آبیاری ها از تانیا پلیبرسک می خواهند که از «جنگ بر سر آب» در جلسه طرح حوضه موری-دارلینگ اجتناب کند | حوضه موری-دارلینگ

آبیاری در شمال نیو ساوت ولز از وزیر آب فدرال، تانیا پلیبرسک، خواسته اند تا بر دستاوردهای حاصل از طرح حوضه موری-دارلینگ تمرکز کند و در نشست مهم روز چهارشنبه از “جنگ بر سر آب” اجتناب کند.

انتظار می رود NSW و ویکتوریا امتیازات قابل توجهی را برای تعهدات خود در زمینه تامین و اقدامات کارآیی درخواست کنند، پس از اینکه مشخص شد آنها تا تاریخ پایان برنامه در سال 2024 به تعهدات خود عمل نخواهند کرد.

انتظار می رود نیوساوت ولز از تعهد خود برای تحویل سهم شیر از 605GL آب از طریق پروژه های بزرگی که برای صرفه جویی در مصرف آب از طریق بهره وری طراحی شده اند، درخواست معافیت کند.

اینها شامل یک طرح رها شده برای کاهش تبخیر از آب ذخیره شده در دریاچه های منیند برای صرفه جویی 106GL و پروژه دیگری برای کارآمدتر کردن انتقال آب از طریق Yanco Creek برای صرفه جویی 35GL بود.

نیوساوت ولز نیز با اکثر برنامه های منابع آب خود سه سال تاخیر دارد.

انتظار می رود ویکتوریا به دنبال امتیازاتی برای تحویل 450 GL اضافی باشد که به عنوان قیمت موافقت استرالیای جنوبی با این طرح مورد توافق قرار گرفت.

صرفه جویی بیشتر در آب عمدتاً توسط پروژه های درون مزرعه، مانند موثرتر کردن کانال های آبیاری حاصل می شد، اما تنها در صورتی که پروژه ها هیچ تاثیر اجتماعی و اقتصادی بر جوامع کشاورزی نداشته باشند. تنها 6GL تاکنون بازیابی شده است.

ویکتوریا همچنین در پروژه‌هایی برای حذف محدودیت‌ها، مانند جاده‌ها و پل‌های کم ارتفاع که رهاسازی ایمن آب محیط‌زیست را به‌عنوان سیل‌های انسان‌ساز دشوار می‌کند، عقب مانده است.

طرح حوضه حوضه بیان می کند که کمبود در سال 2024 باعث خرید بیشتر آب می شود، که به طور موثر به این معنی است که کشاورزان ممکن است با از دست دادن بیش از 760GL آبی که در حال حاضر برای آبیاری تحت مجوزهای آبی استفاده می شود، مواجه شوند.

شورای آبیاری NSW، که عمدتاً نماینده آبیاری‌های بزرگ در شمال غربی این ایالت، مانند کشاورزان پنبه است، گفت که پلیبرسک باید “آنچه به دست آمده و هزینه اجتماعی-اقتصادی” را بشناسد.

شورا در نامه ای سرگشاده گفت: “هیچ کس “جنگ بر سر آب” را نمی خواهد، زیرا در پایان روز، هیچ کس نمی تواند ببازد. ما به اندازه مواد غذایی و تولید فیبر به محیط های سالم نیاز داریم.»

طبق این طرح، بیش از چهار بندر سیدنی از آبیاری خارج شده است، تقریباً همه آنها در یک دهه تحت این طرح.

با این حال، گروه‌هایی مانند گروه دانشمندان نگران Wentworth گفتند که اهداف تحت طرح حوضه موری-دارلینگ برای بازگرداندن 3200 GL به محیط زیست از طریق ترکیبی از پروژه‌های بازخرید و کارایی «احتمالاً» حداقل برای احیای تالاب‌ها و سیستم رودخانه است. .

این گروه ها گفتند که این طرح همچنین تأثیر تغییرات آب و هوایی بر بارندگی آینده را در نظر نگرفته است.

دارنده قبلی آب زیست محیطی مشترک المنافع، دیوید پاپس، در توییتی اعلام کرد که پیشنهادات آبیاری NSW طرحی از کارهایی است که نباید انجام داد.

وزیر آب نیوساوت ولز، کوین اندرسون، گفت که ایالت او نمی تواند به تعهدات خود در زمینه صرفه جویی در مصرف آب از طریق پروژه های بزرگ (معروف به پروژه های SDLAM) عمل کند و به دنبال امتیازاتی است.

رز جکسون، سخنگوی اپوزیسیون کارگر ایالتی، گفت که دولت فدرال از اجرای کامل و به موقع این طرح حمایت می کند.

جکسون در پاسخ به این سوال که آیا در صورت وزیر شدن، از خرید آب حمایت خواهد کرد یا خیر، گفت که از زمان باقی مانده برای همکاری با سهامداران برای دستیابی به تعهدات NSW تحت این طرح استفاده خواهد کرد. اما او گفت که با توجه به زمان کوتاه باقیمانده، ممکن است نیاز به انعطاف داشته باشد.

انتظار می‌رود ویکتوریا از گزارش Frontier Economics استفاده کند تا استدلال کند که اگر 760 GL اضافی – تخمین Frontier از کل کسری – از طریق بازخرید بازیابی شود، میانگین هزینه سالانه تولید از بین رفته بیش از 850 میلیون دلار در سال خواهد بود.

در این گزارش آمده است: «همچنین منجر به خشک شدن 17500 هکتار از باغ‌های با ارزش در تکرار خشکسالی هزاره می‌شود».

فرانتیر گفت که خریدهای آتی در مقیاس بزرگ از حق آب تأثیرات اجتماعی و اقتصادی در سراسر حوزه جنوبی خواهد داشت – احتمالاً بر شمال ویکتوریا متمرکز شده است.

اما تایلر روچ، یکی از مبارزان رودخانه های سالم محیط زیست ویکتوریا، گفت که این تحلیل اساساً ناقص بود زیرا فقط هزینه های کاهش مصرف آب و بازگشت آب به محیط زیست را در نظر می گرفت – بدون در نظر گرفتن هزینه های عدم اقدام.