اندیشکده های دست راستی این دولت را اداره می کنند. اما ابتدا باید بی بی سی | جورج مونبیوت

اسدرک برخی از آن ها آسان است. لیز تراس، یک ظرف توخالی پر از ایده های دست دوم توسط اندیشکده های پول تاریک، به اطمینان آنها مبنی بر اینکه جادوی یک بازار غیرقابل تنظیم و کاهش مالیات برای افراد بسیار ثروتمند باعث رونق اقتصادی می شود، اعتقاد داشت. اندیشکده‌ها به ندرت باید شانس خود را باور کرده باشند: اینکه فردی تا این حد انعطاف‌پذیر می‌تواند نخست‌وزیر شود.

در روز مینی بودجه شعار می دادند که دولت را تحویل بگیرند. تیم مونتگومری، بنیانگذار خانه محافظه کار، اظهار داشت که اینیک لحظه عظیمبرای مؤسسه امور اقتصادی (IEA)، که «تراس و کوارتنگ را در سال‌های اولیه حضورشان در پارلمان انکوبه کرده بود. بریتانیا اکنون آزمایشگاه آنهاست.» رئیس مؤسسه، مارک لیتل وود، سپس نظر خود را بازنشر کرد با ایموجی عینک آفتابی

متیو لش، رئیس سیاست عمومی آژانس بین‌المللی انرژی، در بالای اسکرین شات یک تیتر آبان نیوز که می‌پرسد «آیا لیز تراس قدرت را به اندیشکده‌های افراطی نئولیبرال واگذار کرده است؟» نوشت “بله”. فاجعه اقتصادی ایجاد شده توسط تراس و کوارتنگ را کشتار خیابان تافتون نامیده اند، زیرا گروه هایی که سیاست های خود را طراحی کرده اند در خیابان تافتون و اطراف وست مینستر مستقر هستند.

من این اندیشکده ها را که از افشای منابع مالی خود امتناع می ورزند، لابی گر منافع پنهان می بینم. ما از درز اطلاعات و گزارش های ایالات متحده می دانیم که در برخی موارد، شرکت های دخانیات، شرکت های نفتی و الیگارش های خارجی را شامل می شود. اما یک سوال وجود دارد که هیچ کس پاسخ کامل و رضایت بخشی به آن ارائه نکرده است.

روز به روز، سال به سال، بی بی سی برای این افراط گرایان یک پلتفرم گسترده در برنامه های خبری و امور جاری خود فراهم کرده است. برنامه‌های اصلی بی‌بی‌سی از جمله امروز، زمان سؤال، شب خبری و هر سؤالی؟ سخنرانانی از مؤسسه امور اقتصادی، مؤسسه آدام اسمیت، اتحادیه مالیات دهندگان، مرکز مطالعات سیاست و تبادل سیاست پرجمعیت هستند. این گروه ها همچنین توسط کمپین چه کسی به شما کمک مالی می کند رتبه بندی شده اند؟ به عنوان یکی از مبهم ترین مواردی که مورد بررسی قرار گرفت.

هنگامی که آژانس بین المللی انرژی به آفکام در مورد توصیف جیمز اوبراین از موسسه پخش کننده به عنوان “گروه لابی راست تند برای منافع اختصاصی تجارت های بزرگ، سوخت های فسیلی، تنباکو، غذاهای ناسالم” در برنامه LBC خود شکایت کرد، آفکام شکایت آن را رد کرد. حکم می کند که حقایق را تحریف نکرده است. با این حال، پلتفرم ترکیبی این گروه‌های پول تاریک در بی‌بی‌سی مطمئناً چندین برابر بیشتر از هر گروه غیرحزبی دیگر است.

بی‌بی‌سی به طور معمول دستورالعمل‌های سرمقاله‌اش را به آتش می‌کشد، که می‌گوید «ما باید بررسی کنیم تا اعتبار مشارکت‌کنندگان خود را ثابت کنیم و از فریب خوردن جلوگیری کنیم». زمانی که آژانس بین المللی انرژی تأسیس شد، یکی از بنیانگذاران آن دستور داد که باید به عنوان یک گروه جلویی فعالیت کند: «ما نباید هیچ نشانه ای در ادبیات خود نشان دهیم که در حال کار برای آموزش مردم در مسیرهای خاصی هستیم». او گفت که مانیفست آن با «اصطلاحات قفسی» نوشته شده بود. از همان ابتدا یک فریب بود.

در ابتدا فکر کردم مشکل از ساده لوحی است. اما سپس پاسخ بی بی سی به شکایات مربوط به عدم تثبیت اعتبارنامه مشارکت کنندگانش را دیدم. آنها تدافعی، غیرمنطقی و متناقض بودند. بی‌بی‌سی در مقطعی گفت که لازم نیست به مخاطبان بگوییم که نماینده‌ای که مخالف اقدام اقلیمی است، مدیر یک شرکت نفتی است، به این دلیل که او این علاقه را در جای دیگری اعلام کرده است. بلافاصله پس از آن مدعی شد که وقتی به رئیس آژانس بین‌المللی انرژی برای استدلال علیه مقررات جدید دخانیات ارائه شد، لازم نیست اعلام شود که سازمان او توسط شرکت‌های دخانیات تامین مالی شده است، به این دلیل که آژانس بین‌المللی انرژی نه این علاقه را اعلام کرد. اگر تجربه من قابل قبول است، تنها اثر مطرح کردن این مسائل این است که برنامه هایی که شما از آن انتقاد می کنید، بد شکل می گیرد.

در سال 2019، کارول کادوالدر، روزنامه‌نگار آبزرور با تونی هال، مدیر کل وقت بی‌بی‌سی، درباره این بی‌اعتنایی آشکار به قوانین صحبت کرد. در پاسخ، او دستورالعمل‌های سرمقاله را تغییر داد تا بیان کند که وابستگی‌ها و بودجه اندیشکده‌ها «باید در صورت ارتباط با زمینه در دسترس مخاطبان قرار گیرد». این سیاست برای حدود دو هفته اجرا شد و از آن زمان تاکنون نادیده گرفته شده است.

اکنون وضعیت از طنز فراتر رفته است. بی‌بی‌سی از این گروه‌ها می‌خواهد تا در مورد عملکرد این دولت اظهار نظر کنند که گویی ناظران بی‌طرف هستند نه نویسندگان سیاست‌های آن.

من دیگر معتقد نیستم که شکست بی‌بی‌سی در رعایت قوانین خودش یک تصادف است. من معتقدم این یک سیاست است. اما چرا؟ مماشات همیشه بخشی از پاسخ است: بی بی سی مدام به دنبال آرام کردن مطبوعات میلیاردر و دولت های محافظه کار است. مهمتر از آن، همیشه مدافع و پروژکتور قدرت مستقر بوده است.

رئیس بی بی سی ریچارد شارپ است. از کمک های مالی شارپ به حزب محافظه کار بسیار شده است. اما رابطه او با اندیشکده های پول تاریک مرا بیشتر نگران می کند. او مدیر مرکز مطالعات سیاست (CPS)، یک گروه پول تاریک بود که توسط مارگارت تاچر و کیت جوزف تأسیس شد. در روز بودجه کوچک کوارتنگ، CPS مسئولیت را بر عهده گرفت برای چند نفر از او اطلاعیه های کلیدی. بنیاد خانواده شارپ همچنین به موسسه تحقیقات سیاست کمک مالی کرده است، که در مورد بودجه خود شفاف‌تر است، اما به نوبه خود وجوهی را به مرکز مطالعات سیاست‌گذاری و اتحاد مالیات‌دهندگان، گروه لابی غیرشفاف دیگری که نفوذ خود را در بوق و کرنا کرده است، ارسال می‌کند. اتحاد مالیات دهندگان مدتهاست که برای حذف هزینه مجوز بی بی سی تلاش کرده است. بی بی سی بر خلاف سایر منتقدان، زمان پخش زیادی را به آن اختصاص می دهد.

من مطمئن هستم که در این داستان چیزهای بیشتری از آنچه ما هنوز می دانیم وجود دارد. باورش سخت است که بی بی سی چگونه آزادانه قوانین خود را برای ترویج و عادی سازی یک فرقه افراطی نئولیبرالی زیر پا می گذارد. نئولیبرالیسم توجیه فکری جنگ طبقاتی است که ثروتمندان علیه فقرا به راه انداخته اند. بی بی سی بخشی از این تیم است.