کین و سون به غوغای تاتنهام کمک کردند تا لیدز و بیلسا را ​​با مشکل مواجه کنند | لیگ برتر

دمای هوا کمی کمتر از آن چیزی بود که آنتونیو کونته می خواست، اما، از بسیاری جهات، این سفر به یورکشایر غربی به اندازه یک هفته زیر آفتاب در هتل تفریحی مورد علاقه مدیر تاتنهام در ساردینیا، ترمیم کننده بود.

تمام آن تهدیدات نه چندان پنهان در مورد خروج از برنلی پس از باخت چهارشنبه گذشته فراموش شد، زیرا با برتری هری کین و رایان سسنیون، اسپرز بارها در خط دفاعی لیدز قرار گرفت و امیدهای باریک خود را برای صعود به لیگ قهرمانان اروپا در طول مسیر احیا کرد.

برای لیدز، آمار وحشتناک است. آنها با وجود داشتن یکی از تحسین برانگیزترین دروازه بان های لیگ برتر، در این فصل 60 گل دریافت کرده اند، بیش از هر کس دیگری و یک امتیاز از آخرین 18 گل ممکن کسب کرده اند.

از آنجایی که سقوط یک تهدید واقعی است، دیگر خیالی نیست که بپرسیم آیا مارسلو بیلسا همچنان در ماه می سرمربی خواهد بود یا خیر.

جسی مارش، که لایپزیگ را در دسامبر ترک کرد، اعتقاد بر این است که یک کلوپ هواداران در اتاق هیئت مدیره جاده الند دارد، اما در حال حاضر حداقل بیلسا سرپیچی می کند. او گفت: «این یک نتیجه عادلانه بود.

“البته این وضعیت جدی است، اما مطمئناً مطمئن هستم که می توانم آن را برگردانم. اما هیچ راهی وجود ندارد که احساس بدی نداشته باشید. چیزی که من پیشنهاد می کنم کار نمی کند. بازیکنان من تلاش زیادی برای مهار حریفانمان انجام می دهند اما ما کارایی خود را از دست داده ایم.

کونته تا حدودی درخشان تر نشان داد. او گفت: ما واقعاً بازی خوبی انجام دادیم. امروز نقطه شروعی برای ماست تا در ادامه فصل تلاش کنیم تا پیشرفت کنیم. گاهی اوقات از کلمات قوی استفاده می کنم اما تنها با یک هدف: پیشرفت.

با توجه به اینکه سسنیون از چنین بازی خوبی لذت می برد، مناسب بود که سانتر مدافع وین چپ، مقدمه گل ابتدایی مت دوهرتی باشد. مدافع وین راست این حرکت را بدون مشکل انجام داد و پس از 10 دقیقه برای اولین بار ضربه ای را از روی ایلان مسلیه زد.

دروازه بان پنج دقیقه بعد دوباره کتک خورد. این بار خطر از سمت راست ناشی می شد که دژان کولوسفسکی وینگر قرضی مالکیت توپ را در اختیار گرفت، با دوهرتی یک و دو بازی کرد و با فرار جونیور فیرپو، مسلیه را با دوختن چشمانش به گوشه دور فریب داد. هیچ جایزه ای برای حدس زدن اینکه کولوسفسکی یک شوت پای چپ را درست در داخل تیرک نزدیک می فشارد، وجود ندارد.

پس از چند لحظه درون نگری و خیره شدن به زمین، بیلسا به یک دفاع سه تبدیل شد و استوارت دالاس به عنوان متذکر سسنیون به سمت راست وینگر منصوب شد. به طور خلاصه، لیدز پیشرفت کرد و زمانی که رافینها و رابین کوخ پاس‌های خود را با هم رد و بدل کردند، ضربه کوخ با شکست هوگو لوریس از درون یک تیر برگشت.

رافینیا متعاقباً با یک ضربه ایستگاهی به چوب‌ها ضربه زد، اما چنین صحنه‌هایی توهم‌آمیز بودند. در عوض، مسابقه عملاً در دقیقه 27 پایان یافت، زمانی که پیر-امیل هیبیرگ یک پاس را به داخل محوطه زد و کین دیگو یورنته را از دست داد و سپس توپی را که با پای چپ به بیرون از مسلیر از زاویه ای ناخوشایند پرتاب کرد، از دست داد. ظرافت پایان روزی را به تصویر می کشد که مهاجم انگلیسی مدافعان را خیره کرد.

روز جمعه، بیلسا قول داده بود که فلسفه هجومی او “تنها راه” باقی مانده است، اما تیمش در پنج بازی گذشته خود 20 گل دریافت کرده است، 10 گل در گذشته. جای تعجب نیست که آنها در نیمه‌تیم با صدای نارضایتی زمزمه‌ای کنار رفتند.

مسلما، اسپرز چند دوره پرس خانگی فشرده را پشت سر گذاشت و لوک آیلینگ بدون علامت با سر به بیرون رفت، اما اگر دفاع شما به طور مداوم ضعیف باشد، هیچ فایده ای ندارد که 60 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشته باشید.

پس از اینکه مسلیه یک سری سیوهای درخشان انجام داد، کین یک بازی را با پاس های باشکوه، اغلب از عمق، با یک ارسال مورب بلند به سمت سون هیونگ مین تاج گذاری کرد. سون پس از لمس مداوم، گل چهارم تاتنهام را در پنج دقیقه مانده به پایان بازی به ثمر رساند.

این سرنخ بسیاری از کسانی را که تا حدودی سرسختانه آواز «راهپیمایی با هم» را خوانده بودند، برای خروج از جاده الند در یک مهاجرت ناامیدکننده بود. کسانی که ماندند لیدز را هو کردند.