دیدگاه گاردین در مورد شوک درمانی توری: داروی اشتباه برای کشور | سرمقاله

آحزبی که از نظر ایدئولوژیک افراطی انتخاب‌های سیاسی غیرمحبوب را به دور از موضع اکثر رأی‌دهندگان انجام می‌دهد، پیامدهای اجتناب‌ناپذیری را از نظر افکار عمومی درو خواهد کرد. لیز تراس تصمیم گرفت علیه چنین تفکری شرط بندی کند و به شدت شکست خورد. هدر دادن شهرت محافظه‌کاران به خاطر احتیاط مالی تضمین می‌کند که شبح چهارشنبه سیاه در کنفرانس حزبی آن آویزان است.

اشتباه برنامه کواسی کوارتنگ برای رشد بود. عموم مردم، دقیقاً آن را ناعادلانه می‌دانستند و به بسیاری از آنها پرداخت‌های وام مسکن بیشتر را تحمیل می‌کردند در حالی که میلیونرها مبلغ 55000 پوند دریافت می‌کردند. حزب کارگر در نظرسنجی‌ها 30 امتیاز نسبت به محافظه‌کاران پیشی گرفته است. خانم تراس و آقای کوارتنگ با احساس خطر، روز جمعه مذاکرات اضطراری با دفتر مسئولیت بودجه داشتند. اما این حرکت بوی ناامیدی می داد. دولت او، به درستی، قبل از اینکه فرصتی برای شروع پیدا کند، به نظر تمام شده است.

برای درک اینکه چرا خانم تراس آماده روشن کردن مواد آتش زا از نظر سیاسی مانند کاهش مزایا و حقوق بازنشستگی کوچکتر بود، باید سعی کرد دنیا را از دیدگاه او دید. در ماه آگوست، بانک انگلستان هشدار داد که کشور با رکودی مواجه است که احتمالاً تا سال 2024 ادامه خواهد داشت. اگر چیزی تغییر نکند، این احتمال وجود دارد که محافظه‌کاران در انتخابات بعدی با رکوردی در دولت مالیات‌های بالا و رشد یکسانی شرکت کنند. ، بلکه با نرخ های بهره بالا برای مقابله با سطوح بالا از تورم.

خانم تراس احتمالاً استدلال می‌کرد که چنین شرایطی برای پیروزی دیگری در انتخابات محافظه‌کاران مساعد نخواهد بود. بنابراین او اقتصاد را به شدت بیمار اعلام کرد و به اعضای محافظه‌کار گفت که اجرای فوری یک شوک درمانی کاهش مالیات برای ثروتمندان و طرفدار مقررات زدایی از تجارت، از نظر اخلاقی قابل توجیه است زیرا جایگزین، مرگ آهسته است. نائومی کلاین، نویسنده، این شکل از سرمایه‌داری فاجعه‌آمیز را در کتاب خود دکترین شوک در سال 2007 ترسیم کرد.

تئوری نخست وزیر مبتنی بر پیش بردن درد است که منجر به رکودی کوتاه و سبز از بهبودی می شود که تا حدودی قبل از سال 2024 ظاهر می شود. مردم شروع به پرداخت هزینه بسیار زیادی برای یک استراتژی اقتصادی غیرعادی کرده اند که بعید به نظر می رسد نتیجه بدهد. امید به نتایج سیاسی تحمیل کاهش خدمات عمومی بیشتر باعث ایجاد هرج و مرج در زندان ها، کلاس های درس و بیمارستان ها می شود. نظر اساسی از دهه 2010 مسیر طولانی را طی کرده است – و در جهت حمایت از هزینه ها و مالیات های بالاتر است. بعید است که خانواده‌های در حال مبارزه، دولتی را ببخشند که برای «صرفه‌جویی در بهره‌وری» آمده است، وقتی کمدهایشان خالی است. اگر خانم تراس تصور می‌کند که همه آنها از حامیان حزب کارگر هستند، که برگه‌های رای آنها هرگز به سمت او نمی‌آمد، سخت در اشتباه است. حزب محافظه کار مدتهاست که معتقد است موفقیتش در مالکیت خانه نهفته است. افزایش نرخ‌های بهره ممکن است در درازمدت ارزش دارایی‌ها را پایین بیاورد، اما احتمالاً ابتدا رأی‌دهندگان اصلی محافظه‌کاران را، هم در دیوار قرمز و هم در دیوار آبی، علیه حزب قرار می‌دهد.

خانم تراس آشکارترین رهبر حزب محافظه کار تاچری در قرن حاضر است که باور همیشگی او به منافع بازارهای آزاد تحت تأثیر زیگزاگی سیاسی او قرار گرفته است. با این حال این سیاست مبتنی بر ایمان است. اعتقاد کورکورانه نمی بیند که کاهش مالیات باعث رشد او می شود. بسیاری از مردم فکر می کنند که نخست وزیر به هر حال از درخت اشتباهی پارس می کند. پس از یک دهه کار ناامن و کاهش دستمزدهای واقعی، تقریباً نیمی از بریتانیایی‌ها فکر می‌کنند که رشد اقتصادی به خودی خود بیشتر ضرر دارد تا سود.

حامیان سابق تراس ممکن است از پشیمانی خریداران رنج ببرند. برای نخست وزیر به نظر می رسد هیچ راه قابل تصوری برای فرار از قضاوت نادرست سیاسی فاجعه بار او وجود ندارد. بدون برنامه ای برای کنار گذاشتن سیاست های او و صدراعظم متعصب او، به نظر می رسد هیچ راهی برای افزایش رتبه نظرسنجی حزب یا بهبود اختلافات آن وجود ندارد. اجرای شرم آور خانم تراس در رسانه ها به صدای نارضایتی کمک کرده است که هفته آینده به اوج خود خواهد رسید. کشور به رهبری بهتر از این نیاز دارد. پیدا کردن یک رهبر جدید محافظه کار یک تجارت کثیف خواهد بود، اما جایگزین بدتر به نظر می رسد.