“عشق و اشتیاق نمی تواند به شما کمک کند زندگی کنید”: به روزنامه نگاران بپیوندید که به خط اعتراض می پیوندند | ریچ (آینه ترینیتی سابق)

دبلیوصدها کارمند میرور، اکسپرس و ده ها روزنامه محلی روز چهارشنبه به صف های اعتراضی می پیوندند، آنها در بزرگترین اعتصابی که صنعت روزنامه بریتانیا را در دهه های اخیر ضربه زده است، شرکت خواهند کرد. بسیاری از روزنامه‌نگاران شرکت رسانه‌ای ریچ که ماه‌های اخیر را صرف گزارش‌هایی درباره تأثیر بحران هزینه‌های زندگی بر خوانندگان خود کرده‌اند، می‌گویند که برای برآوردن صورت‌حساب‌های خود با مشکل مواجه هستند – و مدیریت از شنیدن آن خودداری می‌کند.

یک خبرنگار منطقه ای توضیح داد که چگونه سه سال تحصیل در دانشگاه، آموزش و کارکردن بدون مزد باعث شده است که آنها شغلی را با 18000 پوند در سال در یک فروشگاه Reach تضمین کنند. آنها که به تازگی به صنعت رسانه ملحق شده اند، در حال حاضر تحت تأثیر بی ثباتی مالی قرار گرفته اند.

آنها گفتند: «به زودی به رفتن فکر می کنم. “من عاشق کارم هستم – اما امسال نشان خواهد داد که چگونه عشق و اشتیاق نمی تواند به شما کمک کند زندگی کنید.”

خبرنگاران دیگر توصیف می‌کنند که برای تکمیل حقوق روزنامه‌نگاری‌شان شغل آخر هفته در کافی‌شاپ‌ها دارند، فقط به این دلیل که محاسبه می‌کنند که درآمدشان از تهیه قهوه بیشتر از شغل تمام وقت روزانه‌شان در نوشتن داستان‌های خبری است.

Reach که قبلا به عنوان Trinity Mirror شناخته می شد، در سال های اخیر به خانه ده ها عنوان از جمله Express و Star تبدیل شده است. همچنین دارای یک کسب و کار خبری محلی گسترده است که تعداد انگشت شماری از مارک های روزنامه سنتی – مانند Manchester Evening News و Liverpool Echo – را با ده ها فعالیت اولیه وب تحت نام تجاری “Live” ترکیب می کند.

از دو ده روزنامه‌نگار ریچ که در روزهای اخیر با آبان نیوز صحبت کرده‌اند، هیچ‌کدام نگفته‌اند که برای ثروتمند شدن وارد رسانه‌ها شده‌اند، و این پذیرش گسترده وجود دارد که کار به عنوان روزنامه‌نگار اکنون شغلی نسبتاً کم درآمد است. با این حال، کارکنان می گویند که مدیریت Reach آنها را مجبور کرده است تا با ارائه تنها 3 درصد افزایش دستمزد، دست به اقدام بزنند – در حالی که تلاش برای ایجاد یک کسب و کار اخبار دیجیتال سودآور با اهداف ترافیک آنلاین جاه طلبانه، ارائه اخبار اصلی را تضعیف می کند، روحیه را ضربه می زند و منجر به جابجایی بالای کارکنان می شود. .

همانطور که یکی از روزنامه نگاران ارشد می گوید: «من نمی خواهم با اعتصاب خوانندگان خود را ناامید کنم، اما چه [management] انتظار از ما برای پذیرش، پایدار نیست.»

خبرنگاران ارشد در عناوین منطقه‌ای Reach حدود 27000 پوند حقوق دریافت می‌کنند، در حالی که کارکنان بخش خبری میانی که نسخه را ویرایش می‌کنند حدود 33000 پوند حقوق می‌گیرند. با شانس کمی برای افزایش حقوق برای کارمندانی که اغلب بدهی وام دانشجویی قابل توجهی دارند، پرسنل پیوسته برای مشاغل با درآمد بهتر در جاهای دیگر ترک می‌کنند – اغلب در روابط عمومی شوراهای محلی، جایی که تلاش می‌کنند جایگزین‌های خود را فریب دهند.

برخی دیگر ابراز تاسف می‌کنند که رویای آنها برای تبدیل شدن به خبرنگاران محلی جاه‌طلبی که در منطقه بیرون می‌آیند و داستان‌های خبری را منتشر می‌کنند، تحت تأثیر نیاز به تعقیب اهداف کلیکی با «به‌دست آوردن هر چیزی که وارد می‌شود» است. با توجه به اینکه بسیاری از کارکنان منطقه‌ای که اکنون پس از بسته شدن بسیاری از اتاق‌های خبر منطقه‌ای توسط ریچ به طور دائم از خانه مستقر هستند، روحیه ضعیفی می‌تواند ایجاد شود.

یکی از روزنامه‌نگاران گفت: «شما ممکن است برای پوشش خبری بیرون بروید، اما این موارد نادر است و هر درخواستی برای انجام هر کاری خارج از خانه معمولاً با چیزی در امتداد این جمله که «نمی‌توانیم زمان را توجیه کنیم» مواجه می‌شود.

دیگری گفت: «کوچکتر شده ایم [newsdesks] کار به سمت اهداف بزرگتر، به این معنی که شما در حال حاضر به شدت در مورد نحوه کار خود احساس خطر می کنید. مدل Reach به دلیل فشار برای ترافیک آنلاین تا حد زیادی به کمیت بیش از کیفیت تبدیل شده است.

یک شکایت همیشگی، سطح بالای تبلیغات در وب‌سایت‌های Reach است، با یک روزنامه‌نگار محلی که می‌گوید چگونه مدیر آنها به کارکنان توصیه کرده است که نرم‌افزار مسدودکننده تبلیغات را نصب کنند تا مطمئن شوند وب‌سایت خودشان روی رایانه‌های قدیمی بارگذاری شده است.

مدیر اجرایی ریچ، جیم مولن، که از کتاب‌ساز لدبروکز به این شرکت پیوست، به خاطر بسته حقوقی 4 میلیون پوندی‌اش، کانون خشم کارکنان بوده است. به‌روزرسانی‌های شاد همه کارکنان او – که در میان کارکنان به ایمیل‌های «سلام به مردم» برای معرفی‌های خودمانی معروف است – باعث عصبانیت آن‌ها با افزایش اختلاف حقوقی شده است.

یکی از آنها گفت: “ما فقط امیدواریم که او به زودی بگوید “همه مردم همین هستند”.

در تلاش برای آرام کردن کارکنان، مدیریت ریچ در موقعیت غیر قابل رغبتی قرار گرفته است و تاکید می‌کند که بعید است مولن بیشتر قرارداد حقوق خود را ببیند، زیرا بیش از 3 میلیون پوند در یک طرح تشویقی بلندمدت مرتبط با قیمت سهام شرکت بود. از آنجایی که قیمت سهام ریچ در 12 ماه گذشته 82 درصد سقوط کرده است، او هنوز پول نقد را مشاهده نکرده است.

این بحث به خصوص برای کارکنان خوب نیست – و ممکن است در مورد سهامدارانی که شاهد سقوط ارزش دارایی های خود بوده اند، بدتر شود.

سال‌ها افزایش دستمزد کمتر از نرخ تورم – و کاهش اجباری 10 درصدی در همه‌گیری، که فقط در صورت برخورد قانونی بازپرداخت می‌شود – به روحیه افراد ضربه زده است. هفته گذشته اتحادیه ملی روزنامه نگاران (NUJ) اولین روز از یک ماه برنامه ریزی شده اعتصاب را پس از موافقت ریچ با پیشنهاد اتحادیه برای گفتگوهای بیشتر در تعطیلات آخر هفته بانکی به تعویق انداخت. ریچ ساختارهای حقوقی واضح تری را ارائه داد و پیشرفت شغلی را بهبود بخشید، اما هیچ پیشنهاد دستمزد بهبودیافته‌ای وجود نداشت، و اتحادیه شخصاً مولن را به خاطر این حذف مقصر دانست.

یکی از سخنگویان ریچ گفت که این تصمیم به تنهایی مولن نبوده، بلکه بر اساس «توافق ثابت در سطح ارشد برای محافظت از آینده کسب‌وکار» است، در حالی که انتظار می‌رود به زودی یک پاداش هزینه زندگی به کارکنان پرداخت شود.

آنها گفتند: “تیم مذاکره کننده Reach در مورد وظایف خود با NUJ در طول فرآیند کاملاً مشخص بود و قادر به پذیرش یک پیشنهاد غیرقابل قبول نبود.” به همین ترتیب، با پیشنهادی وارد گفت‌وگو شد که امیدوار بود به قطعنامه منجر شود، اما NUJ نتوانست آن را بپذیرد.