته، وزارت محمد رسماً درخواست بازگرداندن آثار باستانی بنین را از موزه بریتانیا در لندن کرد.

محمد به آبان نیوز گفت: «آنها باید از آنچه امروز اتفاق افتاده و در آلمان اتفاق افتاده درس بگیرند.

آنها از قانون به عنوان سپر استفاده کردند. این در مورد قانون نیست. این در مورد اخلاق است

آخرین باری که در لندن بودم به آنها گفتم: اگر نیست، چه زمانی است. آنها در نهایت باید اینها را برگردانند زیرا کمپین روز به روز در حال تقویت است و وقتی به آنچه موزه های دیگر انجام می دهند نگاه می کنند، مجبور می شوند آنها را برگردانند.

برنزها در سال 1897، زمانی که نیروهای بریتانیا پادشاهی بنین را در نیجریه امروزی غارت کردند، به سرقت رفتند. کاخ سلطنتی سوزانده و غارت شد و اوبا (حاکم) تبعید شد. انگلیسی ها تمام گنجینه های سلطنتی را مصادره کردند، بخشی را به افسران فردی دادند و بیشتر آنها را به حراجی در لندن بردند. حدود 3000 شی در نهایت به موزه ها و مجموعه های خصوصی در سراسر جهان راه یافتند.

29 برنز بنین از طریق خرید، انتقال، اهدا و وصیت وارد اسمیتسونیان شد. روز سه شنبه، این موسسه مالکیت خود را به کمیسیون ملی موزه ها و بناهای تاریخی در نیجریه منتقل کرد.

مراسمی در ارتباط با گالری ملی هنر ایالات متحده برگزار شد که برنز بنین را از مجموعه خود بازگرداند و شاهزاده آغاتیس اردیاووا از طرف اوبا. سخنرانی ها با رقص سنتی، طبل زدن و آواز توسط انجمن ادو دی سی مشخص شد. از مهمانان دعوت شد تا آخرین نگاهی به آثار پیچیده و بافت غنی در فضای گالری بیندازند.

محمد گفت: «اینها فقط اشیای زیبایی نیستند که زیبایی شناسی دارند. اینها مصنوعاتی هستند که با ما صحبت می کنند و از تاریخ، دین، ارزش ها و اخلاق ما سخن می گویند.

«بازگرداندن آنها به خانه، به ویژه برای کسانی که درک نمی کنند یا از پیشینه فرهنگی ما جدا شده اند، اهداف بسیاری را دنبال می کند. یکی، آموزش و تعلیم خواهد داد. دوم، بخش‌هایی از آداب و رسوم و سنت‌های ما را که مدت‌ها فراموش شده‌اند، احیا خواهد کرد.»

بازگرداندن برنزها اولین اقدام از این دست بر اساس سیاست جدید اسمیتسونی است که به موزه ها اجازه می دهد مجموعه ها را بر اساس ملاحظات اخلاقی، مانند نحوه و شرایطی که در آن اقلام به دست آمده اند، به جامعه مبدأ بازگردانند.

نگایر بلانکنبرگ، مدیر موزه ملی هنر آفریقا، که در سال 1964 تأسیس شد و منابع آن شامل هدیه ای از 525 شیء از شرکت والت دیزنی در سال 2005 است، گفت که وقتی سال گذشته وارد این برنزها شد، احساس ناراحتی کرد. آنها را از صفحه نمایش پایین می آورند.

قبلاً یک کارگروه بازگشت اخلاقی اسمیتسون تشکیل شده بود.

بلانکنبرگ گفت: «اینطور نیست که من با مؤسسه هماهنگ نبودم. در مصاحبه‌هایم که آمدم، آنها از من پرسیدند که موضع من در مورد بازگشت به کشور چیست و من گفتم، آنها را پس بده.»

بلانکنبرگ با مقامات نیجریه تماس گرفت که از چشم انداز بازگشت برنز استقبال کردند. بلانکنبرگ از کشور آفریقای غربی بازدید کرد و در فرآیند بوروکراتیک کار کرد. برخی از برنزها در نهایت در شهر بنین به نمایش گذاشته خواهند شد. دیگران با وام بلندمدت در واشنگتن خواهند ماند.

بازگشت به کشور بخشی از یک حرکت جهانی توسط مؤسسات فرهنگی برای بازگرداندن آثار باستانی است که اغلب در طول جنگ های استعماری به سرقت رفته اند. در ماه اوت، موزه و باغ هورنیمن در لندن از واگذاری 72 برنز بنین به دولت نیجریه خبر داد.

بلانکنبرگ اکنون در حال بررسی سایر «اشیاء نگران کننده» در مجموعه موزه خود و تعامل با طرف های مربوطه است.

این مرد 51 ساله که دارای تابعیت دوگانه کانادایی-آفریقایی جنوبی است، گفت: “ما نگهبان دنیا نیستیم موزه های غربی متولی همه چیز در جهان نیستند.

من به منطق موزه جهانی اعتقادی ندارم و در این روزگار، وام‌ها، نمایشگاه‌های مسافرتی وجود دارد، مجموعه‌ای از راه‌های متفاوتی وجود دارد که در دنیای موزه کاملاً پذیرفته شده‌اند و از طریق آن افراد دیگر از فرهنگ‌های دیگر می‌توانند ببینند. کار از سرتاسر دنیا.»

او افزود: «مناظره بسیار مضحک است، زیرا فرضیه‌های نادرست زیادی وجود دارد. مردم می گویند، “اوه، نه، اگر همه چیز را پس بدهی، در این موزه چیزی نخواهد بود.” منظورم این است که صادقانه بگویم، ما بیش از 12000 مجموعه داریم و اگر کل موزه ما بر اساس اشیای دزدیده شده است، رک بگویم، ما نباید وجود داشته باشیم.

من خوب هستم که همه چیز را پس بدهم، اما نکته اینجاست که واقعاً اینطور نیست [that] و برای افراد معمولی فرقی نخواهد کرد.»