بازار سیاه: زندگی من در زیر شکم کالج بسکتبال کالج | بسکتبال کالج

هنگامی که FBI با اعلام اتهامات خود در سال 2017 در یک رسوایی فساد، دنیای بسکتبال کالج را شوکه کرد، من در آتش متقابل گرفتار شدم.

آن روز صبح در رختخواب بودم. سه شنبه بود. 26 سپتامبر. اوایل، حدود ساعت 6:15 صبح. همسرم کندنس که دکترای کاردرمانی دارد و در آن زمان از پسرم آگوست باردار بود و من تازه از یک سفر غافلگیرکننده به کانادا برای تولد او برگشته بودیم. او در حمام بود و برای رفتن به سر کار آماده می شد. شنیدم که کسی در را می زند. بیرون هنوز تاریک بود. هیچ کس عاقل آن صبح زود در نمی زند. من هنوز نیمه خواب از تخت بلند شدم و با عجله به طبقه پایین رفتم تا ببینم این همه هیاهو برای چیست.

با عصبانیت، تنها با تی شرت و لباس زیر، در را باز کردم و با منظره تکان دهنده نزدیک به 20 افسر اف بی آی در ایوان، چمن، راهرو و خیابان مجاورم به استقبالم آمد. حدود 12 نفر از آنها با تجهیزات تاکتیکی، تفنگ های تهاجمی بلند و آماده بودند، بقیه در لباس شخصی با اسلحه های دستی کشیده بودند. شما فکر می کنید که من یک قاچاقچی بین المللی مواد مخدر و قاتل فراری از عدالت هستم. این یک سناریوی عجیب بود که بیشتر شبیه یک رویای وحشتناک به نظر می رسید.

مامور اصلی پارس کرد: «شما مرل کد هستید؟ شما بازداشتید!”

“برای چی؟”

وقتی سوار ماشین شدی بهت میگم.

“جواب منفی. به من بگو چرا الان در بازداشت هستم.»

“نه، وقتی سوار ماشین شدی بهت میگم.”

“گوش کن، مرد، من به اندازه کافی در مورد قانون می دانم که بدانم باید به من بگویید چرا بازداشت شده ام.”

“پول شویی.”

«از چه کسی؟ چی میگی تو؟”

چیز بعدی که می‌دانستم، یکی از افسران صدای ضبط شده‌ای را پخش می‌کرد که در آن من با کریستین داوکینز، یک عامل ورزشی جوان و تازه‌کار که در گذشته به او راهنمایی می‌کردم، صحبت می‌کردم. این تصمیمی نیست که بتوانم بگیرم – این یک تصمیم آدیداس است و من مطمئناً از گاتو خواهم پرسید و ببینم آنها می خواهند چه کار کنند.”

این اولین و آخرین باری بود که شواهدی از آن تماس شنیدم.

افسر گفت: «شما در پولشویی دست داشتید.

سپس او شروع به صحبت در مورد کلاهبرداری سیمی و هر چیز دیگری کرد.

لعنتی، باشه، هر چی باشه

یاهو متعاقب آن ورزش ها ستون گفت که اتهامات فدرال من را با حداکثر 80 سال زندان مواجه کرده است.

در این ستون آمده است: «مرجعان آدیداس مرل کد و جیم گاتو به طور گسترده در صنعت بسکتبال به عنوان معامله‌گران خیرخواه، تکان دهنده‌های پشت صحنه و محرمان نام‌های پررنگ این ورزش شناخته می‌شدند. زمانی که کد و گاتو به دو نفر از 10 چهره صنعت بسکتبال تبدیل شدند که در یک تحقیقات فدرال دستگیر شدند و این ورزش را تا هسته آن متزلزل کرد، این موضوع تغییر کرد.

صبر کن چی؟ ورزش را به هسته خود تکان داد؟

این زمانی بود که شروع شد، کابوس. مزخرفات

NCAA، هیئت حاکمه ورزش کالج، افسانه “آماتوریسم” را برای چندین دهه فروخته است. اگر به وب‌سایت NCAA بروید، این افسانه را برای همه تعریف می‌کنند:

در زیر مواردی وجود دارد که ممکن است بر وضعیت آماتور یک دانشجوی ورزشکار بالقوه تأثیر بگذارد…

1. دریافت پول از یک تیم ورزشی برای شرکت.

2. دریافت وجوه یا پول برای جبران هزینه های آموزشی.

3. پذیرش پول جایزه بر اساس عملکرد/پایان در یک مسابقه.

4. نمایندگی یا عرضه شده توسط یک عامل ورزشی حرفه ای.

5. تبلیغ یا تأیید یک محصول یا خدمات تجاری.

یک طرح پول سازی برای جمع آوری میلیاردها دلار، در حالی که کارگران تولید کننده محصول مجاز به کسب سود نیستند؟ دانش‌آموزان تاریخ آمریکا، یا برای آن موضوع تاریخ جهان، وسوسه می‌شوند که بگویند قبلاً در مورد این نوع ترتیبات شنیده‌اند. بندگی قراردادی روش خوبی برای نامیدن آن چیزی است که در واقع هست: نوعی بردگی.

پس آیا من در شکستن قوانین سیستم پوچ NCAA نقش داشتم؟ مرد، همه ما نوک پا را دور می زدیم، و در برخی موارد به آن قوانین پای می گذاشتیم – بازیکنان، خانواده ها، مربیان، نمایندگان، نمایندگان کفش های کتانی. همه اینها در بازی است – برخی می گویند یک بازی کثیف.

اما این را به من پاسخ دهید: واقعاً چه کسی کثیف است؟

آیا این مردی است که بیرون می رود و به خانواده یک بچه کمک می کند تا با گرفتن حقوق و دستمزد برای کار و استعدادهایشان، اجاره خانه خود را تامین کند؟ یا این مربیان، دانشگاه‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی فرضی هستند که مجموعاً میلیاردها دلار به پشت بچه‌های شکسته می‌آورند، سپس به آنها می‌گویند که ساکت شوند و دریبل بزنند، زیرا آنها «آموزش» می‌گیرند؟

من می دانم که کدام طرف این استدلال را انتخاب می کنم، اما همچنین می پذیرم که سیاه و سفید نیست. من تمام زندگی حرفه ای ام را در خاکستری گذراندم.

اما یک جنایتکار؟ جنایتکاری که از یک تیم تاکتیکی کامل از ماموران فدرال خواسته بود تا من را در سپیده دم دستگیر کنند؟ بیا دیگه!

و این دریچه ای است به این که چرا آن قاضی می تواند قبل از محکوم کردن من به زندان برای انجام کارهایی که قبول کرده بود «در بسکتبال کالج و سایر ورزش های دانشگاهی رایج است» من را «انسان بسیار شایسته» خطاب کند.

من فکر نمی‌کنم این تصادفی بود که سرمربیان و مدیران دانشگاه معروف، عمدتا سفیدپوست، در برابر پیامدهای قانونی و حتی نظارت عمومی که ناشی از تحقیقات FBI بود، مصون ماندند.

اما آیا پرداخت به ورزشکاران با استعداد چیزی نزدیک به دستمزد معیشتی عادلانه جرم است؟ آیا واقعاً برای دانشجویان ورزشکار NCAA اینقدر اشتباه است که بخش کوچکی از ثروتی را که برای مدارس و سازندگان لباس تولید می‌کنند به دست آورند؟ قاضی ادگاردو راموس که حکم من را صادر کرد، به نظر نمی رسید اینطور فکر کند.

قاضی هنگام صدور حکم من گفت: “به نظر می رسد که همه این نوع رفتارها در بسکتبال کالج و سایر ورزش های دانشگاهی رایج است.” «پول آنجاست. مقدار زیادی از آن وجود دارد و گرفتن آن بسیار آسان است. این کار را درست نمی کند، اما توضیح می دهد که چگونه فردی مانند آقای کد امروز در این دادگاه قرار می گیرد.

به همین دلیل است که من فقط برای اتهاماتی که در شرایط دیگر مستلزم احکام بسیار طولانی‌تر بر اساس دستورالعمل‌های فدرال است، سه ماه حبس محکوم شدم.

به نظر می‌رسد که حتی خود NCAA دیگر چنین فکری نمی‌کند، زیرا سازمانی که ورزش‌های دو و میدانی کالج‌های آماتور را کنترل می‌کند، اکنون به ورزشکاران اجازه می‌دهد تا قراردادهای تأیید نام، تصویر و شباهت خود را بررسی کنند. خواهیم دید که چگونه پیش می‌رود، اما حتی معاملات تاییدیه سالم تنها کسری از پولی است که ورزشکاران برای بخش‌های ورزشی که در آن بازی می‌کنند به دست می‌آورند.

اکثریت قاطع بازیکنان اصلی بسکتبال و فوتبال دسته یک، آمریکایی های آفریقایی تبار هستند که از پس زمینه های محروم هستند. من در اتاق نشیمن آنها نشسته ام و داستان های آنها را شنیده ام. من گریه مادران مجرد را دلداری داده ام که برای تأمین معاش فرزندان خود تلاش می کردند. من نگاه یک نوجوان 16 ساله را دیده ام که اولین ست لباس واقعاً جدید و غیرقابل قبولی را که تا به حال پوشیده است می گیرد. و من مقدار پولی را دیده ام که دیگران در حالی که آن خانواده ها برای به دست آوردن تلاش می کنند به دست می آورند. من از هیچ کاری که برای کمک به آن بچه ها و خانواده ها انجام دادم پشیمان نیستم.

این بچه ها و خانواده ها هستند که اغلب در همه اینها نادیده گرفته می شوند. این یک بی عدالتی عمیق است که میلیاردها دلار از استعدادهای مردان جوان، معمولاً مردان سیاه پوست محروم، که از مشارکت در درآمدی که به دست می آورند منع می شوند، به دست می آید.

داستان من بر یکی از قانع‌کننده‌ترین موضوعات عدالت اجتماعی در زندگی مدرن آمریکایی روشن می‌کند: دستکاری سیستماتیک مردان جوان سیاه‌پوست و عزیزانشان برای عشق به پول.

من باید بدانم. من در بیشتر دوران کاری خود بخشی از این الگوی سوء استفاده بوده ام.