وقتی همه سیاه‌پوستان رویاهای جام بلدیسلو والابیز را زیر پا می‌گذارند، جنجال برپا می‌شود | تیم اتحادیه راگبی استرالیا

در یک فصل ترن هوایی که هر پیروزی حماسی با یک شکست کوبنده به دنبال داشت، والابی ها یک دست شجاع در جام بلدیسلو داشتند تا اینکه یک تصمیم عجیب داور در آخرین لحظه، پیروزی تاریخی 37-34 آنها را به شکستی دلخراش 39-37 تبدیل کرد.

این یک نتیجه وحشتناک برای راگبی بود و استرالیا را به بیستمین باخت متوالی سری Bledisloe رساند. با وجود بهترین عملکرد فصلی که با تصمیم داوری که برای چندین دهه مورد بحث قرار خواهد گرفت، مورد بی‌رحمی قرار گرفت، استرالیا اکنون به بدترین رتبه جهانی خود یعنی نهم سقوط کرده است.

علائم از همان ابتدا خوب بود. والابی ها به هاکا حمله کردند و سازند بومرنگ خود را برای مبارزه با رقص جنگ پیش بردند. اما زمانی که بازی شروع شد، نیوزلند اول شد. لاک والابی، جد هالووی، بازی را در دود از دست داد، یک اشتباه پرهزینه که با دو پنالتی احمقانه در دو دقیقه همراه شد. دو بار آل بلکز سه را رد کردند تا پنج را تعقیب کنند. و در دقیقه چهارم، دوجین پیراهن سیاه رنگ به جلو رفتند و آنها را 7-0 کردند.

در فصلی که شروع بدی داشت، استرالیا فصل دیگری را شکست داده بود. Richie Mo’ounga نیمه‌بالای سیاه‌پوستان در حال ضربه زدن به پشت خطوط بود و خرابی ایجاد می‌کرد، در حالی که بودن بارت بمب‌هایی را پرتاب می‌کرد که والابی‌ها نمی‌توانستند آن‌ها را بگیرند. 10 دقیقه بعد، استرالیا فقط 10 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت. هنگامی که کاپیتان جیمز اسلیپر در اولین اسکرام خم شد، نتیجه 10-0 شد.

استرالیا بالاخره توپ را به دست آورد و به جلو حرکت کرد و از یک راک به آن راک با پیشرفت کمی می چرخید. سپس لئوتا برنده یک برخورد شد، سامو یک توپ ربایی انجام داد و Porecki از همه افراد ضربه را تعقیب کرد تا All Blacks را برای دومین بار در تمام کوارتر در کوارتر خود قرار دهد.

حالا والابی ها به خط حمله کردند، دست های سریع روی زوایای خوب مدافعان را خم کردند. استرالیا صاحب یک پنالتی شد، آن را به 10-3 رساند و سپس از روی یک ضربه ایستگاهی وارد منطقه قرمز شد. آنها به بیرون رفتند، ضربه ای ماهرانه ایکیتاو یک همپوشانی ایجاد کرد و کلاوی به سمت بالا رفت، فقط زمانی که تیغه ای از چمن بین توپ و زمین مشاهده شد، این تلاش غیرمجاز بود. بدون تلاش

اما جزر و مد در حال تغییر بود. استرالیا یک اسکرام آل بلک را در فاصله 12 متری فرو ریخت. دمپایی سه تا نمی خواست. طرف او برتری داشت و برای اثبات آن امتیاز می خواست. او آنها را گرفت. در دقیقه 25 راش طلا به سمت راست چرخید و جیک گوردون به راب والتینی در حال پرواز غذا داد. ملبورن شماره 8 از سام وایتلاک عبور کرد و گلزنی کرد و نتیجه را 10-10 کرد.

استرالیا دم خود را بالا گرفته بود. آنها حتی در اسکوربورد بودند و کلینچ ها را می بردند و نیمکت آل بلکز با تعداد زیادی سرباز که از جمله کاپیتان سام کین، ضربه مغزی شده بودند، مشغول بود. بابی وی دوباره این کار را انجام داد و بارت را به پشتش زد و قرص را دزدید. وقتی اسکرام برگزار شد و پیت سامو شکست. یک ضربه در کرنر محاصره شد اما بعد از 14 مرحله ثابت، All Blacks خراب شد و این فرصت از بین رفت.

با آن شتاب رفت. تام رایت کارت زرد گرفت و بعد دارسی سواین هم همینطور. استرالیا به 13 مرد کاهش یافت. هنوز آویزان بودند. سامیسونی تاوکیآهو، هوکر نیوزیلندی، از زیر او غوغا کرد، اما گوردون در حالی که زیر او تکان می خورد، ضربه ای به زور زد. همه بلکز را تکان داد. آنها دو بار با خط باز ضربه سرد زدند تا به نیمه اول 10-10 برسند.

با دو نفر هنوز در سطل زباله، استرالیا نیمه دوم را مانند نیمه اول آغاز کرد – ضعیف. در عرض سه دقیقه هوکر سامیسونی تاوکیآهو از زمین خارج شد و نتیجه را 17-10 کرد. اگرچه فولی یک پنالتی را 17-13 به ثمر رساند، اما همه سیاه‌پوستان سرعت را بالا بردند و به تیم میزبان جرأت کردند که با آنها همراه شود. آنها نتوانستند. ابتدا، دویدن زاویه دار موئونگا از تکل فولی دور شد و دقایقی بعد، بودن بارت از روی خط برای ویل جردن ضربه زد و ناگهان 31-13 شد.

همه چشمان سیاه لبخند می زدند اما استرالیا حاضر به تسلیم نشد. آرام اما محافظه کارانه، پاس های مسطح فولی و تکان دادن مچ دست فولی یک دنده بالا رفت و او کلاوی را کنار گذاشت تا نتیجه را 31-20 کند. سپس آنها دوباره با هم متحد شدند، این بار به سمت راست رفتند، بال زنجبیل پر زرق و برق برای پنجمین تلاش خود در چهار بازی بلدیسلو به زمین خورد.

12 دقیقه مانده به بازی، اختلاف چهار امتیازی بود. پنالتی تمام سیاه آن را به هفت رساند. اما پس از آن استرالیا در سمت لاغر حمله کرد، Koroibete و Samu به سمت پایین خط رفتند و به عقب و جلو پاس دادند تا آن را به 34-32 برگردانند. فولی مرد یخی توانست آن را 34 تا کند.

شش دقیقه باقی مانده، نیمکت‌ها خالی و هر دو تیم به سختی نفس می‌کشیدند، تیم‌ها چشم به راه شدند. اول بلکز پلک زد، ولی والتینی در نیمه راه آن را دزدید. پنالتی استرالیا فولی سرش را تکان داد. خیلی دور. نیک وایت را وارد کنید، مانند سبیل‌هایش موز، پا می‌شود تا 50 متر به آن ضربه بزند و آنها را برای اولین بار جلو می‌اندازد.

اما آل بلکز دوباره آمد، یک پنالتی برد. اما نفس آنها از لیتیوم پیشی گرفت. آنها سه نفر را نپذیرفتند و برای پنج نفر رفتند. اما نتیجه معکوس داد، استرالیا پیروز شد. اما پس از آن یک چرخش مضحک. فولی به دلیل اتلاف وقت جریمه شد. All Blacks اسکرام را گرفتند. همانطور که آژیر به صدا در آمد، استرالیا بارها و بارها دست به دست شد، اما آل بلکز فضا پیدا کرد و به گوشه ای رفت.

دست بی ثبات سرنوشت به ظالمانه ترین شکل به سمت استرالیا چرخیده بود. یک نتیجه وحشتناک برای راگبی. استرالیا اکنون باید در کمال ناباوری به سمت ادن پارک حرکت کند، جایی که از سال 1986 تاکنون پیروز نشده است. اما شکست تلخی بود.