به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس برآوردهای جمعیت سازمان ملل متحد، هند به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان از چین پیشی گرفته است که مهم ترین تغییر در جمعیت شناسی جهانی از زمان شروع ثبت رکوردها است.
بر اساس پیشبینیهای سازمان ملل، که از طریق عوامل مختلفی از جمله دادههای سرشماری و نرخ تولد و مرگ محاسبه میشود، هند اکنون دارای 1,425,775,850 نفر جمعیت است که برای اولین بار از چین پیشی گرفته است.
همچنین از سال 1950، زمانی که سازمان ملل برای اولین بار ثبت رکوردهای جمعیتی جهان را آغاز کرد، این اولین بار است که چین از رتبه اول سقوط می کند.
کاهش جمعیت چین به دنبال چندین دهه قوانین سختگیرانه برای تحت کنترل درآوردن رونق زاد و ولد در این کشور است، از جمله اجرای سیاست تک فرزندی در دهه 1980. این شامل جریمه برای داشتن فرزندان اضافی، سقط جنین اجباری و عقیم سازی بود. در حالی که در ابتدا در کنترل جمعیت بسیار مؤثر بود، این سیاست ها قربانی موفقیت خود شدند و کشور اکنون با جمعیت سالخورده در حال کاهش شدید دست و پنجه نرم می کند که می تواند پیامدهای اقتصادی شدیدی داشته باشد.
بخشی از مشکل این است که به دلیل ترجیح سنتی برای پسران، سیاست تک فرزندی منجر به عدم تعادل جنسیتی شد. تعداد مردان در حال حاضر حدود 32 میلیون نفر از زنان بیشتر است. چگونه کشور میتواند نرخ زاد و ولد را با میلیونها زن گمشده افزایش دهد؟» از Mei Fong، نویسنده کتاب One Child، درباره تأثیر این سیاست می پرسد.
سیاستهای اخیری که در چین برای تشویق زنان به داشتن فرزندان بیشتر معرفی شدهاند، برای تحریک رشد جمعیت کار چندانی نکرده است. زنان هنوز تنها 1.2 فرزند دارند و انتظار میرود که جمعیت در دو دهه آینده تقریباً 10 درصد کاهش یابد. بر اساس پیش بینی ها، اندازه جمعیت چین تا پایان قرن می تواند به زیر یک میلیارد نفر کاهش یابد.
در هند، جمعیت از سال 1950 بیش از یک میلیارد افزایش یافته است. اگرچه رشد اکنون کند شده است، انتظار میرود که تعداد مردم این کشور در چند دهه آینده همچنان به افزایش خود ادامه دهد و تا سال 2064 به اوج خود یعنی 1.7 میلیارد نفر برسد. امروزه به طور متوسط 86000 نوزاد در روز در هند به دنیا می آیند در حالی که این رقم در چین تنها 49400 است.
پونام موترجا، مدیر اجرایی بنیاد جمعیت هند، گفت که در حالی که برخی نگران پیامدهای پرجمعیتترین کشور جهان بودن هستند، او گفت که رشد جمعیت هند دیگر با “انفجاری” روبرو نیست که بسیاری از آن می ترسیدند.
موترجا گفت: «پیشبینیهای قبلی میگفت که ما در سال 2027 از چین پیشی میگیریم، بنابراین چهار سال سریعتر اتفاق افتاد، بیشتر به دلیل جمعیت جوان ما». اما در عین حال، ما همچنین رشد جمعیت خود را کاهش دادهایم و سریعتر از آنچه تصور میکردیم به تثبیت جمعیت رسیدهایم و تا زمانی که در مسیر درست باقی بمانیم، روند کاهشی ادامه خواهد داشت. بنابراین فکر نمیکنم نیازی به هشدار باشد.»
اندازه دقیق جمعیت هند هنوز مشخص نیست، به دلیل تأخیر دولت در انجام سرشماری، که معمولاً هر دهه انجام می شود. قرار بود در سال 2021 باشد، اما به دلیل همه گیری کووید-19 به تعویق افتاد و دولت به رهبری نخست وزیر نارندرا مودی هنوز تاریخ شروع آن را اعلام نکرده است.
برخی دولت مودی را به ممانعت از روند سرشماری به منظور پنهان کردن داده هایی که می تواند از نظر سیاسی زیان آور باشد، متهم کرده اند. با این حال، دولت می گوید این تاخیر به دلیل تلاش های مداوم برای گنجاندن فناوری در این فرآیند است.
اعلامیه سازمان ملل احتمالاً فشار بر دولت هند را برای انجام این نظرسنجی افزایش خواهد داد. بر اساس پیشبینیها، جمعیت از آخرین سرشماری در سال 2011 تقریباً 200 میلیون نفر افزایش یافته است – بیشتر از جمعیت برزیل – و کارشناسان میگویند فقدان دادههای حیاتی مانع سیاستگذاری و برنامههای رفاهی شده است.
جمعیت شناسی هند در سراسر کشور یکنواخت نیست. یک سوم رشد جمعیت پیش بینی شده طی دهه آینده تنها از دو ایالت بیهار و اوتار پرادش در شمال کشور حاصل خواهد شد که برخی از فقیرترین و کشاورزی ترین ایالت های هند هستند. اوتار پرادش به تنهایی در حال حاضر حدود 235 میلیون نفر جمعیت دارد که بزرگتر از نیجریه یا برزیل است.
در همین حال، ایالتهای جنوب هند، که مرفهتر هستند و نرخ باسوادی بسیار بالاتری دارند، نرخهای جمعیت در حال حاضر تثبیت شده و شروع به کاهش کردهاند. در دهه آینده، ایالت های ایالت های جنوبی مانند کرالا و تامیل نادو احتمالاً با جمعیت سالخورده دست و پنجه نرم خواهند کرد و تا سال 2025، از هر پنج نفر در کرالا یک نفر بالای 60 سال خواهد داشت.
شکاف در رشد جمعیت بین شمال و جنوب هند می تواند پیامدهای سیاسی نیز داشته باشد. پس از سال 2026، خطوط انتخاباتی هند باید بر اساس دادههای سرشماری، بهویژه در رابطه با تعداد افراد در حوزههای انتخابیه، بازنگری و دوباره ترسیم شوند.
بسیاری از سیاستمداران در ایالت های جنوبی ابراز نگرانی کرده اند که موفقیت آنها در کاهش تعداد جمعیت، از طریق برنامه های آموزشی، تنظیم خانواده و سواد بالا، می تواند منجر به کاهش نمایندگی سیاسی آنها در پارلمان و تسلط بیشتر سیاسی بر ایالت های شمالی شود که همچنان ادامه دارد. رونق جمعیت داشته باشیم
در حال حاضر میانگین سنی در هند فقط 29 سال است و این کشور تا دو دهه آینده همچنان دارای جمعیت جوانی خواهد بود. یک “سود سهام جمعیتی” مشابه در چین بسیار مفید بود که منجر به رونق اقتصادی، به ویژه در بخش تولید شد.
در حالی که هند یکی از سریع ترین اقتصادهای جهان در حال رشد را در جهان دارد و اخیراً بریتانیا را به عنوان پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا پشت سر گذاشته است، کارشناسان تاکید کرده اند که این کشور به سرمایه گذاری بیشتر در آموزش و اشتغال نیاز دارد تا از فرصتی که جمعیت جوان در این کشور ایجاد می کند استفاده کند. چند دهه آینده
هند همچنان با بیکاری بالای جوانان دست و پنجه نرم می کند و کمتر از 50 درصد از هندی های در سن کار در نیروی کار هستند. این رقم برای زنان حتی پایینتر است و تنها 20 درصد از زنان در بازار رسمی کار شرکت میکنند، رقمی که با توسعه هند رو به کاهش است.
گزارش اضافی توسط امی هاوکینز
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.