برای پناهندگان اوکراینی، اروپا درهایی را می گشاید که به روی دیگران بسته بود

واشنگتن – تهاجم روسیه به اوکراین ده‌ها هزار نفر را از خانه‌های خود بیرون رانده و از مرزها فرار کرده است تا از خشونت فرار کنند. اما بر خلاف پناهندگانی که در دهه گذشته اروپا را در بحران‌ها هجوم آورده‌اند، از آنها استقبال می‌شود.

کشورهایی که سال‌ها در برابر پذیرش پناهجویان از جنگ‌های سوریه، عراق و افغانستان مقاومت کرده‌اند، اکنون درهای خود را به روی اوکراینی‌ها باز کرده‌اند، زیرا نیروهای روسیه یک حمله نظامی سراسری را انجام می‌دهند. بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد، شاید 100000 اوکراینی خانه های خود را ترک کرده باشند و حداقل نیمی از آنها در قطارها، بزرگراه ها را مسدود کرده اند یا پیاده روی کرده اند تا از مرزهای کشور خود عبور کنند، چیزی که مقامات هشدار می دهند که می تواند به بحران بعدی پناهندگان در جهان تبدیل شود.

مقامات سازمان ملل و آمریکا فشار دیپلماتیک هماهنگ خود را برای همسایگان اوکراین و دیگر کشورهای اروپایی برای پاسخگویی به سرریز نیاز توصیف کردند. جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید، روز پنجشنبه گفت که بایدن، رئیس جمهور بایدن “مطمئنا” برای پذیرش پناهجویان از اوکراین “آماده” است، اما او خاطرنشان کرد که اکثر آنها احتمالاً ترجیح می دهند در اروپا بمانند تا بتوانند راحت تر به خانه بازگردند. دعوا به پایان رسید

فیلیپو گراندی، رئیس آژانس پناهندگان سازمان ملل گفت: «از دولت ها و مردم کشورها که مرزهای خود را باز نگه داشته و از پناهندگان استقبال می کنند، صمیمانه تشکر می کنم. او هشدار داد که «بسیاری از» اوکراینی‌ها در حال حرکت به سمت مرزها هستند.

این بدان معناست که هزاران نفر در کشورهای تحت رهبری دولت‌های ملی‌گرا که در بحران‌های گذشته تمایلی به استقبال از پناهندگان یا حتی مسدود کردن آنها نداشتند، خواهند ماند.

در لهستان، مقامات دولتی با کمک سربازان و دیپلمات های آمریکایی مراکزی را برای رسیدگی ایجاد کرده اند اوکراینی ها. ماریوش کامینسکی، وزیر کشور لهستان، روز پنجشنبه به خبرنگاران گفت: «هرکسی که از بمب‌ها، از تفنگ‌های روسی فرار می‌کند، می‌تواند روی حمایت دولت لهستان حساب کند.» دولت او صدها میلیون دلار برای دیوار مرزی خرج می کند، پروژه ای که پس از آن آغاز شد که پناهجویان و مهاجران از خاورمیانه سال گذشته تلاش کردند خود را به کشور برسانند اما در نهایت در کشور همسایه بلاروس به پایان رسید.

ارتش مجارستان اجازه ورود اوکراینی ها را از طریق بخش هایی از مرزی که بسته شده بود می دهد. ویکتور اوربان، نخست وزیر تندرو مجارستان، پیش از این پناهجویان را تهدیدی برای کشورش خوانده بود و دولت او متهم شده بود که آنها را در قفس نگه داشته و آنها را گرسنه نگه می دارد.

کارل نهمر، صدراعظم اتریش در دورتر غرب گفت که “البته ما در صورت لزوم پناهجویان را خواهیم پذیرفت” با توجه به بحران اوکراین. در پاییز گذشته، زمانی که آقای نهمر به عنوان وزیر داخله مشغول به کار بود، تلاش کرد تا جلوی برخی از پناهجویان افغان را پس از سرنگونی دولت در کابل توسط طالبان بگیرد.

او طی مصاحبه ای در یک برنامه تلویزیونی ملی گفت: «در اوکراین با کشورهایی مانند افغانستان تفاوت دارد. “ما در مورد کمک محله صحبت می کنیم.”

آقای نهمر همچنین گفت که انتظار می رود تعداد اوکراینی هایی که به دنبال کمک هستند نسبتاً کم باشد. حداقل 1.3 میلیون نفر – بیشتر از سوریه، عراق و افغانستان – در سال 2015 در جریان بحرانی که به طور گسترده به عنوان بدترین بحران پناهجویان از زمان جنگ جهانی دوم تلقی می شد، درخواست پناهندگی در اروپا کردند، که بودجه های ملی را افزایش داد و باعث واکنش منفی بومی گرایی سیاسی در کشورهای سراسر جهان شد. قاره

برخی تخمین ها حاکی از آن است که حداقل یک میلیون پناهنده به دلیل تهاجم روسیه از اوکراین فرار خواهند کرد. لیندا توماس-گرینفیلد، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه گفت که این جنگ می تواند حدود پنج میلیون نفر را ریشه کن کند و “همسایگان اوکراین را تحت فشار قرار دهد.”

دیپلمات‌ها و کارشناسان گفتند که کشورهای اروپایی که مایل به پذیرش اوکراینی‌ها هستند، ممکن است تا حدودی تلاش کنند تا با ارائه پاسخی بشردوستانه، تجاوزات روسیه علیه غیرنظامیان را برجسته کنند. سرنا پارخ، استاد دانشگاه نورث ایسترن در بوستون و مدیر این پروژه می گوید: «اگر به ایجاد بحران پناهجویان به عنوان یکی از ابزارهای پوتین برای بی ثبات کردن غرب فکر می کنید، یک پاسخ آرام، کارآمد و منظم توبیخ واقعا خوبی برای آن است. از برنامه سیاست، فلسفه و اقتصاد آن.

خانم پرخ که مطالب زیادی در مورد پناهندگان نوشته است، گفت: «از سوی دیگر، نمی توان دید که اوکراینی ها سفیدپوست هستند، عمدتا مسیحی و اروپایی. و بنابراین به یک معنا، بیگانه هراسی که واقعاً در 10 سال گذشته، به ویژه پس از سال 2015 به وجود آمده است، در این بحران مانند پناهندگانی که از خاورمیانه و آفریقا آمده اند، نقشی ندارد.

دولت بایدن همچنین با درخواست هایی برای پذیرش پناهجویان اوکراینی مواجه است، دقیقاً همان طور که به بیش از 75000 افغان در زمان به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در ماه اوت اجازه اقامت یا آزادی مشروط داد.

حداقل در حال حاضر بعید است که ایالات متحده یک برنامه آزادی مشروط بشردوستانه برای اوکراینی‌ها ارائه دهد که بالاتر از مقدار مجاز فعلی برای تعداد کل پذیرش پناهندگان در سال مالی جاری باشد. این تعداد در سال جاری به 125000 نفر محدود شده است – از جمله 10000 پناهنده از اروپا و آسیای مرکزی. این دستورالعمل‌ها 10000 جایگاه دیگر را برای پناهندگان از هر نقطه‌ای از جهان در نظر می‌گیرند که شرایط اضطراری منطقه‌ای را ایجاب می‌کند.

خانم ساکی در پاسخ به سوال خبرنگاری که آیا دولت برای دانشجویان، کارگران و سایرین اوکراینی که در ایالات متحده هستند برای اطمینان از اخراج نشدن آنها پس از انقضای ویزای قانونی خود، حمایت های اقامت موقت، برنامه ای به نام TPS، ارائه خواهد کرد یا خیر، اظهار نظری نکرد. .

سناتور باب منندز، دموکرات نیوجرسی و رئیس حزب دموکرات نیوجرسی، “جنگ در اوکراین دقیقاً همان نوع بحرانی است که TPS برای آن ایجاد شده است – برای اینکه مردم بتوانند زمانی که نمی توانند سالم به خانه بازگردند در ایالات متحده زندگی و کار کنند.” کمیته روابط خارجی پنجشنبه شب گفت.

خانم ساکی گفت که ایالات متحده در سال گذشته حدود 52 میلیون دلار کمک بشردوستانه به اوکراین ارسال کرده است تا به مردم کمک کند، بیشتر در منطقه دونباس شرقی، جایی که جنگ کنونی به عنوان یک درگیری آرام بین ارتش اوکراین و روسیه آغاز شد. در سال 2014 از جدایی طلبان حمایت کرد. نزدیک به 1.5 میلیون نفر حتی قبل از تهاجم هفته گذشته به دلیل جنگ خانه های خود را ترک کرده بودند.

علاوه بر این، آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده در هفته گذشته تیمی از کارشناسان بلایای طبیعی را به لهستان فرستاد تا تقاضا برای کمک به منطقه – از جمله آب، غذا، سرپناه، دارو و سایر تجهیزات – را ارزیابی کرده و تحویل آن را هماهنگ کنند. ساعاتی پس از آغاز تهاجم، سازمان ملل اعلام کرد که 20 میلیون دلار از بودجه اضطراری را برای کمک‌های بشردوستانه به اوکراینی‌ها، عمدتاً به منطقه دونباس، اختصاص خواهد داد.

یک دیپلمات اروپایی که از نزدیک جریان پناهجویان از اوکراین را زیر نظر دارد، گفت که کشورهای همسایه نیز ممکن است کشش تاریخ را در استقبال از مردم در معرض خطر به عنوان نتیجه مستقیم تجاوزات روسیه احساس کنند. برای مثال، سرکوب شوروی شوروی در قیام مجارستان در سال 1956، منجر به 200000 پناهجو شد که بیشتر آنها قبل از اسکان در ده‌ها کشور در سراسر اروپا به اتریش گریختند. بین 80000 تا 100000 نفر – و شاید حتی بیشتر از آن – برای فرار از تهاجم شوروی در سال 1968 که برای خاموش کردن اعتراضات بهار پراگ طرفدار دموکراسی آغاز شد، چکسلواکی آن زمان را ترک کردند.

خانم پرخ گفت، در هر دو مورد، ایالات متحده برای کمک به کشورهای اروپایی برای اسکان پناهندگان کمک فرستاد و در بحران مجارستان “در عرض چند ماه دیگر پناهنده ای وجود نداشت – آنها خانه دائمی پیدا کردند.”

او گفت که این تا حد زیادی نتیجه همکاری ایالات متحده با کشورهای اروپایی برای اسکان مجدد مجارها بود و این تلاش را “از نظر تاریخی یک استثنا” خواند.

او گفت: «این چیزی مشابه بود – فرار مردم از دشمن روسی ما – که به ما انگیزه داد.