روسیه به پیوند دادن پرونده گرینر به سرنوشت “بازرگان مرگ” اشاره می کند

واشنگتن – او یک ستاره بسکتبال حرفه ای آمریکایی است که متهم به حمل روغن حشیش در چمدانش است.

او یک دلال بدنام اسلحه روسی است که به «تاجر مرگ» معروف است و به دلیل توطئه برای فروش اسلحه به افرادی که می‌گویند قصد کشتن آمریکایی‌ها را داشتند، حکم 25 سال زندان فدرال را می‌گذراند.

و به نظر می رسد کرملین علاقه مند به پیوند دادن سرنوشت آنها، در یک معامله بالقوه با دولت بایدن است که هر دو را آزاد کند.

اختلاف فاحش بین پرونده‌های بریتنی گرینر و ویکتور بوت، دشواری شدیدی را که پرزیدنت بایدن در صورت درخواست مبادله زندانی برای آزادی خانم گرینر، بازیکن بازداشت‌شده WNBA از بازداشت در مسکو، با آن مواجه می‌شود، نشان می‌دهد. دولت بایدن که تمایلی به ایجاد انگیزه برای دستگیری یا ربوده شدن آمریکایی ها در خارج از کشور ندارد، برای توجیه آزادی شخصیت شرور مانند آقای بوت به سختی تحت فشار خواهد بود.

در عین حال، آقای بایدن برای آزادی خانم گرینر که در ماه فوریه در فرودگاهی در منطقه مسکو دستگیر شد و وزارت امور خارجه در ماه مه او را به عنوان “به اشتباه بازداشت شده” طبقه بندی کرد، تحت فشار است. این نشان دهنده نگرانی است که کرملین اهرم فشار خود را در رویارویی پرتنش بین ایالات متحده و روسیه بر سر اوکراین می داند. هفته گذشته، ده‌ها گروه به نمایندگی از رنگین پوستان، زنان و LGBTQ آمریکایی نامه‌ای ارسال کردند و از آقای بایدن خواستند تا “برای بازگرداندن بریتنی فوراً و ایمن به خانه خود به آمریکا توافق کند.”

دادگاه خانم گرینر قرار بود روز جمعه آغاز شود.

آقای بوت، 55 ساله، افسر سابق ارتش شوروی که پیش از دستگیری در عملیات فدرال، در تجارت جهانی تسلیحات ثروت زیادی به دست آورد، می تواند بهای هر معامله ای باشد. مقامات روسی سال ها است که پرونده آقای بوت را تحت فشار قرار داده اند و در هفته های اخیر رسانه های روسی مستقیماً پرونده او را به پرونده خانم گرینر مرتبط کرده اند. برخی از جمله سرویس خبری دولتی تاس حتی ادعا کرده اند که مذاکرات با واشنگتن برای تبادل احتمالی در حال حاضر در جریان است، چیزی که مقامات آمریکایی آن را تایید نمی کنند.

استیو زیسو، وکیل آقای بوت مستقر در نیویورک، در مصاحبه‌ای گفت که مقامات روسی برای آزادی آقای بوت، که در سال 2011 به دلیل پیشنهاد فروش تسلیحات، از جمله موشک‌های ضدهوایی، به مأموران فدرال که خود را به عنوان عضوی از سازمان نظامی آمریکا معرفی می‌کردند، محکوم شد، فشار می‌آورند. نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا یا فارک. آقای زیسو گفت که با آناتولی آنتونوف، سفیر روسیه در ایالات متحده در ماه ژوئن در واشنگتن دیدار کرده است و آقای آنتونوف به او گفته است که آزادی آقای بوت برای دولت روسیه اولویت بسیار بالایی دارد.

آقای زیسو گفت: “به طرف آمریکایی به وضوح اعلام شده است که اگر انتظار تبادل زندانی بیشتری داشته باشند، باید در مورد ویکتور بوت واقعی صحبت کنند.” حس من این است که هیچ آمریکایی به خانه نمی رود مگر اینکه ویکتور بوت با آنها به خانه فرستاده شود.

مقامات ایالات متحده از اثبات این ایده خودداری کرده اند و در مورد هیچ توافق احتمالی برای آزادی خانم گرینر بحث نمی کنند. وزارت امور خارجه به عنوان یک عمل، سؤالات مربوط به مبادله زندانیان در سراسر جهان را رد می کند و هشدار می دهد که آنها یک سابقه خطرناک ایجاد می کنند.

ند پرایس، سخنگوی این وزارتخانه، اخیراً گفت: «استفاده از بازداشت غیرقانونی به عنوان یک ابزار چانه‌زنی، تهدیدی برای ایمنی همه افرادی است که در خارج از کشور سفر می‌کنند، کار می‌کنند و زندگی می‌کنند.

آقای بایدن در ماه آوریل با مبادله زندانی موافقت کرد که طی آن روسیه ترور رید، تفنگدار سابق نیروی دریایی ایالات متحده از تگزاس را که از سال 2019 به اتهام حمله به دو افسر پلیس در بازداشت بود، آزاد کرد. ایالات متحده در مقابل، کنستانتین یاروشنکو، خلبانی را که در سال 2011 به اتهام قاچاق مواد مخدر به 20 سال زندان محکوم شد، آزاد کرد. اما مقامات کاخ سفید تاکید کردند که وضعیت نامناسب سلامتی آقای رید، پرونده او را استثنایی کرده است.

بسیاری از مردم از خانم گرینر، ورزشکار ستاره و نماد بسکتبال حمایت کرده اند. همبستگی دولت روسیه با یک غول جنایت سازمان یافته مرتبط با تروریست ها و جنایتکاران جنگی کمتر آشکار است. در ماه دسامبر، یک ساختمان دولتی در مسکو دو دوجین طرح مدادی و دیگر آثار هنری آقای بوت را که از سلول او در یک ساختمان ندامتگاه فدرال در نزدیکی ماریون، ایل تولید شده بود، به نمایش گذاشت.

در زمان دستگیری در سال 2008، آقای بوت (تلفظ “چکمه”) آنقدر شناخته شده بود که یک شخصیت قاچاق اسلحه با بازی نیکلاس کیج در فیلم “ارباب جنگ” در سال 2005 بر اساس زندگی او ساخته شد.

او که در دوشنبه، تاجیکستان به دنیا آمد، در یک دانشکده نظامی روسیه تحصیل کرد و به عنوان افسر نیروی هوایی شوروی خدمت کرد.

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، آقای بوت شروع به کسب درآمد از طریق حمل بار بین قاره ها کرد. مقامات ایالات متحده می گویند که او به زودی به یکی از بزرگترین دلالان تسلیحات در جهان تبدیل شد و اسلحه های ارتش شوروی سابق را با هواپیماهای حمل و نقل ایلیوشین حمل می کرد و تجارتی پرسود در کشورهای جنگ زده آفریقایی مانند لیبریا و سیرالئون داشت. آقای بوت انکار می کند که آگاهانه اسلحه قاچاق کرده است.

در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000، ایالات متحده و کشورهای اروپایی مطمئن بودند که محموله‌های تسلیحاتی آقای بوت نه تنها به مرگ و بدبختی دامن می‌زند، بلکه تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل را نیز نقض می‌کند. آنها به ویژه از اطلاعاتی که نشان می دهد او ممکن است با طالبان افغانستان و حتی القاعده تجارت کرده باشد، نگران شدند، اتهاماتی که او رد می کند.

در نهایت، ایالات متحده آقای بوت را به دام انداخت. در سال 2008، یک جفت مامور اداره مبارزه با مواد مخدر که خود را اعضای گروه شورشی چپگرای فارک کلمبیا معرفی کردند، ملاقاتی را در بانکوک با آقای بوت ترتیب دادند تا تسلیحاتی شامل 30000 تفنگ AK-47، مواد منفجره پلاستیکی و موشک های زمین به هوا برای استفاده علیه آنها خریداری کنند. دولت کلمبیا و پرسنل نظامی آمریکایی از کمپین آن علیه فارک حمایت می کنند.

پریت بهارارا، وکیل وقت ایالات متحده در ناحیه جنوبی نیویورک، پس از محکومیت خود گفت: «ویکتور بوت آماده فروش زرادخانه تسلیحاتی بود که باعث حسادت برخی کشورهای کوچک می شد». او قصد داشت این سلاح‌ها را به تروریست‌ها بفروشد تا آمریکایی‌ها را بکشد.»

وضعیت رسمی فارک در آن زمان به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی به این معنی بود که آقای بوت حداقل 25 سال حبس اجباری در فدرال صادر کرد.

یکی از مقامات سابق ایالات متحده که با وضعیت آقای بوت آشنا بود، گفت که به نظر می رسد منافع دولت روسیه در آزادی او شخصی است و او با افراد قدرتمند نزدیک به رئیس جمهور ولادیمیر وی. پوتین ارتباط دارد.

یکی دیگر از مقامات سابق آمریکایی به دلیلی اصولی‌تر اشاره کرد: آقای بوت در تایلند دستگیر و از آنجا به نیویورک تحویل داده شد. به گفته گریگوری لوکیانتسف، کمیسر حقوق بشر وزارت امور خارجه روسیه در ماه اوت، مقامات روسی از آنچه که آنها آن را “روش فزاینده ای که ایالات متحده برای شکار واقعی شهروندان ما در خارج از کشور و دستگیری آنها در کشورهای دیگر استفاده می کند” شکایت کرده اند. خبرگزاری روسی RT

اولین مقام سابق ایالات متحده گفت که بعید است با توجه به بزرگی جنایاتش، آقای بوت در هر معامله ای برای خانم گرینر آزاد شود – حتی اگر، همانطور که برخی گمان می کنند، این تجارت شامل پل ویلان نیز می شود. تفنگدار سابق آمریکایی که از دسامبر 2018 به اتهام جاسوسی در مسکو زندانی است. این مقام سابق گفت که روسیه در گذشته به دنبال آزادی آقای بوت در پرونده‌های مهمتر بوده و قاطعانه رد شده است.

هر دو مقام سابق به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند، زیرا آنها مجاز نبودند اطلاعات خود را در مورد پرونده آقای بوت به طور علنی مطرح کنند.

دانیل گیلبرت، استادیار مطالعات نظامی و استراتژیک در آکادمی نیروی هوایی ایالات متحده که در دیپلماسی گروگان‌ها تخصص دارد، موافق است که آزادی آقای بوت یک پیشنهاد سیاسی دشوار خواهد بود. اما او این ایده را رد نکرد. او با اشاره به اینکه او به جای دولت ایالات متحده صحبت نمی کند، گفت: “من را تعجب نمی کند اگر آنها حداقل این احتمال را در نظر بگیرند.”

آقای بوت حداقل یک وکیل برای آزادی خود در ایالات متحده دارد: Shira A. Scheindlin، قاضی که ریاست پرونده او را بر عهده داشت. خانم شیندلین در مصاحبه ای گفت که با توجه به میزان تخلف وی در رابطه با تخلفات ادعایی او، مبادله آقای بوت با خانم گرینر نامناسب خواهد بود.

اما او گفت که معامله ای که شامل آقای ویلان نیز می شود، ممکن است حتی ترازو را نیز در پی داشته باشد. او خاطرنشان کرد که آقای بوت قبلاً 11 سال در زندان سپری کرده است و گفت: «به نظر من او تروریست نبود. او یک تاجر بود.» اگرچه او باید حکم اجباری 25 ساله خود را اعمال کند، او افزود: “در آن زمان فکر می کردم خیلی زیاد بود.”

او گفت: «بنابراین، پس از خدمت تا زمانی که او خدمت کرده است، فکر می‌کنم منافع ایالات متحده برای مجازات او برآورده شده است، و اگر این افراد را پس بگیریم، معادله بدی نیست که او را برگردانیم. برای ما مهم است.»

حتی اگر ایالات متحده برای چنین توافقی باز باشد، آقای زیسو گفت که قریب الوقوع نخواهد بود. او گفت که معتقد است روسیه – که اصرار دارد خانم گرینر با اتهامات قانونی روبرو است و یک گروگان سیاسی نیست – مصمم است محاکمه خود را قبل از مذاکره برای آزادی او تکمیل کند. او گفت: «و این احتمالاً چند ماه طول می‌کشد.