کارشناسان می گویند به حیوانات، درختان و رودخانه ها حقوق قانونی بدهید | محیط

به گفته کارشناسان، اعطای حقوق و حمایت های قانونی به نهادهای غیر انسانی مانند حیوانات، درختان و رودخانه ها برای مقابله با خرابی آب و هوا و از دست دادن تنوع زیستی ضروری است.

نویسندگان گزارشی با عنوان قانون در عصر نوظهور زیستی می‌گویند چارچوب‌های قانونی نقش کلیدی در کنترل تعاملات انسانی با محیط زیست و بیوتکنولوژی دارند.

اکوادور و بولیوی قبلاً حقوقی را برای جهان طبیعی قائل شده‌اند، در حالی که کمپینی برای تبدیل اکوکشید به عنوان یک جرم قابل تعقیب در دادگاه کیفری بین‌المللی وجود دارد. این گزارش برای انجمن حقوق، نهاد حرفه‌ای وکلا در انگلستان و ولز، بررسی می‌کند که چگونه رابطه بین انسان‌ها و مادر زمین ممکن است در آینده دوباره تنظیم شود.

دکتر وندی شولتز، آینده پژوه و یکی از نویسندگان گزارش، می گوید: “درک رو به رشدی وجود دارد که اگر فرزندان ما می خواهند سیاره ای برای زندگی در آن داشته باشند که به هر نحوی خوشایند باشد، بسیار کمتر قابل بقا است، باید کاری بسیار متفاوت انجام داد. ، بنابراین این یک روند در حال گسترش است. آیا به همان سرعتی که هر یک از ما می خواهیم اتفاق می افتد؟ احتمالاً نه، به همین دلیل مهم است که این کلمه را بر زبان بیاوریم.»

نویسنده همکار او، دکتر تریش اوفلین، محقق بین رشته‌ای که قبلاً رهبر ملی حوادث غیرمترقبه در انجمن دولت محلی بود، گفت که چارچوب‌های قانونی باید «برای آینده‌ای فراتر از انسان» و پیشرفت‌هایی مانند اصلاح ژنتیکی یا تغییر ژنتیکی مناسب باشند. مهندسی. این به معنای پوشش همه چیز از لابرادورها تا بافت مغز رشد یافته در آزمایشگاه، رودخانه ها تا روبات ها است.

اوفلین می‌گوید: «ما گاهی اوقات خود را بیرون از طبیعت می‌بینیم، طبیعت چیزی است که می‌توانیم آن را دستکاری کنیم. اما در واقع ما از طبیعت هستیم، ما در طبیعت هستیم، ما فقط یک گونه دیگر هستیم. ما اتفاقاً از برخی جهات در بالای درخت تکامل هستیم، اگر به آن نوع خطی نگاه کنید، اما در واقع اکوسیستم جهانی بسیار قدرتمندتر از ما است. و من فکر می‌کنم که این موضوع به شیوه‌ای که ما درباره آن فکر می‌کنیم، شروع شده است.

«نمونه‌ای از یک حق می‌تواند تکامل تکاملی باشد، که در آن یک گونه و فرد… اجازه دارد به پتانسیل کامل شناختی، عاطفی و اجتماعی خود برسد.»

اوفلین گفت: چنین حقی می تواند در مورد خروس های پرورش خوک فشرده، گوساله هایی که از مادرانشان گرفته می شود و حتی حیوانات خانگی نیز اعمال شود، و افزود: «من به عنوان یک سگ عاشق این را می گویم. ما رفتار آنها را به گونه ای محدود می کنیم که مناسب ما باشد.»

تحولات در بیوتکنولوژی همچنین سوالاتی را در مورد اخلاق بازگرداندن گونه ها از انقراض یا ریشه کن کردن گونه های موجود مطرح می کند. دانشمندان در حال کاوش برای معرفی مجدد ماموت های پشمالو هستند و بحث از بین بردن پشه هایی که ناقل مالاریا و سایر بیماری ها هستند، مطرح شده است.

شولتز گفت: «ما به اندازه کافی عاقل نیستیم که بتوانیم همه این قابلیت ها را مدیریت کنیم و تأثیرات موج دار تصمیماتی را که در مورد رابطه خود با محیط زندگی می گیریم مدیریت کنیم. بخشی از موضوع تعبیه نوعی چارچوب برای پاسخگویی و مسئولیت در قبال عواقب این کارهایی است که انجام می‌دهیم، و اینجاست که قانون وارد می‌شود.»

نویسندگان به مقاومت بالقوه سنت‌ها و باورهای بسیار متفاوت در برخی از کشورهای غربی، در مقایسه با اکوادور و بولیوی، که در آن‌ها حقوق طبیعت تحت حکومت‌های سوسیالیستی و تحت تأثیر باورهای بومی اعطا شد (مانند ممنوعیت صعود به اولورو در استرالیا در سال 2019) اذعان داشتند.

شولتز می‌گوید: «اعطای حقوقی که از نظر فرهنگی بسیار مهم است، فقط برای اینکه بتوانید آن را حفظ کنید، ما را به نوعی ارزش‌گذاری می‌رساند که، در میان چیزهای دیگر، یک تغییر فرهنگی از زنجیره بزرگ وجود یهودی-مسیحی است – تسلط بر طبیعت». این در حال پیکربندی مجدد آن است تا ما را در جایی که همیشه بوده‌ایم و در جایی که باید خودمان را متعلق به خود بدانیم، به‌عنوان یک گره در این شبکه بزرگ‌تر زندگی روی این سیاره قرار دهیم.»

«اگر بتوان آن جهان بینی را در قانون گنجاند و اساساً حقوق شخصیتی را به روح رودخانه، روح درختان یا روح فیل اعطا کرد، شما در حال صحبت در مورد گنجاندن نوعی نئو پانتئیسم در قانون قرن بیست و یکم هستید. چارچوب ها.”