مطالعه: افزایش فقر کودکان پس از انقضای اعتبار مالیاتی

واشنگتن – بر اساس یک مطالعه جدید، تعداد کودکانی که در آمریکا در فقر زندگی می‌کنند، تنها پس از یک ماه بدون پرداخت اعتبار مالیاتی برای کودکان، به طرز چشمگیری افزایش یافت. مدافعان بیم آن دارند که فقدان پرداخت‌ها بتواند دستاوردهای برجسته در کاهش فقر را آشکار کند.

مرکز فقر و سیاست اجتماعی دانشگاه کلمبیا تخمین می‌زند تا ژانویه 3.7 میلیون کودک دیگر در فقر زندگی می‌کردند که 41 درصد نسبت به دسامبر، زمانی که خانواده‌ها آخرین چک خود را دریافت کردند، افزایش یافته است. کمک های فدرال از ژوئیه گذشته آغاز شد اما پس از اینکه لایحه “بهتر ساختن بهتر از سوی جو بایدن” رئیس جمهور جو بایدن در کنگره به شدت دچار اختلاف شد به پایان رسید. پرداخت هایی تا سقف 300 دلار به ازای هر کودک در پانزدهم هر ماه مستقیماً به حساب های بانکی تحویل داده شد و هفته گذشته دومین سپرده از دست رفته سال بود.

مطالعه کلمبیا، که داده‌های سالانه سرشماری ایالات متحده را با اطلاعات بولتن‌های ماهانه بررسی جمعیت فعلی اداره سرشماری ترکیب می‌کند، نشان داد که نرخ فقر ماهانه کودکان از 12.1 درصد در دسامبر به 17 درصد در ژانویه افزایش یافته است. این بالاترین سطح از دسامبر 2020 است، زمانی که ایالات متحده با بیکاری بالا و ظهور مجدد COVID-19 دست و پنجه نرم می کرد. کودکان سیاهپوست و لاتین تبار به ترتیب 5.9% و 7.1% بالاترین درصد افزایش در فقر را تجربه کردند.

مگان کوران، مدیر سیاست مرکز فقر و سیاست اجتماعی، گفت: افزایش ناگهانی نشان می‌دهد که چقدر سریع پرداخت‌ها به ثبات مالی خانوارها برای میلیون‌ها خانواده تنها پس از شش ماه تبدیل شد.

کوران گفت: «این واقعاً در همان لحظه تأثیر زیادی داشت. ما شاهد کاهش ناامنی غذایی تقریباً بلافاصله به محض شروع پرداخت‌ها بودیم… همه پیشرفت‌هایی که ما انجام دادیم اکنون ممکن است از بین برود.»

کوران گفت که افزایش کودکانی که در فقر زندگی می کنند نیز می تواند تا حدی منعکس کننده افزایش قیمت ها باشد.

اعداد جدید نشان دهنده یک عقبگرد جدی نسبت به اهداف اولیه برنامه اعتبار مالیاتی کودکان است که بلندپروازانه به دنبال کاهش فقر کودکان در سراسر کشور به نصف بود. به عنوان بخشی از بسته 1.9 تریلیون دلاری بایدن برای نجات کووید-19 در سال گذشته، برنامه اعتبار مالیاتی موجود برای کودکان به طور گسترده تغییر شکل داد و میزان پرداخت ها را افزایش داد، مجموعه خانواده های واجد شرایط را به میزان زیادی گسترش داد و پول را در اقساط ماهانه که برای گنجاندن در آن طراحی شده بود، تحویل داد. بودجه روزانه خانوار

این برنامه پرداخت ماهیانه 250 دلار برای کودکان 6 تا 17 ساله و 300 دلار در ماه برای افراد زیر 6 سال را به اکثر خانواده های کشور با هزینه سالانه حدود 120 میلیارد دلار افزایش داد. هدف این بود که پول نقد اختیاری در اختیار والدین قرار گیرد و آزادی آن را در هر ماه خرج کنند.

قانونگذاران جمهوری خواه عموماً در مخالفت با افزایش اعتبار مالیاتی متحد هستند – و آن را بیش از حد، تورم زا و بازدارنده برای کار توصیف می کنند. اما هنگامی که در ابتدا تصویب شد، بسیاری از دموکرات‌ها آشکارا قصد خود را برای تبدیل این پرداخت‌ها به لنگر دائمی شبکه امنیت اجتماعی آمریکا اعلام کردند.

هدف کنگره تحت کنترل دموکرات ها این بود که این برنامه را به اجرا درآورد و در مورد ماه های آینده آن از هم اکنون با داده ها و میلیون ها حکایت در مورد مزایای اعتبار مالیاتی مبارزه کند.

در عوض، بلوک 50 نفره دموکرات در سنا از درون فروپاشید و جو مانچین، سناتور ویرجینیای غربی، هفته‌ها در رای خود ایستاد و سرانجام از تایید بسته هزینه‌های اجتماعی بایدن خودداری کرد. مانچین مخالفت خود با برچسب قیمت هنگفت اعتبار مالیاتی کودکان را از جمله رزروهای خود در این لایحه ذکر کرد.

در اوایل این ماه، مانچین مذاکرات درباره لایحه بهتر ساختن بایدن را “مرده” خواند.

مارتین هاینریش، سناتور دموکرات نیومکزیکو، یکی از قوی‌ترین مدافعان اعتبار مالیات بر کودکان، روز چهارشنبه در بیانیه‌ای به آسوشیتدپرس گفت که تقریباً همه کودکان در ایالت او از این اعتبار بهره‌مند شده‌اند و اینکه اجازه دادن به آن منقضی شده «یک شکست اخلاقی» است. ”

یک نظرسنجی غیررسمی که توسط گروه حمایت غیرانتفاعی ParentsTogether Action از خانواده‌ها انجام شد، تأثیر فوری مشابهی بر پرداخت‌های اعتبار مالیاتی از بین رفته برای پاسخ‌دهندگان نشان داد، به طوری که تقریباً 1 از هر 5 خانواده مورد بررسی گزارش داده‌اند که دیگر نمی‌توانند مسکن یا غذای کافی برای فرزندان خود تهیه کنند.

آلیسون جانسون، مدیر کمپین این سازمان، گفت که پرداخت‌های اعتبار مالیاتی کودکان به گونه‌ای طراحی شده است که والدین «نباید این انتخاب‌های واقعاً سخت را انجام دهند».

جانسون گفت که پایان دادن به سپرده‌ها باعث می‌شود که خانواده‌های نیازمند، که ممکن است برای پرداخت بدهی یا کنار آمدن با هزینه‌های عمده مشکل داشته باشند، ایجاد ثبات یا حرکت مالی را تقریبا غیرممکن می‌کند.

این عدم وضوح برای مردم بسیار دشوار است. این باعث می شود که آنها نتوانند برای چیزها برنامه ریزی کنند.