چگونه یک هنرمند بومی استرالیایی یک غول هنر آمریکایی را «متحیر» کرد | هنر

او یکی از پیشگامان هنر مدرن آمریکا در قرن بیستم بود. او هنرمند Anmatyerre بود که نقاشی صحرای استرالیا را در صحنه جهانی قرار داد.

سول لوویت و امیلی کام کنگواری هرگز همدیگر را ملاقات نکردند، با این حال یکی تأثیر عمیقی بر کار دیگری گذاشت و منجر به ایجاد یکی از بزرگترین مجموعه‌های هنر اتوپیا در خارج از استرالیا شد. لوویت از طرفداران پرشور Kngwarreye و سبک متمایز تولید شده توسط هنرمندان بومی استرالیایی بود که در Utopia، قلمرو شمالی کار می کردند.

مجرای بین این دو هنرمند، جان کالدور، مجموعه دار برجسته آثار هنری و بشردوست استرالیایی بود که به مدت پنج دهه شخصاً لوویت را می شناخت. در سال 2008، کالدور 260 اثر هنری را به گالری هنری NSW هدیه داد که در آن زمان 35 میلیون دلار ارزش داشت. در میان آنها ده ها نقاشی و طراحی از لویت وجود داشت که قبل از مرگش در سال 2007 به عنوان پدر هنر مفهومی شناخته می شد.

روز شنبه، AGNSW، با همکاری پروژه‌های هنری عمومی کالدور، نمایشگاه Sol LeWitt: Affinities and Resonances را افتتاح می‌کند، پروژه‌ای که در آن آثار هنرمند آمریکایی در مقیاس بزرگ، نقاشی دیواری #955: loopy doopy (قرمز و بنفش)، نمایش داده می‌شود. در دادگاه مرکزی باشکوه گالری. در مقابل، آثار هنری دو زن که بر او تأثیر زیادی گذاشتند، آویزان خواهد شد: Kngwarreye و هنرمند همکارش Utopia، Gloria Tamerre Petyarre.

حرفه سول لویت

سول لوویت در مقاله‌ای در سال 1967 نوشت: «این ایده، حتی اگر بصری نباشد، به اندازه هر محصول نهایی یک اثر هنری است.»

این یک تعریف مختصر از چیزی بود که به عنوان جنبش هنر مفهومی شناخته می شد.

لویت شروع به استخدام هنرمندانی کرد که معمولاً جوان بودند و می توانستند آثار او را بازتولید کنند. برای او، ماندگاری نه در تکرار فیزیکی ایده، بلکه در خود ایده است. او می‌دانست که تنها راهی که بسیاری از آثارش می‌توانند تا قرن بیست و یکم باقی بمانند، از طریق صنعتگرانی بود که می‌توانستند آثار او را برای او نقاشی کنند.

گابریل هوریر و اندرو کولبر از نسل دوم این هنرمندان هستند و توسط لوویت شخصاً در روش های او آموزش دیده اند. در اوایل ژوئیه، این دو به استرالیا آمدند تا کار خود را بر روی نمایشگاه AGNSW آغاز کنند و طبق دستورالعمل‌های مکتوب سخت‌گیرانه‌ای که LeWitt به جا گذاشته بود، لوپی‌های لوپی را بازسازی کردند.

رنگ‌ها بسیار خاص هستند و همچنین تعداد لایه‌هایی که باید اعمال شوند، چند لایه زیرین دیوار باید قبل از شروع آماده شوند و چند بار دیوار باید رندر شود تا کاملا صاف شود. نیکلاس چمبرز، متصدی هنر بین المللی مدرن و معاصر AGNSW می گوید. دستورالعمل های بسیار بسیار دقیقی در مورد نحوه انجام آن وجود دارد تا به کار اصلی بچسبد.

کالدور با لوویت ملاقات کرد که اولین نقاشی دیواری این هنرمند را در گالری نیویورک در سال 1968 دید. اولین برداشت او از این هنرمند، در حدود 40 سالگی، این بود که او تنها و کمی سرکوب شده بود، حالتی که ظاهراً در سبک هنری سخت هندسی او منعکس شده است. . اما پس از اینکه در سال 1982 با همسر دوم سرزنده‌اش، هنرمند کارول آندروچیو، ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد، شخصیت لویت و کارهایش برون‌گراتر، خودانگیخته‌تر و شادتر شدند.

کالدور به یاد می‌آورد که در سال 1998 در سفری به استرالیا با او ملاقات کرد. او می‌گوید: «او از حالت بسیار شدید، بسیار روشنفکر، به آرامش، بسیار شاد، اجتماعی راحت، بیرون رفتن برای شام و عشق به شراب استرالیایی رسید. او فردی تغییر یافته بود، سبک خود را به کلی تغییر داد و این کارول بود که او را تغییر داد.

“من علاقه زیادی به Kngwarreye دارم”

لویت برای اولین بار در سال 1997، یک سال پس از مرگ او در سن 86 سالگی، با هنر Kngwarreye در بینال ونیز روبرو شد. اما سال بعد در آن سفر به استرالیا بود که لویت در نمایشگاهی در سیدنی واقعاً عاشق کار او شد. موزه هنرهای معاصر.

او متحیر شد [Kngwarreye’s paintings] کالدور می‌گوید و بلافاصله از او پرسید که از کجا می‌تواند بخرد. لوویت در طول زندگی‌اش یک مجموعه‌دار پرکار از هنر دیگران بود و اغلب آثار خود را با هنرمندان جوان آینده‌دار اما ناشناخته به عنوان راهی برای حمایت از آنها معامله می‌کرد.

کالدور می‌گوید: «او یکی از سخاوتمندانه‌ترین هنرمندانی بود که تا به حال دیده‌ام.

Kngwarreye که در سال 1910 در اتوپیا به دنیا آمد، نقاشی را تا اواخر عمر خود شروع نکرد. با این وجود، او پرکار بود: تخمین زده می‌شود که او بیش از 3000 نقاشی در طول هشت سال کار حرفه‌ای خود تولید کرد که به‌طور متوسط ​​روزانه یک نقاشی می‌شد.

کالدور در اواخر دهه 1990 شروع به جمع آوری آثار هنری Kngwarreye و دیگر هنرمندان صحرای مرکزی به نمایندگی از LeWitt کرد. این هنر به استودیوی LeWitt در هارتفورد، کانکتیکات ارسال می شود و هنرمند در ازای آن آثار جدید خود را پس می فرستد. این به مدت 15 سال ادامه داشت، درست تا زمان مرگ لویت در سال 2007. بیشتر آثاری که او در ازای هنر اتوپیا فرستاده بود، بخشی از مجموعه کالدور AGNSW شد.

در پیام فکسی که برای کالدور فرستاده شد، لوویت الهاماتی را که از هنر Kngwarreye پیدا کرده بود، توضیح داد. “من علاقه زیادی به آن دارم [Kngwarreye’s] کار می کنم و از کار او چیزهای زیادی یاد گرفته ام.»

این «همبستگی بزرگ» به مجموعه‌ای از آثار معروف به نقاشی‌های باندهای درهم خورد. چمبرز می‌گوید: «بدیهی است که لوویت عمیقاً در مورد Kngwarreye فکر می‌کند. ما شروع به دیدن این شباهت‌های واقعاً جالب در یکی از آخرین آثاری که لوویت ساخته و آثار Kngwarreye می‌کنیم. یک دیالوگ بصری واقعا جالب در آنجا جریان دارد.”