دیدگاه گاردین در مورد چرخش محافظه‌کاران: مشکل فراتر از مالیات است | سرمقاله

تیاو عمومی از دست داده است ایمان با محافظه کاران به عنوان یک حزب حاکم که می تواند با بحران هزینه های زندگی مقابله کند. به همین دلیل است که محافظه‌کاران در نظرسنجی‌ها در سقوط آزاد هستند. برنامه‌های تحقیرآمیز کواسی کوارتنگ برای حذف نرخ اضافی مالیات بر درآمد، که 45 درصد از پرداخت بیش از 150000 پوند است، کمک چندانی به بازگرداندن اعتماد به تیم لیز تراس نخواهد کرد. این حرکت فقط روحیه عمومی را تضعیف خواهد کرد و تردیدها را در مورد اینکه محافظه‌کاران می‌توانند اقتصاد را مدیریت کنند – و دارایی‌های متزلزل خانوار را به طور مداوم تضعیف می‌کند.

سخنرانی آقای کوارتنگ در کنفرانس حزب محافظه کار دو حضار داشت: اولی در سالن بود. دومی در تلویزیون تماشا می کرد. در صحبت کردن در مورد “پول سالم” او پذیرفت که بودجه کوچک گونگ هو او چیزی جز درست نیست. مقصر دانستن قوانین اتحادیه اروپا برای عقب نگه داشتن کشور ممکن است با تشویق فعالان نشسته مواجه شود، اما با خمیازه های رای دهندگان مواجه خواهد شد. با این حال، این نادیده انگاشتن جنجالی که توسط طرح مالیاتی 45 درصدی به وجود آمده بود توسط آقای کوارتنگ به عنوان «یک آشفتگی کوچک» بود که نشان داد او چقدر با روحیه ملی بی ارتباط است. این طرح چیزی کمتر از توهین به میلیون‌ها نفری بود که در حال حاضر با افزایش هزینه‌های وام مسکن و افزایش اجاره بها مواجه بودند.

حکمت سنتی این است که یک دولت جدید با برنامه بلندپروازانه بهتر است بخش عمده ای از آن را به سرعت از بین ببرد زیرا مأموریت عمومی آن به سرعت از بین می رود. مشکل خانم تروس این است که او اختیارات گسترده تری ندارد. هیچ کس نمی تواند توانایی دولت در منفجر کردن خود را دست کم بگیرد. آقای کوارتنگ مسئولیتی است که باید به خاطر کشور کنار گذاشته شود. اما خانم تراس در حال حاضر ثروت خود را به صدراعظم خود گره زده است. نخست‌وزیر بی‌رحم‌تر می‌توانست آقای کوارتنگ را هفته گذشته از بین ببرد. هر چه این زوج طولانی‌تر در کنار هم بمانند، شانس بقای این دولت بیشتر می‌شود. این ممکن است چیز بدی نباشد.

بودجه کوچک دولت موردی بود که محافظه‌کاران به دنبال خود بودند: پیامی که صدراعظم و نخست‌وزیر با سیاست‌هایی تقویت کردند که باعث کاهش شدید مالیات و بانک‌ها بسته‌های پرداخت بزرگ‌تر شد. صدراعظم تایید کرد که این هزینه با کاهش 18 میلیارد پوندی بیشتر در سال به خدمات عمومی پرداخت می شود که صدمات جبران ناپذیری به NHS، پلیس و مدارس وارد می کند. به نظر می رسد در بحبوحه بحران هزینه زندگی، مزایا مطابق با تورم افزایش نخواهند یافت: سیاستی بی رحم که فقیرترین افراد جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. در انتخابات غالباً با گفتن به رای دهندگان که باید در ازای کمتر هزینه بیشتری بپردازند، پیروز نمی شوند و مدت طولانی تری در این معامله کار می کنند. هیچ کس نمی تواند فراموش کند که تعادل مالیات و تغییرات رفاهی بیشتر به نفع ثروتمندان متمایل شده است. مدیریت لیز تراس فکر نمی کند “ما همه با هم در این کار هستیم”.

استدلال صدراعظم این است که این حرکت ها برای رشد خوب است. این ممکن است در آینده ای دور درست باشد. اما آنها نیاز به تغییرات قانونی دارند تا مثلاً خانه‌هایی در زمین‌های سبز بسازند که چنان واکنشی را در میان نمایندگان محافظه‌کار برانگیزد که اجرای آنها را غیرممکن کند. کاری که آنها در کوتاه مدت انجام می دهند این است که پول را به خانوارها و سهامداران ثروتمندتر می دهند. با این حال، این یک تکه کوچک از رای دهندگان است. بیشتر و بیشتر مردم نسبت به مقابله با طوفان اقتصادی احساس امنیت کمتری می کنند. بسیاری از رای دهندگان اگر پس انداز خود و سپس درآمد قابل تصرف خود را به دلیل افزایش هزینه های مسکن، غذا و گرمایش از دست بدهند، نمی بخشند. خانم تراس و آقای کوارتنگ هیچ امیدی برای کشور ندارند. عدم ارائه حتی آن، همراه با خیلی چیزهای دیگر، باید ناتوانی آنها را ثابت کند.