برتری برونو گیمارش در برابر برنتفورد برای برجسته کردن صعود نیوکاسل | لیگ برتر

یک سال چه تفاوتی ایجاد می کند. نیوکاسل اولین سالگرد تصاحب متحول کننده خود به رهبری عربستان سعودی را نه تنها با قرار گرفتن در جمع شش تیم برتر جشن گرفت، بلکه پیشنهاد کرد که صعود به اروپا کاملاً امکان پذیر است.

با برتری برونو گیمارش و میگل آلمیرون، برنتفورد از اینکه با اختلافی بیشتر در فاصله سال نوری ثابت که از معادل خود در نوامبر گذشته فاصله گرفته بود، راحت به نظر می رسید.

آن تساوی 3-3 اولین بار بود که ادی هاو به عنوان سرمربی تیمی ظاهراً به سقوط سقوط کرد، اما آزمایش کووید-19 او در آستانه بازی مثبت شد و مجبور شد در حالی که در اتاق هتل تاین ساید منزوی شده بود، این عمل را تماشا کند.

این موقعیت شادتری را نشان داد. او گفت: «این سالگرد درخشانی بود. جو باورنکردنی بود.»

در برخی مواقع، طرفداران ممکن است به تماشای بازی‌های هیجان‌انگیز کوین کیگان در دهه 1990 یا شاید کلاس لیگ قهرمانان سر بابی رابسون در اوایل دهه 2000 می‌نشینند. هاو گفت: «ما چیزهای زیادی برای اثبات داریم. “اما، بله، هدف، چالش این است که به اندازه آنها سرگرم کننده باشیم.”

11 ماه پس از دیدار قبلی برنتفورد، نیوکاسل 210 میلیون پوند برای نقل و انتقالات هزینه کرده است، در حالی که چندین بازیکن قدیمی زیر نظر هاو دوباره متولد شده اند. آلمیرون در میان آنها رتبه اول را دارد و طولی نکشید که او از سمت راست وارد زمین شد و با یک ضربه رو به بالا، رفلکس دیوید رایا را آزمایش کرد.

اگرچه بررسی VAR اطمینان حاصل کرد که برایان امبومو گلی را به دلیل آفساید در برابر ایوان تونی مهاجم سابق نیوکاسل مردود اعلام کرد، اما به نظر می‌رسید که میزبان در ابتدا کمی گیج‌کننده به اوج برسد.

گیمارش هافبکی است که به ندرت برای مدت طولانی تحت الشعاع قرار می گیرد و مطمئناً برزیلی – که قطعاً برای جلب نظر هواداران به موهای سفید-بلند جدید خود نیازی ندارد – با هدایت تیمش در دقیقه 22، خود را محکم در مرکز زمین قرار داد. پس از اتصال با سانتر ستاره ای کیران تریپیه پس از کرنر کوتاه آلمیرون، پیشروی کنید.

هفت دقیقه بعد، جیکوب مورفی با کمک کمی از رایا، برتری را دو برابر کرد. زمانی که دروازه بان برنتفورد سعی کرد توپ را از پشت به بیرون بفرستد، پاس پر خطر او توسط کالوم ویلسون بی رحمانه مهار شد. تنها چیزی که باقی مانده بود این بود که مهاجمی که هنوز امیدوار است بتواند دیرهنگام به تیم ملی انگلیس در جام جهانی وارد شود تا به سمت دروازه شتاب بگیرد و قبل از اینکه بی خودانه مورفی را برای پایان دادن به پای خود به پایان برساند. ویلسون مستعد آسیب است اما آیا کسی برای خدمت به عنوان مربی بین المللی هری کین مجهزتر است؟

گل مورفی باعث شد تا توماس فرانک یک چهره به طور فزاینده ای آشفته را از بین ببرد، زیرا او تلاش می کرد تا بفهمد چگونه تسلط گیماراس، جو ویلاک و شان لانگستاف در خط میانی را مختل کند.

با بازگشت ویلاک به بهترین حالت خود در این فصل، هیچ نقطه شروعی برای جولینتون وجود ندارد – پاسخی که هاو دوباره به پاتریک ویرا داد – و چنین رقابت سالمی برای مکان‌ها چیزی است که در دفاع تکرار می‌شود، جایی که دن برن اخیراً از هافبک میانی به دفاع چپ تغییر کرده است.

بازی هندبال برن در نیمه دوم، پنالتی مطمئن تونی را تسریع کرد، اما اگر مهاجم وسط برنتفورد امیدوار بود که نشان دهد چرا نیوکاسل در آزاد کردن او در سال 2018 اشتباه کرد، ناامید می شد.

در عوض، برتری رویایی گیمارش با یک گل دیگر پاداش داده شد. با استفاده از امتیاز مالکیت در نزدیکی دایره وسط، بازیکنی که قبلاً شاندون باپتیست دائماً اشتباه پا را کاملاً سرگردان گذاشته بود، در خط دفاعی برنتفورد قبل از فرار از رایا با یک شوت کم عمق شگفت‌انگیز از لبه منطقه، دوید. هاو گفت: برونو انرژی زا است.

فرانک نیروی دفاعی بن می را قربانی کرد تا استعدادهای هجومی میکل دامسگارد را معرفی کند، اما زمانی که آلمیرون پاس پشت سر دیوید پینوک را قبل از اینکه رایا را گرد کند و گل چهارم نیوکاسل را به ثمر رساند، قطع کرد، واضح بود که هیچ تغییر تاکتیکی نمی تواند امتیازی را نجات دهد.

در حالی که لمس دامسگارد کاملاً آکادمیک بود، پیناک به درستی سانتر جولینتون را به عنوان بازیکن تعویضی به گل تبدیل کرد.

فرانک گفت: “من متقاعد شده ام که به عقب برمی گردیم.” اما این خیلی دردناک بود. من هرگز فکر نمی کردم 5 گل دریافت کنیم، اما از نیوکاسل بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. آنها قدرت و پویایی زیادی دارند.»

منچستریونایتد دلیلی برای محتاط بودن در دیدار گیمارش و دوستانش در اولدترافورد یکشنبه آینده دارد.