“ما حتی نمی توانیم غذا بخریم”: نیویورکی ها به افزایش اجاره بها اعتراض کردند | نیویورک

چن رنپینگ در 64 سالگی بیش از 20 سال است که در محله محله چینی های شهر نیویورک زندگی می کند.

اما پس از اینکه یک آسیب دیدگی کمر او را مجبور به بازنشستگی از کار ساخت و ساز در سال 2018 کرد، رنپینگ تنها در صورتی می تواند اجاره بها را بپردازد که چندین شغل نیمه وقت داشته باشد – و این با تثبیت اجاره واحدش است.

رنپینگ از طریق یک مترجم گفت: «وقتی اجاره را پرداخت می‌کنم، زندگی بسیار سخت می‌شود.

افزایش اجاره بها تا 9 درصد اخیراً باعث شد تا رنپینگ به معترضان ائتلافی بپیوندد که از شهردار نیویورک، اریک آدامز، خواسته بودند تا افزایش اجاره بها را کاهش دهد.

رنپینگ در تظاهراتی که توسط گروه Rent Justice Coalition در پارک شهرداری نیویورک در روز پنجشنبه سازماندهی شد، گفت: «بسیاری از ما نمی‌توانیم کرایه را بپردازیم و حتی نمی‌توانیم غذا بخریم».

برای میلیون‌ها نیویورکی که در ساختمان‌های تثبیت‌شده اجاره‌ای زندگی می‌کنند، که بسیاری از آنها هنوز از نظر مالی پس از اختلالات ناشی از همه‌گیری کووید-19 بهبود می‌یابند، افزایش اجاره بها پیشنهادی اخیر باعث ایجاد وحشت و واکنش گسترده در سراسر شهر شده است.

هیئت دستورالعمل‌های اجاره نیویورک (RGB)، هیئتی نه نفره که توسط شهردار منصوب می‌شود، سالانه در مورد اینکه صاحبخانه‌ها چقدر می‌توانند اجاره بیش از 900000 واحد مستقر در شهر را افزایش دهند، رأی می‌دهد.

در پنج سال گذشته، RGB – حداکثر – به افزایش اجاره بها 1.5٪ برای اجاره های یک ساله و 2٪ برای قراردادهای دو ساله رأی داده است، افزایش هایی که نیویورکی ها می گویند قبلاً فشار بیشتری را بر چک های فشرده فشار آورده است. .

اما، کارکنان RGB امسال، با سه عضو جدید منصوب شده توسط آدامز، افزایش 4.5٪ برای اجاره های یک ساله و تا 9٪ برای اجاره های دو ساله را پیشنهاد کرده اند. مقامات منتخب و مستاجران استدلال می کنند که هزینه های اضافی باعث جابجایی تعداد خیره کننده ای از ساکنان خواهد شد.

«آیا هدف شهردار داشتن صدها هزار بی خانمان است؟ Pilar DeJesus، هماهنگ کننده ارشد حمایت در سازمان Take Root Justice، گفت: اگر هدف او این باشد، او در مسیر درستی حرکت می کند.

DeJesus که در اعتراض روز پنجشنبه سخنرانی کرد، گفت که این به این دلیل است که بسیاری از مستاجران هنوز با از دست دادن درآمد و استرس مالی در بحبوحه همه‌گیری دست و پنجه نرم می‌کنند.

«اول، آنها نگران مرگ بودند. اکنون آنها باید نگران بی خانمان بودن و مرگ در خیابان باشند.

جولیوس پی بنت، مستأجر برونکس که در راهپیمایی روز پنجشنبه نیز سخنرانی کرد، نگرانی های رنپینگ و دی جسوس را تایید کرد.

بنت که درآمدش عمدتاً از حقوق بازنشستگی و تامین اجتماعی او تأمین می‌شود، گفت که او و سایر مستاجران ساختمانش باید در بحبوحه افزایش اجاره بها نقل مکان کنند.

بنت همچنین گفت که افزایش اجاره در گذشته مانع از خراب شدن ساختمان او نشده است.

بنت، که اتحادیه مستاجران ساختمانش را رهبری می کند، گفت: «9 درصد گزاف خواهد بود.

چی اوسه، یکی از اعضای شورای شهر که در این تظاهرات سخنرانی کرد، گفت که رای دهندگان در منطقه او، که شامل محله بدفورد-استیوسنت و بخش‌هایی از کراون هایتس است، اغلب افزایش بیش از حد اجاره بها را گزارش می‌کنند که اوسه معتقد است غیرقانونی است.

اوسه گفت: «ما از مستاجرین تماس گرفته‌ایم که می‌گفتند صاحبخانه آنها تا اول ماه مه اجاره را 700 دلار افزایش می‌دهد و ما حتی قیمت‌های دیوانه‌کننده‌تری را می‌شنویم. ساکنان سیاه پوست خارج از هر محله شهر نیویورک.

بنت، دی جسوس و دیگرانی که در این تجمع سخنرانی کردند، همچنین خاطرنشان کردند که مستاجرانی که با اخراج مواجه می شوند، اغلب از مشاوره صلاحیتی که از نظر قانونی حق دارند، دریافت نمی کنند. این تنها با توجه به افزایش اجاره بها و موج احتمالی اخراج‌های جدید بدتر می‌شود.

“آیا به این دلیل است که ما فقیر هستیم؟ شما مجبور نیستید ما را تامین کنید، هر چه قانون بگوید؟» بنت گفت.

دفتر شهردار در پاسخ به درخواستی برای اظهار نظر در مورد تأثیر افزایش اجاره بها بر نیویورکی‌ها، پاسخی را که آدامز در کنفرانس مطبوعاتی قبلی داده بود ارسال کرد: RGB فقط پیشنهادی را تأیید می‌کند که اخراج‌ها را افزایش نمی‌دهد.

آدامز همچنین اضافه کرد که افزایش اجاره بها برای حمایت از مالکان ساختمان‌های کوچک است که از پرداخت صورت‌حساب‌های خود عقب مانده‌اند، زیرا این بیماری همه‌گیر پرداخت‌ها را متوقف کرده است.

آدامز در یک کنفرانس مطبوعاتی در 21 آوریل گفت: “ما نمی خواهیم روند تخلیه را تشدید کنیم، اما باید صاحبان املاک کوچک را نیز بررسی کنیم.” “و گاهی اوقات وقتی به صاحبخانه ها فکر می کنیم، به پسرهای بزرگ فکر می کنیم … اما این مادران کوچک و پاپ ها از بین رفته اند.”

اما تجزیه و تحلیل سال 2018 توسط سازمان غیرانتفاعی JustFix.nyc این سوال را مطرح می‌کند که افزایش‌های پیشنهادی به چه کسی کمک می‌کند. این تجزیه و تحلیل نشان داد که اکثر آپارتمان های تحت کنترل اجاره متعلق به صاحبخانه های بزرگ هستند که به عنوان مالکان بیش از 20 ساختمان تعریف می شوند.

دفتر آدامز همچنین خاطرنشان کرد که اعضای هیئت مدیره تا ژوئن تصمیم نهایی نخواهند گرفت و به توصیه های کارکنان خود متعهد نیستند. اما بسیاری این سوال را مطرح کرده اند که آیا اعضای تازه منصوب شده RGB آدامز، که هم شامل یک وکیل صاحبخانه و هم مشکوک به کنترل اجاره می شود، نگرانی مستاجران را در مورد افزایش اجاره بها سنجید.

رنپینگ گفت: «شما باید تأثیر آن را بر افراد طبقه کارگر درک کنید.