گروه من به لطف سالن های کوچک بریتانیا بزرگ شد. ما نمی توانیم اجازه دهیم آنها بمیرند | موسیقی

دبلیوکلاهی که ما انجام می دهیم بسیار ساده است. یک پوند از هر بلیت برای تور آتی ما به مرکز موسیقی (MVT) می‌رود تا در مکان‌های مردمی توزیع شود که در غیر این صورت کاملاً حمایت نمی‌شوند و واقعاً در حال مبارزه هستند.

در بریتانیا در حال حاضر هر هفته یک سالن کوچک را از دست می دهیم که تکان دهنده است. این در حالی است که حداقل هشت عرصه جدید در مراحل مختلف توسعه یا ساخت قرار دارند. بنابراین، در حالی که این همه سرمایه گذاری در صدر صنعت موسیقی وجود دارد، باقی مانده است تا پژمرده شود و بمیرد. اما اگر نتوانند در سالن‌های کوچک‌تر به میدان بروند، نسل بعدی سرفصل‌های عرصه از کجا می‌آیند؟

به‌عنوان حامیان MVT، ما از اتفاقاتی که برای مکان‌ها رخ داده است، با Covid، gentrification و سپس افزایش قیمت انرژی و سایر هزینه‌ها، بسیار آگاه بوده‌ایم. بدیهی است که بیماری همه گیر کار را برای کل صنعت موسیقی بسیار دشوار کرده است اما [smaller] مکان ها قبلاً مشکل داشتند و در حال شتاب گرفتن است. Printworks در لندن این هفته بسته شد – ما یکی از موزیک ویدیوهای اخیر خود را در آنجا انجام دادیم. هرگاه نمایش‌های کوچک‌تری را در شهرهایی برگزار می‌کنیم که در مدار تورهای معمولی نیستند، با این درک غم انگیز روبرو می‌شویم که بسیاری از مکان‌هایی که در آن‌ها آمده‌ایم گم شده‌اند – اکنون آنها به چند واحد آپارتمان تبدیل شده‌اند یا هر چیز دیگری. دو تا از اولین مکان هایی که تا به حال بازی کردیم، Marquee در هرتفورد و میدان در هارلو – که زمانی میزبان Blur، Oasis و Coldplay نیز بود – هر دو از بین رفته اند. ما بسیاری دیگر را از دست داده ایم – از جمله Roadhouse در منچستر، Jailhouse در کاونتری، کابین خلبان در لیدز، Fibbers در یورک و استودیو 24 در ادینبورگ. حتی شفیلد لیدمیل – مکانی شگفت انگیز – در حال حاضر در معرض تهدید است. ما فقط نمی توانیم به از دست دادن همه این مکان ها ادامه دهیم.

ما اولین کنسرت خود را در باشگاه جوانان پایونیر و پارک اسکیت در سنت آلبانز برگزار کردیم، مکانی قدیمی که توانسته تهدیدهای بسته شدن و تخریب را از بین ببرد. بسیاری از تیم فعلی ما در واقع در آنجا با سازمان های مختلف جوانان در تلاش برای زنده نگه داشتن این مکان کار کردند. آن نمایش‌های محلی اولیه در پایونیر یا شاخ [also in St Albans] از نظر داشتن فرصتی در آستان ما بسیار مهم بودند، جایی که دوستان خود را دعوت کنیم و تجربه حضور در یک صحنه را به دست آوریم. هنگامی که هر چیز ممکنی را که ممکن است اشتباه پیش برود، تجربه کردید، اعتماد به نفس و تجربه ای را در خود ایجاد می کنید که به پیشرفت شما کمک می کند. شما در حال نواختن با گروه های مختلف، ایجاد دوستی و کشف سبک های جدید موسیقی هستید. همه چیز وارد دیگ ذوب می شود که به صدای یک گروه تبدیل می شود. من نمی توانم به اندازه کافی تاکید کنم که این چقدر محوری است.

در آن روزها به جاهایی برمی‌گشتیم که به ما فرصت می‌دادند و پایگاه هواداران به ساختن ادامه می‌داد. در حال حاضر، خیلی چیزهای آنلاین اتفاق می‌افتد، اما هنوز نمی‌توانید تجربه هیجان‌انگیز شدن و درخشان شدن چشم‌هایش را در زمانی که به دوستان خود درباره نمایشی که به تازگی دیده‌اند می‌گوید، شکست دهید. به‌عنوان یک گروه، ما در سمت نوازندگی و طرفدار تبلیغ بوده‌ایم و من مطمئناً این مکان‌ها را به‌عنوان یک نوازنده تجربه کرده‌ام و برخی از گروه‌ها و هنرمندان مورد علاقه‌ام را کشف کرده‌ام. گروه SikTh برای ما محلی بود و بر روی انواع زیر ژانرهای متال بسیار تأثیرگذار شد. دان ولر از گروه حتی چند آلبوم ما را تولید کرد که همه آنها با ارتباطاتی که ما در سالن های کوچک برقرار کردیم شروع شد.

من فقط نمی فهمم که چرا سالن های کوچک از حمایت هایی که وجود دارد – و به درستی – برای اپرا و باله، یا برای سالن های کوچک در اروپا وجود دارد، دریافت نمی کنند. وقتی پیشنهاد کردیم کاری برای کمک انجام دهیم، برخی از مردم گفتند که خیلی پیچیده است یا اینکه عرصه‌ها و گروه‌های دیگر وارد صحنه نمی‌شوند. بنابراین ما تصمیم گرفتیم خودمان کاری انجام دهیم و به همه نشان دهیم که ممکن است. هیچ هزینه اضافی به طرفداران تحمیل نمی شود – ما قیمت بلیت تور عرصه را زیر 40 پوند نگه داشتیم و حتی با کمک مالی هنوز کمتر از 40 پوند است. این میتواند انجام شود.

امیدواریم این کار هنرمندان دیگر را تشویق به انجام کاری کند، اما واقعاً باید از مکان های بزرگ و در حالت ایده آل دولت کمک شود. حمایت از مکان های کوچکتر باید به یک روش استاندارد تبدیل شود. تصور کنید در مدت 10 سال تمام این عرصه‌های درخشان جدید خالی باشند، زیرا ما از سالن‌هایمان حمایت نکردیم و هیچ هنرمند جدیدی نداریم.