تیم ناشنوایان آمریکا: ظهور بیسون دانشگاه گالودت | فوتبال کالج

آدر نگاه اول، مشخص نیست که تقریباً همه اعضای تیم فوتبال دانشگاه گالودت، یعنی Bison، ناشنوا یا کم شنوا هستند. در بیشتر موارد، بازی دقیقاً مانند یک شنبه پاییزی در هر دانشگاه کوچک دیگری در ایالات متحده پیش می رود. بازیکنان پس از بازی‌های مهم به صورت متحرک با سینه‌ها برخورد می‌کنند. تشویق‌کننده‌ها سعی می‌کنند در طول تایم اوت‌ها، جمعیت را افزایش دهند. یکی از هواداران تیم میهمان با صدای بلند به تشویق مودبانه اطرافیانش فحش می دهد.

با این حال، برخی از تفاوت ها در نهایت ظاهر می شوند. پنج ضربه درام باس طنین انداز، واحدهای تیم های ویژه گالاودت (که بسیاری از آنها مشغول بحث های حاشیه ای با مربیان هستند) را نسبت به ضربات و ضربات بعدی هشدار می دهد. به جای استفاده از هدست، خط حمله جان اسکاربورو با مربی ای که در دوردست بالای جایگاه های شلوغ ایستاده از طریق زبان اشاره آمریکایی (ASL) ارتباط برقرار می کند. و به جای اینکه کسی سرود ملی را قبل از شروع بازی بخواند، تیم تشویق کننده آن را به زبان ASL در حالی که در میانه میدان ایستاده اجرا می کند.

Gallaudet (تلفظ GAL-eh-DET، گویی “u” ساکت است) تنها دانشگاه هنرهای لیبرال در جهان است که به صراحت به آموزش دانشجویان ناشنوا و کم شنوا اختصاص دارد. گالودت که در دوران ریاست جمهوری آبراهام لینکلن تأسیس شد، قدمت بیشتری از خود فوتبال (آمریکایی) دارد و در واقع نقش مهمی در توسعه این ورزش ایفا کرد. در سال 1894، با نگرانی از اینکه تیم‌های دیگر ممکن است تماس‌های ASL تیمش را در صورت امضای باز تفسیر کنند، پل هابارد، کوارتر مدافع گالودت، چند یاردی دورتر از خط نزاع دور هم تیمی‌هایش حلقه زد تا درباره استراتژی صحبت کند. به این ترتیب huddle متولد شد. (چند ادعای رقیب در مورد منشا huddle وجود دارد، اما به نظر می رسد Gallaudet قوی ترین مورد را دارد. حتی مربی مشهور دانشگاه ایلینویز رابرت زوپکه، که خود گاهی اوقات به عنوان مخترع huddle شناخته می شود، اعتراف کرد که او موفق شده است. ایده یک تیم فوتبال ناشنوایان.)

نوآوری ورزشی تنها بخش کوچکی از میراث Gallaudet است. این دانشگاه برای بیش از 150 سال به عنوان مرکزی برای جامعه ناشنوایان آمریکا عمل کرده است و عمداً جامعه ای را پرورش می دهد که در آن ناشنوایی به جای استثناء یک امر داده شده است. با در نظر گرفتن این موضوع، ارزش آن را دارد که برخی از اصطلاحات مربوط به ناشنوایی را مرور کنیم.

به عنوان مثال، حتی استفاده از «ناشنوا» (با حرف کوچک «d») دو جمله قبل عملی است که ممکن است برخی را آزار دهد. اینکه «d» در «ناشنوایان» بزرگ شود یا نه، بحث حل نشده ای در جامعه ناشنوایان/ناشنوایان باقی مانده است. به طور کلی، بسیاری از مردم ادعا می کنند که “ناشنوا” همه کسانی را توصیف می کند که دارای شرایط شنوایی شناختی ناتوانی در شنوایی هستند، در حالی که “ناشنوا” به معنای فرهنگی مشترک است. هنجارهایی که بین افراد مبتلا به کم شنوایی مشترک است، به ویژه کسانی که زبان اشاره برای آنها زبان اول است. با این حال، این تمایز ظریف به طور جهانی مشاهده نمی شود.

میزان رشد افراد در اطراف جامعه ناشنوایان/ناشنوایان در Gallaudet متفاوت است. اسکاربورو، مرد خطی که در جعبه مطبوعات با مربی خود قرارداد امضا می کرد، با استفاده از ASL بزرگ شد و فوتبال دبیرستانی را برای مدرسه ناشنوایان تگزاس بازی کرد (او خاطرات خوبی از بازی زیر “چراغ های شب جمعه” در مقابل پرشور معروف ایالت دارد. پایگاه هواداران فوتبال دبیرستان). از طرف دیگر، لارون توماس، مدافع دفاعی بزرگ‌شده فلوریدا می‌گوید: «من در تمام زندگی‌ام تنها ناشنوا در تمام مدارس عادی بودم… [coming to Gallaudet] چنین تغییر بزرگی بود ارتباط با مربیانم، هم تیمی هایم، مربیان ورزشی – به همه چیز در ASL دسترسی داشتم. این واقعاً چیزی بود که همه چیز را برای من در اینجا بسیار راحت‌تر کرد و در نهایت به خانه دوم تبدیل شد.»

همچنین رابطه پیچیده ای بین ناشنوایی و مفهوم «ناتوانی» وجود دارد. از یک طرف، ناشنوایی از نظر قانونی به عنوان یک معلولیت تحت قانون آمریکا با معلولیت در نظر گرفته می شود. در مقابل، بسیاری از اعضای جامعه خود این برچسب را رد می‌کنند، در عوض ناشنوایی را صرفاً به عنوان یک ویژگی فیزیکی، مانند قد یا رنگ پوست می‌بینند، که اتفاقاً خرده فرهنگ خود را همانطور که از طریق رسانه ASL بیان می‌شود (زبانی متمایز از نظر گرامری در خود). درست است، نه صرفاً تفسیر بصری انگلیسی).

برای کسانی که به زبان ASL تسلط ندارند، قدم زدن در اطراف گالاودت واقعاً شبیه قدم زدن در کشوری با زبان و فرهنگ متفاوت است. حتی یک استارباکس خارج از دانشگاه وجود دارد که در آن تجارت به طور کامل در ASL انجام می شود. این تصور با شرمساری (خوش اخلاق اما صمیمانه) همراه است که متوجه می شوید حتی نمی توانید ابتدایی ترین سؤالات را به زبان مادری بپرسید. نکته ای که از بسیاری جهات مهم است – در محوطه دانشگاه گالودت، شنیدن افرادی است که باید یاد بگیرند که با هنجارهای جامعه ناشنوایان سازگار شوند، نه برعکس.

چند بازیکن فوتبال گالودت مایلند بر این کار تاکید کنند نه خود را معلول می دانند وقتی در زمین بازی هستم، همین احساس را دارم [as hearing people]میچ دولینار، بازیکن خط حمله، که خود را کم شنوا می‌داند، می‌گوید. «من معلولیت ندارم. من… من را به عنوان یک معلول به حساب نمی‌آورم.»

استفان اندرسون مدافع خط می گوید: “ما می توانیم هر کاری انجام دهیم.” “مردم می گویند “افراد ناشنوا نمی توانند رانندگی کنند، ما نمی توانیم این کار را انجام دهیم، ما نمی توانیم آن کار را انجام دهیم” و این مانند، “نه، ما واقعا می توانیم.” اندرسون می داند که درباره چه چیزی صحبت می کند – او به عنوان تیم اول انتخاب شد تمام دفاع در کنفرانس خود در فصل گذشته، شکست دادن بازیکنانی از چندین دانشگاه رقیب.

ناشنوایی، مانند هر ویژگی دیگری، با مزایا و هزینه های ذاتی ورزشی همراه است. به نظر می رسد کمبود موسیقی در زمان گرم کردن قبل از بازی، تیم های میهمان را از ریتم خارج می کند. چاک گلدشتاین سرمربی تیم می گوید: «من فکر می کنم این مزیت گالودت است. تا آنجا که ممکن است ساکت است و تیم ها صاف ظاهر می شوند. اما، برای ما، این فقط یک روز دیگر در تمرین است… من آن را دوست دارم.» اگرچه آنها نمی توانند این ارعاب بی سر و صدا را به گرم کردن قبل از بازی در جاده بیاورند، به عنوان تنها تیم فوتبال کالج ناشنوای آمریکا، گالودت گهگاه آنقدر جمعیت ناشنوا و کم شنوا را به بازی های خارج از خانه می کشاند که طرفداران بیسون بیشتری در آن حضور دارند. از طرفداران تیم میزبان می ایستد. از بسیاری جهات، گالودت تیم فوتبال آمریکا ناشنوا است.

برخی از بازیکنان فکر می کنند که مزایای ناشنوایی بیشتر از محیطی است و به لحظات درون بازی نیز تسری پیدا می کند. “من فکر می کنم من هستم رادنی برفورد جونیور، مدافع خط، می‌گوید که در یک بازی برتری دارد.من می توانی با سطل زباله صحبت کنی و صدای من را بشنوی. چه زمانی شما سطل آشغال حرف بزن، نمی شنوم… [that means] من از قبل در ذهن شما هستم.»

بارزترین نقطه ضعف بازیکنان ناشنوا در طول بازی فوتبال سوت داور است. مربیان گالودت پیش از این با مقامات ملاقات می کنند تا نیاز به نشانه های بصری یا لمسی برای همراهی با سوت های زده شده را تکرار کنند، اما داوران گاهی اوقات این کار را فراموش می کنند. این می تواند منجر به مجازات شود.

مربی گلدشتاین بازی سه سال پیش را به یاد می آورد که در آن داور نتوانست به مدافع عجله گالاودت اطلاع دهد که بازی مرده است. مدافع گالودت که در تلاش برای پیشی گرفتن از خط حمله تیم دیگر بود، در نهایت آزاد شد و پس از پایان بازی به خوبی با مدافع تیم مقابل مقابله کرد و منجر به یک پنالتی خطای شخصی شد. گلدشتاین می‌گوید: «این مثل… چهارم و گل روی خط دروازه بود. درست قبل از نیمه و [the referees] در نهایت به دادن پنالتی و [the other team] در نهایت بازی بعدی را به ثمر رساندیم و سپس آن بازی را با یک گل در ثانیه آخر از زمین باختیم.

با وجود چنین درهم‌آمیزی‌هایی، بیسون در حال افزایش است. فصل گذشته با پنج برد متوالی امیدوارکننده آغاز شد و سپس با سه شکست به پایان رسید. بازیکنان و مربیان موافق هستند که هدف امسال پیروزی در کنفرانس است. برای این منظور، گاومیش کوهان دار امریکایی از دروازه خارج شد و در یک ضربه به دانشگاه وینزبورگ در ابتدای فصل شکست خورد.

آنها به سرعت در دومین بازی خود به فرم پیروزی بازگشتند، با این حال، گرینزبورو کالج را 31-14 در یک بازی که به اندازه نتیجه نهایی نزدیک نبود، شکست دادند. «با تاب زدن بیرون آمدیم. این هویت ماست، قبل از اینکه شما به ما ضربه بزنید، باید ابتدا شما را بزنیم.» برفورد گفت. آنها در کوارتر چهارم شروع به ضربه زدن به ما کردند…[but] ما قبلا بیدار بودیم ما اجازه دادیم تا بازیکنان پشتیبان خود بازی کنند.”

بازی مقابل گرینزبورو علاوه بر اینکه یک برد بسیار مورد نیاز برای گاومیش کوهان دار امریکایی بود، شامل چندین بازی تماشایی نیز بود. توماس یک پاس را در منطقه قرمز قطع کرد تا بازگشت احتمالی گرینزبورو را خنثی کند. برفورد تکل بزرگی انجام داد و به سرعت یک گردنبند پلاستیکی بزرگ با یک بطری شربت شرکت مروارید آسیاب که به عنوان مدال آویزان بود به او اهدا شد (یک جناس بصری در مورد بازیکن حریف که به تازگی پنکیک شده بود). در قابل توجه ترین بازی بازی، دولینار، بازیکن خط، پس از اینکه به عنوان دارنده گل زمینی ظاهر شد، یک پاس تاچ داون عالی در یک بازی حقه بازی پرتاب کرد.

اندرسون که خودش درست قبل از نیمه اول اخراج شد، اضافه کرد: «به نظر می‌رسد که در یک بازی خیلی چیزها تغییر کرده است. از آنجا که نه وینزبورگ و نه گرینزبورو در یک کنفرانس با گالاودت بازی نمی کنند، هدف تیم برای پیروزی در کنفرانس هنوز بسیار قابل دستیابی است.

ماهیت ذاتا کوتاه حرفه های ورزشی کالج به هر تیمی کیفیت Last Dance مختصری در هر فصل می دهد و امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست. به نظر می رسد این به ویژه در مورد مدافعان خط دفاعی اندرسون و برفورد صادق است که علاوه بر همکاری نزدیک در زمین، از دوران دبیرستان با هم بازی کرده اند.

“در مورد رادنی به شما چه بگویم؟” اندرسون می پرسد. او برای من مانند یک برادر است، او خانواده است… زمانی که ما راه های خود را در پیش بگیریم، سخت خواهد بود. ما چیزهای زیادی را با هم گذرانده ایم.» اندرسون به وضوح متحرک شده است. “این می تواند از نظر احساسی برای من شدید باشد.”

فارغ التحصیلی از Gallaudet با این مشکل همراه است که مجبور به انتقال از جامعه ای است که در آن ناشنوایی یک هنجار است به جامعه ای رایج که در آن بسیاری از مردم از فرهنگ ناشنوایان/ناشنوایان و ASL ناآشنا یا حتی ناآگاه هستند. با این وجود، اقداماتی وجود دارد که افراد شنوا می‌توانند برای کمک به آسان‌تر کردن چنین انتقال‌هایی برای اعضای جامعه ناشنوایان انجام دهند (البته علاوه بر بیرون رفتن برای حمایت از Bison اگر در نزدیکی شما بازی می‌کنند).

اندرسون می گوید: «زبان اشاره را یاد بگیرید، این به شما آسیبی نمی رساند. «چند علامت اساسی، فقط یک سلام یا چیزی … شما در زندگی خود با افراد ناشنوا ملاقات خواهید کرد، پس آماده باشید – ارزشش را دارد.”