ممکن است رکود مشترکان برای نتفلیکس خبر بدی باشد، اما برای این سیاره بهتر است | جان ناتون

مندر اوایل دهه 1930، زمانی که کلود کاکبرن روی آن کار می کرد بار، سردبیران مسابقه ای داشتند تا ببینند چه کسی می تواند کسل کننده ترین عنوان را بنویسد. کاکبرن ادعا کرد که با «زلزله کوچک در شیلی» برنده شد. تعداد زیادی مرده نیست.» متأسفانه، بررسی‌کنندگان حقایق بعدی نتوانستند چنین عنوانی را در بایگانی‌ها کشف کنند، اما هفته گذشته زمانی که نتفلیکس در گزارش درآمد سه ماهه خود اعلام کرد که برای اولین بار در یک دهه اخیر مشترکین – 200000 نفر از آنها – را از دست داده است، به ذهن خطور کرد. دقیق باشید در آمریکای شمالی، 640000 نفر را از دست داده بود و در هر منطقه دیگری به جز منطقه آسیا-اقیانوسیه، که در آن یک میلیون نفر اضافه شد، متحمل خسارات اضافی شده بود.

این برای این مقاله نویس چندان جالب به نظر نمی رسید، به خصوص که شامل دوره خروج نتفلیکس از روسیه می شد، جایی که 700000 مشترک داشت، که به نظر من به این معنی بود که ضرر گزارش شده نیم میلیون سود خواهد بود. پوتین به اوکراین حمله نکرد

با این حال، به نظر می رسید که رقم منفی 200000 وال استریت را ترسانده است. قیمت سهام نتفلیکس در عرض دو روز نزدیک به 40 درصد سقوط کرد و بیش از 50 میلیارد دلار از ارزش بازار این شرکت در یک چشم به هم زدن کاهش یافت. این یک شوک بود زیرا بیش از یک ماه پیش – به طور دقیق در 8 مارس – مدیر ارشد مالی شرکت در کنفرانسی که توسط مورگان استنلی سازماندهی شده بود گفت که شرکت در مسیر رشد قرار دارد که “بسیار سریع ما را به تجارتی می رساند که بیش از نیم میلیارد عضو». اما اکنون ناگهان آن تصویر گلگون محو شده است. چشم انداز بدبینانه شده است و نتفلیکس پیش بینی می کند که طی سه ماه آینده 2 میلیون مشترک دیگر را از دست خواهد داد.

پس چه اتفاقی افتاد؟ چرا یک غاز طلایی ناگهان به بوقلمون تبدیل شده است؟ توضیحات احتمالی شامل این فکر است که شاید رشد شتابان نتفلیکس یک ضربه ناشی از قرنطینه همه گیر باشد. در آن صورت، بیشتر شبیه زوم یا پلوتن، دیگر ذینفعان سابق کووید است.

فرضیه قابل قبول دیگر این است که واکنش مصرف کنندگان به واقعیت جدید پس از کووید، تورم شدید و بحران قریب الوقوع هزینه های زندگی، هدایت می شود. این با کشف اینکه این فقط نتفلیکس نیست که تحت تأثیر قرار گرفته است پشتیبانی می شود. سایر خدمات پخش نیز هستند. برای مثال، در بریتانیا، تعداد مشترکین سرویس‌های ویدئویی پخش جریانی مانند آمازون پرایم و دیزنی پلاس – و همچنین نتفلیکس – در سه ماهه اول سال کاهش یافت. بر اساس یک گزارش، تعداد خانه‌های بریتانیا با حداقل یک اشتراک پولی در یک سرویس استریم در سه ماه اول 215000 خانه کاهش یافت و به یک دهه رشد تقریباً بدون وقفه در محبوبیت چنین خدماتی پایان داد. و از آنجایی که خانواده‌ها اعتیاد خود را به فرصت‌های تماشای پرخوری کنار می‌گذارند، این احساس غم‌انگیز در صنعت وجود دارد که آنها به جای تازه‌واردهای Disney+ و Apple، به شیاطینی که می‌شناسند – نتفلیکس و آمازون پرایم – بازمی‌گردند.

گسترش اخیر سرویس‌های پخش ویدئو توسط بشارتگران رسانه‌ای تجلیل شد که آن را افزایش شگفت‌انگیز انتخاب مصرف‌کننده می‌دانستند. متأسفانه، به نظر می رسد که اکثر این علاقه مندان هرگز تاریخ را نخوانده اند. به ویژه، آنها به وضوح هرگز درباره هربرت سیمون، اقتصاددان برجسته ای که در سال 1978 برنده جایزه نوبل شد، نشنیده اند و در سال 1971 پیش بینی کرده بود که “در دنیای غنی از اطلاعات، ثروت اطلاعات به معنای کمبود چیز دیگری است: کمبود. از هر آنچه که اطلاعات مصرف می کند. آنچه اطلاعات مصرف می کند کاملاً واضح است: توجه گیرندگان خود را به خود جلب می کند. از این رو، انبوهی از اطلاعات، کمبود توجه و نیاز به تخصیص کارآمد آن توجه را در میان انبوهی از منابع اطلاعاتی که ممکن است آن را مصرف کنند، ایجاد می کند.

بیایید مبالغی را انجام دهیم. از 24 ساعت شبانه روز، حدود هشت ساعت از آن‌ها را صرف خواب، هشت تای آن‌ها به کار و دو یا سه ساعت از آن‌ها را صرف انجام کارهای دیگر مانند آشپزی، خرید و غیره می‌کنیم. این چیزی حدود 5 ساعت باقی می‌ماند که برای فعالیت‌های دیگر در دسترس است – ورزش، ایمیل، اجتماعی. رسانه ها، وبگردی، بازی های ویدئویی، مطالعه، سرگرمی ها، رفتن به سینما، فریاد زدن در اخبار تلویزیون و غیره. این پنج ساعت، که منطقه ای را نیز مشخص می کند که کاناپه-سیب زمینی های جهان در آن پاتوق می کنند، همان چیزی است که اپراتورهای خدمات استریم قصد دارند آن را مستعمره کنند. رکود در خدمات استریم ممکن است سیگنالی باشد مبنی بر اینکه این بازار تنگ‌تر از آن چیزی است که کارآفرینان فناوری، سرمایه‌گذاران خطرپذیر و شرکت‌های رسانه‌ای با علاقه تصور می‌کنند.

که در مجموع یک سود برای بشریت خواهد بود. تکامل بدن انسان را طوری طراحی نکرده است که روی صندلی‌های مبل خوابیده باشد و کاناپه بودن برای سلامت روان فرد کار چندانی نمی‌کند. و پخش جریانی کمتر نیز ممکن است برای سیاره خوب باشد. یک مطالعه Carbon Trust در سال 2020 تخمین زد که انتشار کربن از یک ساعت ویدیوی آنلاین 56 گرم CO2 است.₂ در هر دستگاه آن را در 200000 مشترکی که نتفلیکس از دست داده ضرب کنید، می‌توانید از مزایای زیست‌محیطی پخش کمتر استفاده کنید. در هر ابری، یک پوشش نقره ای وجود دارد.

چیزی که من خوانده ام

جاسوسی امشب
نحوه جاسوسی دموکراسی ها از شهروندان خود جریمه است اهل نیویورک مقاله ای در مورد Pegasus، نرم افزار جاسوسی مضری که توسط دولت ها برای جاسوسی از شهروندان و روزنامه نگاران استفاده می شود.

انجام شده توسط دونالد
کوین مک کارتی زندگی می‌کند تا دوباره دروغ بگوید، یک فیلم تحسین‌برانگیز است سیاسی ستون جک شفر در مورد رهبر اقلیت مجلس نمایندگان که به نظر می رسد ستون فقرات او توسط ترامپ با عمل جراحی برداشته شده است.

حواست باشه چطوری میری
راکت ذهن آگاهی فناوری یک مقاله دوست داشتنی در سال 2014 است جمهوری جدید توسط اوگنی موروزوف