گزارش نیوساوت ولز می‌گوید دیوار برافراشته سد واراگامبا خطر «آسیب جبران‌ناپذیر» برای میراث فرهنگی بومیان دارد | نیو ساوت ولز

بر اساس گزارشی که از سوی دولت نیو ساوت ولز انجام شده، طرح 1.6 میلیارد دلاری برای بلند کردن دیوار سد واراگامبا باعث “آسیب جبران ناپذیر” به میراث فرهنگی بومیان خواهد شد.

این گزارش با اشاره به اینکه یونسکو آماده است تا “تغییراتی در مرزهای دارایی های میراث جهانی ایجاد کند”، گفت: این پروژه بحث برانگیز همچنین می تواند منجر به افزایش سیل صدها مکان از میراث فرهنگی بومی از جمله “از بین رفتن کلی” برخی مکان ها شود. .

این گزارش به نمایندگی از طرف پیشنهاد پروژه، WaterNSW، توسط شرکت مشاوره Niche پس از ارزیابی اولیه توسط گروه‌های بومی و سازمان‌های دولتی وحشیانه تهیه شد.

گزارش به روز شده که توسط آبان نیوز به دست آمده است، تصدیق می کند که اگر دولت نیو ساوت ولز به طرح بحث برانگیز خود برای بالا بردن دیوار سد عمل کند، آسیب “غیرقابل اجتناب” و “غیرقابل بازگشت” به مکان های میراث بومی وارد خواهد شد.

آن‌ها دریافتند که این پروژه «اثر مخربی» بر ارزش‌های میراث فرهنگی خواهد داشت و باعث «آسیب مضاعف به زخم‌های سلب مالکیت و از دست دادن قبلی» می‌شود.

در این گزارش آمده است: «این پروژه از طریق گسترش تأثیرات غیرقابل کاهش قبلی بر ارزش‌های فرهنگی ناشی از ساخت سد واراگامبا و طغیان دره بوراگورنگ و دره‌های فرعی آن، به ارزش‌های ناملموس منظر فرهنگی آسیب‌های انباشته‌ای وارد خواهد کرد».

طغیان بیشتر دره بوراگورنگ به آسیب های جبران ناپذیری به ارتباط فرهنگی و معنوی مردم بومی با این بخش از کشور، میراث و چشم انداز فرهنگی آنها کمک می کند و جنبه های ملموس داستان های خلقت مرتبط با بوراگورنگ را پنهان می کند. مانند داستان Gurrangatch و Mirrigan.

این آسیب‌ها را نمی‌توان مستقیماً کاهش داد. در عوض، «افزایش دانش جامعه وسیع‌تر از تاریخ بومیان در منطقه واراگامبا» را به عنوان راهی برای افزایش «برابری بین نسلی» توصیه کرد.

در حالی که این گزارش نشان می‌دهد که بیش از 250 مکان میراث فرهنگی تحت تأثیر این پروژه قرار می‌گیرند – از جمله ده‌ها مکان جدید از جمله اشکال هنر صخره‌ای «که معمولاً در منطقه نشان داده نمی‌شوند» – همچنین اذعان کرد که احتمالاً از نظر فرهنگی بسیار مهم‌تر است. آثار باستانی خارج از منطقه بررسی آن

این گزارش اهانت آمیز در بحبوحه افزایش سؤالات در مورد این پروژه بحث برانگیز منتشر می شود.

نخست‌وزیر، دومینیک پروتت، در اوایل این ماه، با معرفی آن به‌عنوان یک پروژه زیرساختی مهم در دولت، از به چالش کشیدن این طرح در دادگاه جلوگیری کرد، اما این موضوع مورد انتقاد شدید ذینفعان محیط‌زیست و بومی قرار گرفت.

در روز جمعه، سندی که توسط انجمن Wilderness Society از طریق قوانین آزادی اطلاعات به دست آمده بود، نگرانی‌هایی را در مورد تأثیر افزایش دیوار بر کیفیت آب ایجاد کرد.

سند داخلی سیدنی آب بیان می‌کرد که «آب با کیفیت پایین‌تر» که «برای مدت طولانی» در سد ذخیره می‌شود، توانایی کارخانه تصفیه آب آژانس را برای «عملکرد با ظرفیت و افزایش احتمال عدم تأمین آب و نیاز به جوشاندن آب» به خطر می‌اندازد.

ائتلاف در نیوساوت ولز به دنبال آن است که دیوار سد را به یک مسئله انتخاباتی با رأی دهندگان در غرب سیدنی پس از موجی از حوادث سیل در منطقه هاکسبری-نپین تبدیل کند.

در حالی که گزارش‌های کارشناسان نشان داده‌اند که این کار می‌تواند خطر سیل را کاهش دهد، بسیاری از کارشناسان معتقدند که ارزش محدودی با اثرات مخرب زیست‌محیطی بالقوه دارد.

آبان نیوز می‌داند که مقامات WaterNSW معتقدند که بعید است تا پس از انتخابات مارس برای تایید آماده باشد.

یونسکو قبلاً نگرانی‌هایی را در مورد تأثیر پروژه‌ها بر منطقه کوه‌های آبی فهرست شده در میراث جهانی ابراز کرده بود. در حالی که پیش‌نویس گزارش به‌دست‌آمده توسط آبان نیوز اصرار دارد که افزایش آبگرفتگی در نتیجه دیوار برافراشته «اثر مادی» بر ارزش منطقه نخواهد داشت، اما اذعان می‌کند که «پتانسیل ایجاد آسیب دائمی از طریق تأثیرات فیزیکی به سایت‌ها و بالقوه را دارد. تغییرات در آبراه ها و اکولوژی منطقه پروژه.

دولت نیوساوت ولز نیز در حال تقسیم 50-50 بودجه برای پروژه با مشترک المنافع است که هنوز حمایت خود را از این پروژه نشان نداده است.

در بیانیه ای، سخنگوی Water NSW گفت که در مورد جزئیات گزارش “در مورد شناسایی حساسیت های فرهنگی مهم مرتبط با سند” اظهار نظر نمی کند.