به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در روزی که خیابانهای پایتخت مملو از لبخندهای دائمی و آفتاب غیرمنتظره بود، بیش از 40000 دونده 18 تا 89 ساله خاطرات ویژه خود را از ماراتن لندن خلق کردند. با این حال، برخی از داستانها حتی خارقالعادهتر از بقیه بودند.
در جلوی زمین، یالمزرف یههوالاو، اتیوپیایی 23 ساله، علیرغم آسیب دیدن لگن و زانوی خود در هنگام سقوط بر روی سرعت گیر شش مایلی پایان، جوانترین زن برنده مسابقه شد.
در همین حال در مسابقه مردان، Weynay Ghebresilasie – که در اریتره متولد شد اما پس از درخواست پناهندگی در المپیک 2012 لندن، واجد شرایط نمایندگی بریتانیای کبیر شد – اولین ورزشکار بریتانیایی در بهترین زمان شخصی جدید 2:11:57 بود.
عملکرد قبرسیلاسیه یک دهه پس از خروج او از دهکده ورزشکاران، دور انداختن سیم کارتی که توسط متفکران تیم به او داده شده بود و درخواست ماندن در بریتانیا را داشت، انجام شد.
قبرسیلاسیه که پرچمدار اریتره در بازی های لندن بود، پس از دوندگی خود، تصمیم خود را توضیح داد.
او گفت: “قبل از المپیک 2012 کشورم وضعیت خوبی نداشت، به همین دلیل در بریتانیا ماندم.”
من در ساندرلند بودم و سپس به بیرمنگام نقل مکان کردم و اکنون در اسکاتلند هستم. برنامه من این است که در مسابقات جهانی و المپیک پاریس شرکت کنم. سعی خواهم کرد برای ماراتن بعدی لندن آماده شوم و امیدوارم برای بریتانیای کبیر بدوم.»
در میان هزاران دونده، دو اوکراینی به نامهای کوستیانتین بیدننکو و ویکتوریا کیوسه وجود داشتند که در ماه فوریه زمانی که کشورشان مورد تهاجم قرار گرفت، هیچ برنامهای برای شرکت در مسابقه نداشتند.
با این حال، زمانی که بیدننکو، 35 ساله، برای انجام وظیفه نظامی در کیف گزارش شد، به او گفته شد که به دلیل آلکاپتونوری – یک بیماری ژنتیکی نادر و پیشرونده که باعث درد در مفاصل می شود، نمی تواند در خط مقدم خدمت کند.
بنابراین بعد از اینکه او و نامزدش به لندن رفتند – از طریق لویو، ورشو و ناپل – تصمیم گرفتند با دویدن برای جمع آوری پول برای یونایتد 24، بنیاد حمایت از اوکراین، چیزی را پس بدهند و در یک 3 ساعت و 49 دقیقه بسیار محترمانه کار را به پایان رساندند.
همانطور که کیوسه توضیح داد: “من بسیار مفتخرم که از کشورم حمایت می کنم و مردم بریتانیا بسیار گرم هستند. من همیشه گریه می کنم زیرا روسیه در حال بمباران شهرها و غیرنظامیان ما است. میخواهم کمک بخواهم.»
ماجرای قابل توجه دیگری نیز وجود داشت و آن اینکه انوشه عاشوری، مهندس عمران ایرانی-بریتانیایی که به اتهام جاسوسی ساختگی توسط رژیم ایران در زندان بود، شروع به دویدن کرد، همراه با پسرش آریان در این مسابقه شرکت کرد.
عاشوری که سرانجام در ماه مارس به همراه نازنین زاغری رادکلیف آزاد شد، اعتراف کرد که دونده نیست، شکم دارد و هنگام شروع کار حتی نمی تواند 10 دقیقه بدود. اما او خوشحال بود که در 5 ساعت و 28 دقیقه به خانه آمد.
هیو براشر، کارگردان رویداد، این روز را به عنوان نشان دادن لندن و بریتانیا در بهترین نور آن تمجید کرد.
یک بار دیگر، لندن ثابت کرد که ما دارای قلب و روح، رنگ، سرزندگی و فراگیری هستیم. این بخشی از سفری است که ماراتن لندن از سال 1981 در آن انجام شده است [its first year]،” او گفت.
امسال این مسابقه مردم را در یک زمان نگران گرد هم آورده است. مردم نگران وام مسکن، قبوض برق، تورم هستند.
اما این مسابقه همیشه بهترین ها را از همه ما به ارمغان می آورد. مردم گرد هم می آیند تا غریبه ها را تشویق کنند و میلیون ها نفر را برای خیریه جمع آوری کنند. واقعاً روز خاصی بود.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.