مارسلو بیلسا لیدز را با نجابت، فروتنی و سخت کوشی متحول کرد | لیدز یونایتد

تیدر بیرون، تحسین هواداران لیدز یونایتد برای مارسلو بیلسا ممکن است عجیب به نظر برسد، در حد متعصب و شاید حتی توهم آمیز باشد. اما برای کسانی که هر حرکت او را در طول چهار سال هیجان انگیز در جاده الند دنبال کرده اند، خروج او نه تنها در گودال، بلکه در قلب نیز حفره ایجاد می کند.

در شیلی، آنها خود را “بیوه های بیلسا” می نامند. همین احساس را می توان در مارسی و اتلتیک بیلبائو دید، تیم هایی که با چشمانی گشاد شده و نوستالژی قابل لمس به دوران آرژانتینی نگاه می کنند. لیدز در آغاز این روند بدون شک دردناک است و با زندگی پس از بیلسا کنار می‌آید، زندگی که دیگر هرگز مثل قبل نخواهد بود.

بحث درباره یک مدیر فوتبال با این عبارات محترمانه ممکن است هذل آمیز به نظر برسد. با این حال، آنچه بیلسا برای باشگاه و شهر انجام داده است، از بسیاری جهات فراتر از ورزش است. او مردی است که بازی مدرن شرکتی، حریص و شوینده ورزشی را همان طور که هست می بیند، با این حال توانسته راه خود را در همه چیز طی کند و همچنان به اصول خود پایبند باشد: نجابت، فروتنی و اخلاق کاری تزلزل ناپذیر.

او بدون اینکه بخواهد بیش از حد اگزیستانسیال باشد، هواداران را به این سوال واداشته است که چرا در وهله اول تماشای فوتبال را به خود زحمت می دهند. آیا برای غنائم است؟ نه مگر اینکه از گروهی از باشگاه های نخبه پیروی کنید. آیا هدف گذاری و حفظ نتیجه است؟ شما همچنین می توانید کتاب ها را در اتاق هیئت مدیره متعادل کنید. آیا این در مورد سرگرمی، هویت و چسباندن دو انگشت به کسی است که شما را بی پروا خطاب می کند؟ شرط می بندی.

به همین دلیل است که حامیان لیدز همچنان نام او را حتی پس از اجرای ضعیفی که منجر به اخراج ظالمانه او شد، می خواندند. به همین دلیل است که حامیان لیدز مدت ها پس از رفتن او نام او را خواهند خواند. به همین دلیل است که کالوین فیلیپس هافبک انگلیس روز یکشنبه نوشت: “شما چیزی را در من دیدید که من حتی در خودم ندیدم.”

ظهور فیلیپس از بسیاری جهات مظهر تمام کارهایی است که بیلسا انجام داده است. فیلیپس مانند بسیاری از تیمی که در سال 2018 به ارث برد، در حال دریفت کردن بود و به دنبال نقش خود در تیمی از تیم‌های نامناسب بود که برای زمین در نیمه‌های انتهایی قهرمانی تلاش می‌کردند. استوارت دالاس نیمی از بازیکنی بود که الان هست، ماتئوش کلیچ تا جایی که توسط رژیم قبلی به صورت قرضی به اوترخت فرستاده شده بود، مازاد تلقی می شد.

طی هفت هفته تمرین پیش فصل، بیلسا گروه را به یک تیم کاملاً جدید تبدیل کرد. آنها روی توپ راحت بودند، با بالشتک های تک لمسی و دو لمسی در سراسر زمین بازی می کردند و هرگز از دویدن دست نمی کشیدند. انگار بالاخره کسی منبع اصلی را در جاده الند پیدا کرده بود، زمین قدیمی را مستقیماً به شبکه برق شمالی وصل کرده و موجی از ولتاژ را در مغز و استخوان ارسال می کند.

بازیکنان جدیدی به این تیم ملحق شده اند، اما تیمی که در حال حاضر بر فراز منطقه سقوط لیگ برتر شناور است، هنوز اعضای اصلی بازی اول مقابل استوک سیتی را در اختیار دارد. اگر ثابت شده باشد که وفاداری باعث از بین رفتن بیلسا شده است، مطمئناً یک نقص کشنده است که ارزش تجلیل را دارد.

با وجود تمام ویژگی‌های خاص او، سفرهایش به Costa Coffee و Morrisons، آپارتمان قبلی‌اش بالای شیرینی‌فروشی Wetherby، چیزی که بیش از همه می‌درخشید، دیدگاه فروتنانه Bielsa بود. در طول همه‌گیری، زمانی که لیدز اسطوره‌های بسیاری از باشگاه‌ها را از دست داد و کل جهان با یک واقعیت جدید دلهره‌آور مواجه شد، برای بسیاری آرامش بخش بود که مردی با صداقت باشگاه را رهبری می‌کرد. بیلسا در طول دوران سلطنت خود هرگز داوری را مورد انتقاد قرار نداد، VAR را سرزنش نکرد و در مورد هیچ فردی با کلمات منفی صحبت نکرد. وقتی “Spygate” سر و صدا کرد، علناً خود را تنبیه کرد و جریمه را از جیب خود پرداخت. او مردی بود که وقتی زندگی از کنترل خارج شده بود در گوشه ای از زندگیت می خواستی.

بیلسا بهترین سرمربی ممکن برای لیدز در بهترین زمان ممکن بود. پس از سال‌ها رکود، سال‌ها اتلاف و خشم، او پادزهر عالی را ثابت کرد. در روزهای اول ترس دائمی وجود داشت که او به سادگی ترک کند، نفرین لیدز او را به دام بیاندازد، با این حال او حتی پس از پایان فاجعه بار فصل اولش به اعتقادات خود پایبند بود.

و این بیلسا نارنجک دار و مهاجم دوران جوانی اش نبود. این مردی بود که می‌دانست این ممکن است آخرین آزمون مهم اصول راهنمای او باشد، آخرین ضربه‌ای برای نشان دادن نحوه بازی فوتبال به جهان.

به ندرت می توان ارتباط بیشتری بین حامیان و مدیر وجود داشت. او بیش از هر چیز به هواداران اجازه داده تا دوباره رویاپردازی کنند. اخراج او صرفاً به معنای از دست دادن یک مدیر نابغه نیست، بلکه از دست دادن یک دوست قدیمی است.

خیلی طولانی، احمق.