کار پولی ندارد کارگر این مشکل را برطرف خواهد کرد | آنجلا راینر و ریچل ریوز

تیاینجا یک مشکل اساسی در اقتصاد ما وجود دارد. برای بسیاری از افراد، کار دیگر هزینه ای ندارد. این یک رسوایی است که 5 میلیون کارگر در فقر به سر می برند. هیچ نشانه واضح تری از خرابی سیستم وجود ندارد.

مردم نه تنها از شغل خود، بلکه استرس مالی نیز فرسوده هستند. هیچ‌کس نباید شب‌ها بیدار بماند و نگران باشد که آیا می‌تواند به فرزندانش غذا بدهد یا خیر. داشتن یک خانه گرم و مناسب و یک وعده غذایی گاه به گاه نباید لوکس باشد. دو سوم بزرگسالان فقیر شاغل هستند. این نسبت در حال افزایش بوده است و هرگز بالاتر نبوده است.

هر دوی ما نماینده حوزه های انتخابیه در شمال انگلستان هستیم. باید افراد شاغل را به بانک های مواد غذایی و بورس های پوشاک ارجاع دهیم. ما با کارکنان آموزشی در منچستر و لیدز ملاقات کرده‌ایم که زود به مدرسه می‌روند تا برای دانش‌آموزان صبحانه تهیه کنند، اغلب از جیب خودشان. ما نمی توانیم تحمل کنیم که مردم به این شکل عقب نگه داشته شوند یا ببینیم که پتانسیل بالقوه در فقر هدر می رود. همه ما لایق بهتری هستیم

اما این فقط به دلیل بحران هزینه زندگی نیست. این پیامد بحران دستمزدهای پایین ناشی از بیش از یک دهه حقوق فشرده تحت حاکمیت محافظه‌کاران است. میانگین دستمزد، با تعدیل تورم، در ماه می 2022 کمتر از فوریه 2008 بود. ما به تغییر پایدار در نحوه ارزش گذاری کار و کارگران در کشورمان نیاز داریم.

ما مفتخریم که آخرین دولت کارگر حداقل دستمزد ملی را ایجاد کرد. ما در آن زمان در بحث پیروز شدیم، اما اکنون باید برای کمک به بازگرداندن حیثیت در کار و اطمینان از سودمندی کار، بیشتر پیش برویم. به همین دلیل است که دولت بعدی کارگر، وظایف کمیسیون حقوق پایین را تغییر خواهد داد تا – در کنار دستمزد متوسط ​​و شرایط اقتصادی – حداقل دستمزد برای اولین بار منعکس کننده نیاز به دستمزد کارگران برای حداقل پوشش هزینه های زندگی باشد. در نهایت، دستمزد ملی به نام خود خواهد بود.

کارگران جوان هنوز هم دستمزد خام خود را دریافت می کنند. صورتحساب‌های آن‌ها ارزان‌تر نیست، اما باید با کمترین هزینه زندگی خود را تامین کنند. این عادلانه نیست. کارگران اقداماتی را انجام خواهند داد تا اطمینان حاصل شود که دستمزد واقعی زندگی ملی ما برای هر کارگر بزرگسال اعمال می شود و به درستی اجرا می شود. ما همچنین پیوندی با درآمد متوسط ​​خواهیم داشت تا همه کارگران از رشد بهره ببرند.

بسیاری از کارفرمایان در حال حاضر دستمزد واقعی را پرداخت می کنند و این قابل ستایش است. آنها نباید توسط کسانی که این کار را نمی کنند، تضعیف شوند، به همین دلیل است که ما به یک زمین بازی مساوی نیاز داریم. افراد شاغل به ثروت کشور ما کمک زیادی می کنند. این فقط درست است که آنها برای یک روز کار منصفانه حقوق روز منصفانه دریافت کنند. اما یک مورد اقتصادی گسترده تر نیز وجود دارد. درآمد قابل تصرف مردم صرف محصولات و خدماتی می شود که بازگشت مستقیم به اقتصاد و دارایی های عمومی ما و همچنین به رونق خیابان های ما کمک می کند. وقتی دستمزد کارگران کاهش می یابد، این قدرت هزینه را از اقتصاد حذف می کند.

پرداخت فقر فقط باعث بدبختی مالی نمی شود، بلکه بسیاری از چیزهایی را که در زندگی مهم هستند تضعیف می کند. مجبور شدن به پذیرش هر ذره اضافه کاری یا انجام یک کار نیمه وقت اضافی برای پرداخت قبوض هزینه ای برای روابط و سلامت روان دارد. والدین فرسوده که وقت کمتری برای خانواده دارند می تواند برای کودکان در حال رشد نیز مضر باشد.

زوج‌هایی هستند که به سختی می‌توانند یکدیگر را ببینند، زیرا ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند تا وضعیت مالی خانواده‌شان سرپا بماند. آنها از نظر روحی و روانی خسته هستند. این پایدار نیست و این استاندارد زندگی نیست که ما باید در بریتانیا تحمل کنیم.

خانواده‌ها نگران نحوه پرداخت صورت‌حساب‌های خود هستند و محافظه‌کاران به جای رفع مشکلات واقعی، به دعوای خود ادامه می‌دهند و هیچ ایده‌ای اساسی برای کمک به مردم بریتانیا برای مقابله با چالش‌هایی که با آن مواجه هستند، ارائه نمی‌کنند. طرح کارگر برای مسدود کردن سقف قیمت انرژی، مشکلات را فورا و برای آینده برطرف خواهد کرد. این بدان معناست که مردم در زمستان امسال حتی یک پنی بیشتر از قبض انرژی خود پرداخت نکنند و در نتیجه 1000 پوند صرفه جویی برای خانواده معمولی شود.

اما طرح حزب کارگر برای یک اقتصاد قوی تر و ایمن تر تضمین می کند که رشد اقتصادی باعث افزایش متوسط ​​دستمزدها نیز می شود. ما می‌دانیم که نرخ‌های پایین عضویت در اتحادیه‌ها و چانه‌زنی جمعی از لحاظ تاریخی، ترمزی بر کار خوب و دستمزد منصفانه در بسیاری از بخش‌های اقتصاد بریتانیا بوده است.

به همین دلیل است که در بخش‌هایی مانند مراقبت‌های اجتماعی، که برای مدت طولانی نادیده گرفته شده و مورد ارزیابی قرار نگرفته‌اند، دولت بعدی کارگر توافق‌نامه‌های دستمزد منصفانه را اجرا خواهد کرد که به اتحادیه‌ها و کارگرانی که آنها نمایندگی می‌کنند قدرت می‌دهد تا در مورد پرداخت‌ها و شرایط بهتر مذاکره کنند. دستمزد زندگی و بالا بردن استانداردها در سراسر اقتصاد. علاوه بر بهبود زندگی کارگران، این یک گام حیاتی برای مقابله با مسائل مربوط به استخدام و نگهداری است که گریبانگیر خدماتی مانند مراقبت می شود.

همانطور که ما در کشور سفر می کنیم و با مردم ملاقات می کنیم، دنیایی دور از تصورات ریشی سوناک و لیز تراس است که ترجیح می دهند کارگران را به فقدان «پیوند» متهم کنند تا اینکه مسئولیت شکست محافظه کار را بر عهده بگیرند. کسانی که در فقر زندگی می کنند اغلب احساسی را که در گودال شکم خود دارند توصیف می کنند و نگران این هستند که چگونه عاقبت به پایان برسد. این احساس در خیابان‌های بریتانیای امروزی بسیار گسترده است و زنان و آنهایی که از پیشینه‌های کمتر نمایندگی می‌شوند بیشتر در معرض پرداخت دستمزد فقر قرار می‌گیرند. نیروی کار تضمین می کند که افراد شاغل فقط به عنوان آسیب جانبی ناشی از اقتصادی که کار نمی کند دیده نشوند. در حالی که محافظه کاران حقوق محدودی را که مردم از قبل دارند تهدید می کنند، ما دستمزد واقعی زندگی را تضمین خواهیم کرد و حقوق فردی و جمعی را برای کارگران تقویت خواهیم کرد.

زمانی که حزب کارگر در سال 1997 قدرت را به دست آورد، هر دو نوجوان بودیم، اما نمی‌توانیم و نمی‌توانیم تأثیر دگرگون‌کننده حداقل دستمزد در آن زمان بر بسیاری از افراد، یا استدلال‌های نادرست کسانی را که برای جلوگیری از آن توطئه کردند، فراموش کنیم. اکنون زمان آن است که بر روی آن دستاورد بنا شده و قدم بعدی را برداریم. کارگران می دانند که کارگران ستون فقرات اقتصاد ما هستند و در دولت ما بار دیگر کار را پرداخت خواهیم کرد.

آنجلا راینر معاون رهبر حزب کارگر است. ریچل ریوز صدراعظم در سایه است

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر می خواهید نامه ای تا 300 کلمه ارسال کنید تا برای انتشار در نظر گرفته شود، آن را برای ما به آدرس guardian.letters@aban.news.com ایمیل کنید.