دربی Old Firm مسیر متضاد سلتیک و رنجرز را برجسته می کند | لیگ برتر اسکاتلند

اگر دربی های شرکت اولد یک فصل اسکاتلندی را تعریف می کنند، مناسب است نسخه یکشنبه ماهیت کنجکاوی کمپین تا به امروز را خلاصه کند.

موفقیت سلتیک، محتمل ترین نتیجه، بازپس گیری عنوان قهرمانی لیگ برتر را تایید می کند. تیم آنگه پستکوگلو با 9 امتیاز و حداقل 20 گل جلوتر از رنجرز در سه بازی باقی مانده است.

با این حال، یک سناریوی جایگزین را نمی توان به طور کامل نادیده گرفت، که با موفقیت شایستگی رنجرز در برابر قدیمی ترین دشمنان خود در نیمه نهایی جام حذفی اسکاتلند در 17 آوریل نشان داد.

فصل رنجرز یکی از اوج های حماسی بوده است – پیروزی همپدن و پیروزی بر بوروسیا دورتموند در راه رسیدن به نیمه نهایی لیگ اروپا – اما سقوط های وحشتناکی بود. فراموش شده است که 10 مرد مالمو رنجرز را در مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا حذف کردند. در روز باکسینگ، رنجرز در اجلاس قله با شش امتیاز برتری غیرقابل نفوذ داشت. تلفات بعدی مقابل آبردین، راس کانتی و داندی یونایتد به علاوه یک شکست در سلتیک پارک با تیم پستکوگلو برخورد کرد که نقطه شیرین خود را پیدا کرد.

بی انصافی است که انتصاب جووانی ون برونکهورست به عنوان جانشین استیون جرارد را اشتباه اعلام کنیم. روند اروپایی رنجرز، علیرغم شکست 1-0 مقابل RB لایپزیگ در روز پنجشنبه، بسیار زنده است، شایسته احترام زیادی است. اگر رنجرز جایزه نهایی لیگ اروپا را بگیرد – احتمال دیگری که خندیدن آن عاقلانه نیست – شکست های داخلی به سختی اهمیت خواهند داد.

در حال حاضر، با توجه به دروغ‌های سلتیک در حریف فوری، صرفاً منصفانه است که شانس متضاد تیم‌هایی را که در پایان فصل گذشته به نفع رنجرز با 25 امتیاز از هم جدا شده بودند، برجسته کنیم.

ممکن است در حال حاضر تکذیب شود، اما درصد پر سر و صدایی از پشتیبانی رنجرز زمانی که جرارد در نوامبر به ویلا پارک رفت، ابراز رضایت کردند. این حس وجود داشت که رنجرز زیر نظر کاپیتان سابق لیورپول کهنه شده بود و او از تجارت نقل و انتقالات ناامید شده بود.

ون برونکهورست، به عنوان بازیکن سابق رنجرز، فوراً با بمب گذاری عشقی روبرو شد، به طور گسترده ای به عنوان مرد مناسب در زمان مناسب به تصویر کشیده شد. اینکه او آزادانه در دسترس بود و ارتباطی با راس ویلسون، مدیر ورزشی همه جا رنجرز داشت، کمک کرد.

البته ون برونکهورست دقیقاً در همان موقعیتی قرار گرفته است که جرارد حداقل از آن عصبانی به نظر می رسید. پنجره نقل و انتقالات ژانویه رنجرز شامل قرضی بیهوده آرون رمزی و گرفتن حتی عجیب تر آماد دیالو به صورت قرضی از منچستریونایتد بود. ویلسون گفت: “من کاملاً خوشحالم که ما توانستیم منچستریونایتد و آماد را متقاعد کنیم که رنجرز مکان مناسبی برای او است تا بتواند استعداد غیرقابل شک و هیجان انگیز خود را به نمایش بگذارد.”

طولانی ترین بازی دیالو با پیراهن رنجرز 70 دقیقه است که در بازی مقابل عنان اتلتیک در جام حذفی انجام شده است. زمانی که رنجرز نیاز به بازی داشت – که تابستان گذشته نیز اعمال شد – متئوس زوکوفسکی و جیمز ساندز را اضافه کردند که تاثیر حداقلی یا صفر را داشته‌اند. ون برونکهورست انزجار عجیبی نسبت به استیون دیویس نشان داده است، کسی که علیرغم وضعیت کهنه سربازی اش، بیش از حد توانایی تاثیرگذاری در بازی های اسکاتلند را دارد.

هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که به طور قاطعانه بگوییم که رنجرز در وضعیت بحرانی قرار دارد. این صرفاً به این دلیل است که میزان شکست آنها در لیگ با سوء استفاده های آنها در لیگ اروپا پنهان شده است. در لایپزیگ، سخت کوشی و شکلی برای رنجرز وجود داشت. در همپدن، بازیکنان ون برونکهورست سلتیک را به گونه‌ای به لرزه درآوردند که از اوایل دوران پرتنش دوران Postecoglou شاهد آن نبودیم. در اینجا مظهر یک روایت فصلی عجیب نهفته است.

در صورتی که پستکوگلو از درد نیمه نهایی به یکباره ریباند شود، باید به عنوان سرمربی فصل اسکاتلند در نظر گرفته شود. جام لیگ، که توسط یک نابغه از یکی از بازیکنان پستکوگلو از ژاپن، کیوگو فوروهاشی، به دست آمد، قبلاً در سلتیک پارک نگهداری می شود.

افزودن این عنوان ممکن است باعث انزجار کسانی شود که بی‌دلیل به برتری اسکاتلند در زمینه مردان کچل و شانه‌ها نگاه نمی‌کنند، اما مقیاس بازسازی مورد نیاز پس از آخرین مبارزات انتخاباتی فاجعه‌بار نشان می‌دهد که Postecoglou شایسته اعتبار بسیار زیاد است.

هیئت مدیره سلتیک به سرمربی خود اعتقاد دارد تا جایی که او به ناچار در تابستان حمایت زیادی خواهد کرد. ناشناخته های اطراف آنچه رنجرز می تواند یا انجام دهد در همان پنجره نشان می دهد که ماسه ها به شدت تغییر می کنند.