مکس ورشتاپن و ردبول تقریباً ضد گلوله فراری را بسیار پشت سر گذاشتند | ماکس ورشتاپن

“منقرار نیست روز من را خراب کند.» این پاسخ مرده‌ای بود که مکس ورشتاپن در پاسخ به سوالی درباره هو کردن او روی سکو پس از پیروزی در گرندپری آخر هفته گذشته ایتالیا دریافت کرد. مرد هلندی حتی در حالی که آن را از روی شانه هایش برمی داشت، لبخندی کینه توز بر لب داشت. همانطور که او ممکن است، غرش نارضایتی از مونزا طرفداران پیشینه ای ناچیز برای موفقیت چشمگیری که توانسته است دومین قهرمانی جهانی او در فرمول یک را تضمین کند.

پس از یک نتیجه گیری میخکوب کننده نسبت به فصل گذشته، زمانی که رقابت او با لوئیس همیلتون در ابوظبی به مصاف آن تصمیم بحث برانگیز رفت، امسال نتوانست تضاد بیشتری داشته باشد. ورشتاپن خود را به عنوان قهرمانی تحمیل کرده و در 11 مسابقه از 16 مسابقه پیروز شده است. او با 116 امتیاز از چارلز لکلرک فراری و با 125 امتیاز از هم تیمی اش در ردبول، سرجیو پرز جلوتر است. شش مسابقه باقی مانده است، اما او می تواند در دور بعدی در سنگاپور یا در صورت شکست در دور بعدی در ژاپن، عنوان قهرمانی را به دست آورد.

این یک روند قابل توجه برای این بازیکن 24 ساله پس از فصل گذشته بود که تمام قول هایی را که او در نوجوانی نشان داده بود، زمانی که در سال 2015 به عنوان جوان ترین راننده آن در 17 سالگی به F1 ملحق شد، تایید کرد. ، به خصوص برای همیلتون بحث برانگیز است.

تصمیم مدیر مسابقه در آن زمان، میکال ماسی، برای بداهه‌پردازی پیرامون قوانین تحت یک خودروی ایمنی متأخر، به قیمت قهرمانی و قهرمانی جهان همیلتون تمام شد. این قهرمان هفت دوره در ایتالیا گفت که هنوز هم درد را احساس می کند، به خصوص زمانی که FIA با دقت قوانین خود را به درستی در خودروی ایمنی مشابهی که ورشتاپن در مونزا برد، به کار گرفت.

این فصل اما هیچ سوالی در مورد دفاع ورشتاپن از عنوانش وجود نداشت. علیرغم آنچه که نتایج نشان می‌دهد، این یک فشار بیش از حد نبوده است.

در ماه مارس در افتتاحیه فصل در بحرین، در حالی که مرسدس سر خود را می خاراند که چرا ماشین آنها اینقدر دور از سرعت است، به نظر می رسید فراری همه کارت ها را در دست دارد. آنها به طرز وحشتناکی در آزمایش سریع بودند و لکلرک از آن سوء استفاده کرد و در دو مسابقه از سه مسابقه ابتدایی پیروز شد در حالی که ورشتاپن از دو DNF رنج برد. پس از دور سوم در استرالیا، برتری لکلرک نسبت به ورشتاپن که در رده ششم جدول رده بندی رانندگان قرار داشت، 46 امتیاز بود.

با این حال، هلندی مانند تیمش آرام بود و با رفع مشکلات فنی که در دورهای ابتدایی آن ها مانع شده بود، بازگشتی فوق العاده را رقم زد. یکی، باید تاکید کرد، که بسیار کار تیمی بود. درست زمانی که فراری با تمام ظرافت یک فیل زرهی شروع به بال زدن در سراسر میدان نبرد کرد، ورشتاپن نوک نیزه ای شد که با مهارت به کار می رفت.

ردبول با 6 برد، 5 پیروزی برای ورشتاپن و یک پیروزی، یک پیروزی در استادیوم تاکتیکی برای پرز در موناکو که نه تنها از پیروزی لکلرک محروم شد، بلکه اطمینان حاصل کرد که ورشتاپن مقابل او تمام می شود. ماشین‌ها در این مرحله تقریباً برابر بودند، اما فراری دچار مشکلات مکانیکی و خطاهای تاکتیکی و راننده شد.

برخلاف روی پیت وال، در گاراژ و کارخانه آنها، عملکرد ردبول تقریبا بی عیب و نقص بوده است. استراتژیست هانا اشمیتز و ویل کورتنی در برقراری تماس های مناسب استاد بوده اند. با وجود اشمیتز روی دیوار در مجارستان، دعوت دیرهنگام برای تغییر تایرهای نرم در ورشتاپن که از رتبه دهم به پیروزی رسید، حیاتی بود.

ردبول تقریباً ضد گلوله فراری را پشت سر گذاشته است. در نیمه دوم فصل، RB18 سرعت بدی را در هر نوع مدار نشان می داد. از زمان آخرین پیروزی لکلرک در اتریش، ورشتاپن بی رحم آنقدرها بوی پیروزی را به او نداده است. ورشتاپن داغون قدیمی، تندخو و بیش از حد تهاجمی، جایی که باور و اراده برای پیروزی از قضاوت بهتر پیشی گرفته بود، کنار گذاشته شده است.

پس از مجارستان، در بلژیک از رده چهاردهم جدول برگشت تا پیروز شود. در ایتالیا، از هفتم برای گرفتن پرچم. او این کار را با آرامش مطلق و حتی تا حدی بی‌تفاوت انجام داد. بله، ماشین او سریع ترین بود، اما او همچنان باید آن را در پیست نگه می داشت، پاس می داد و لاستیک هایش را خراب نمی کرد. توانایی او و ردبول برای حفظ سرعت و غذا نخوردن از طریق لاستیک توسط مدیر فراری، ماتیا بینوتو، به عنوان یک مزیت حیاتی شناخته شده است.

در هر مورد، مخالفان تماماً ناتوان بودند. پنج برد در تروت و تنها یک برد از جایگاه قطبی نشان می دهد که با پنج مسابقه باقی مانده، رکورد مشترک 13 پیروزی در یک فصل مایکل شوماخر و سباستین فتل وجود دارد. در سنگاپور تا دو هفته دیگر، اگر پیروز شود و سریع ترین دور را بزند، قهرمان جهان می شود و لکلرک بالاتر از هشتم به پایان نمی رسد و پرز روی سکو نمی رود. چه در مارینا بی یا سوزوکا، مهم این است که چه زمانی باشد، نه اگر.

کریستین هورنر، مدیر ردبول، گفت: “با توجه به جوانی و توانایی او برای پیشرفت، بهترین ها هنوز در راه است.” مشاهده کننده قبل از شروع فصل با این حال، حتی او انتظار داشت که در این فصل خود را بسیار تماشایی نشان دهد، مشکوک است.

اگر ورشتاپن مجبور بود با یک چالش واقعی روبرو شود، فرمول یک خیلی بهتر می شد، اما او یک قهرمان شایسته خواهد بود، و کسی که به درستی به کسی اجازه نخواهد داد او را از لذت بردن نه تنها از یک روز، بلکه از یک فصل در آفتاب منصرف کند.