رای دهندگان ترک در اروپا چه نقشی می توانند در انتخابات ریاست جمهوری ماه می ایفا کنند؟

شهروندان ترکیه در انتخابات ریاست جمهوری این کشور در 14 می رای خواهند داد، اما با توجه به ثبت نام حدود 5.3 درصد از رای دهندگان در خارج از کشور، نقش مهاجران ترک ممکن است در تصمیم گیری در مورد نتیجه رقابت تنگاتنگ بین رئیس جمهور فعلی، رجب طیب، بسیار مهم باشد. اردوغان و کمال قلیچداراوغلو نامزد اصلی اپوزیسیون متحد.

نظرسنجی ها نشان می دهد که این دو مرد تقریباً گردن و گردن هستند، اما این نظرسنجی در نیت احتمالی رأی دهندگان ترک در خارج از کشور – عمدتاً در اروپا و به ویژه در آلمان – تأثیری نمی گذارد و ترجیحات آنها می تواند برای دو نامزد برتر تعیین کننده باشد. اگر می خواهند در دور اول رای گیری بیش از 50 درصد از حمایت را به دست آورند و از رای گیری در دور دوم در پایان ماه اجتناب کنند.

آیا رای دهندگان ترک در اروپا می توانند در انتخابات ریاست جمهوری آینده حرف آخر را بزنند؟ ارقام در مورد نقش رای دهندگان خارج از کشور چه چیزی را نشان می دهد؟ چه تعداد از رای دهندگان ترک در 14 می در خارج از کشور رای می دهند؟ اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری گذشته در کدام کشورهای اروپایی بیشترین حمایت را داشت؟

این انتخابات ریاست جمهوری به طور گسترده ای به عنوان مهم ترین انتخابات ترکیه در دهه های اخیر تلقی می شود و 60.7 میلیون شهروند واجد شرایط رای دادن در ترکیه هستند در حالی که 3.42 میلیون نفر در خارج از کشور ثبت نام کرده اند. بنابراین، رای دهندگان خارج از کشور 5.3 درصد از کل رای دهندگان را تشکیل می دهند. در انتخابات ریاست جمهوری 2018 این رقم 5.1 درصد یا 3.04 میلیون بوده است.

اردوغان در سال 2018 1.3 میلیون رای بیشتر از میزان مورد نیاز برای تصدی پست ریاست جمهوری به دست آورد

برای کسب ریاست جمهوری در ترکیه، یک نامزد باید اکثریت ساده یا به عبارتی بیش از 50 درصد آرا را کسب کند. در انتخابات 2018، اردوغان در دور اول 52.6 درصد از کل آرا را به دست آورد و بدین ترتیب به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. وی از مجموع 50.07 میلیون رای معتبر، 26.33 میلیون رای دریافت کرد.

این 1.3 میلیون رای بیشتر از مقداری بود که یک نامزد برای عبور از آستانه 50 درصد و انتخاب شدن در دور اول نیاز داشت. همه این ارقام شامل آرای صادر شده در خارج از کشور است.

نتایج انتخابات 2018: تفاوت بین آرا در ترکیه و خارج از کشور

در انتخابات 2018، 3.04 میلیون شهروند ترکیه برای رای دادن در خارج از کشور ثبت نام کردند. آنها همچنین می توانند در دروازه های مرزی ترکیه رای دهند. نیمی از این افراد واجد شرایط (1.53 میلیون) در نهایت رأی دادند.

با مقایسه آرای داده شده در ترکیه در انتخابات 2018 و آرای خارج از کشور، نمودار زیر نشان می دهد که اردوغان تا حد زیادی از حمایت شهروندان ترک مقیم خارج از کشور برخوردار بوده است.

در حالی که اردوغان 52.4 درصد از آرای داده شده در ترکیه را به دست آورد، او 59.4 درصد از آرا را در خارج از کشور از جمله آراء در دروازه های مرزی یا نزدیک به 895000 رای به دست آورد.

نتایج برای رقیب اصلی او، محرم اینجه، که درصد کمتری از آرای ترک‌های مقیم خارج از کشور (25.8 درصد) در مقایسه با ترک‌های داخلی (30.8 درصد) به دست آورده بود، کاملاً برعکس بود.

رای دهندگان ترک در اروپا تا حد زیادی از اردوغان حمایت کرده اند

در انتخابات 2018، 87 درصد (2.63 میلیون) از رای دهندگان ترک ثبت نام شده در خارج از کشور ساکن 19 کشور عضو اتحادیه اروپا، بریتانیا، نروژ یا سوئیس بودند. تقریباً نیمی از رای دهندگان مهاجر در سال 2018 (47٪) در آلمان زندگی می کردند.

رای دهندگان ترکیه ای در اروپا در انتخابات ریاست جمهوری سال 2018 از اردوغان حمایت کردند. او در آلمان 64 درصد، در فرانسه 63 درصد، در هلند 72 درصد، در بلژیک 74 درصد و در اتریش 71 درصد آرا را به دست آورد. اینها به ترتیب کشورهایی بودند که بیشترین تعداد رای دهندگان ترک را داشتند. آلمان 1.44 میلیون رای دهنده ترک ثبت نام کرده بود، پس از آن 341،000 در فرانسه و 260،000 در هلند.

از سوی دیگر، اردوغان در سال 2018 در برخی کشورهای اروپایی از حمایت بسیار پایینی برخوردار بود و در چک تنها 11 درصد، در ایرلند 16 درصد و در اسپانیا 18 درصد آرا را به دست آورد. با این حال، تعداد رای دهندگان در این کشورها در مقایسه با کشورهایی که اردوغان از حمایت بالای 60 درصد برخوردار بود، بسیار پایین بود.

رای دهندگان مهاجر: میزان مشارکت در سال 2018 به میزان قابل توجهی افزایش یافته است

مهاجران ترک توانستند برای اولین بار در انتخابات 2014 به خارج از کشور رای دهند. در آن سال، میزان مشارکت رای دهندگان در خارج از کشور، با احتساب آرا در دروازه های مرزی، تنها 18.9 درصد بود. این میزان در سال 2018 به 50.1 درصد افزایش یافت.

هیچ نظرسنجی ای وجود ندارد که میزان مشارکت رای دهندگان خارج از کشور در 14 می یا ترجیحات آنها در پای صندوق های رای را پیش بینی کند. با این حال، حزب عدالت و توسعه اردوغان انتظار دارد که آرا به نفع خود باشد و هدف آن افزایش میزان مشارکت در خارج از کشور است.

چرا این اعداد مهم هستند؟

آیا همه این ارقام واقعا مهم هستند؟ انتخاب شهردار استانبول در سال 2019 نشان می دهد که آنها این کار را انجام می دهند. اکرم امام اوغلو، نامزد حزب جمهوری خواه خلق، حزب اصلی اپوزیسیون، در آن انتخابات در مارس 2019 با اختلاف 13000 رای، از 10.5 میلیون رای دهنده، پیروز شد.

با این حال، شورای عالی انتخابات ترکیه به درخواست حزب اردوغان مبنی بر ابطال نتایج ماه مارس بر اساس ادعای “غیرقانونی سازمان یافته” و “تقلب در انتخابات” خواستار رای گیری مجدد شد. در ماه ژوئن، امام اوغلو با افزایش 13000 رای در ماه مارس به 806000 رای رسید و 54 درصد از کل آرا را به خود اختصاص داد. این اولین بار در ۲۵ سال گذشته بود که حزب اردوغان یا اسلاف اسلامگرای آن نتوانستند کنترل استانبول را به دست آورند.

با نظرسنجی‌هایی که نشان می‌دهد رقابت بسیار نزدیک بین اردوغان و قلیچدار اوغلو در سال 2023 وجود دارد، مورد انتخاب شهردار استانبول اهمیت هر رأی را تأیید می‌کند.

آیا دلیلی وجود دارد که مهاجران ترک نظر خود را تغییر دهند؟

آیا ممکن است در این انتخابات تغییر چشمگیری در ترجیحات مهاجران ترک اتفاق بیفتد؟ بحران هزینه زندگی و افزایش نرخ تورم ممکن است در تغییر آرای برخی از مردم ترکیه از اردوغان نقش داشته باشد. با این حال، این نگرانی‌ها برای مهاجران ترکیه‌ای نیست، زیرا مستقیماً در معرض آنها نیستند.

مهمتر از آن، اردوغان به احساسات آنها می پردازد. به عنوان مثال، حامیان او می توانند افتخار کنند که او بر تحویل اولین خودروی برقی ترکیه، TOGG، در اوایل آوریل نظارت کرد، اولین وسیله نقلیه ای که در دهه های اخیر توسط صنعت خودروسازی ترکیه تولید شد.

تصادفی نبود که مولود چاووش اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه در سفر اخیر خود به اتریش، TOGG داخلی و ملی ترکیه را به وین آورد. وی از خودرو برای شرکت در جلسات با همتای خود در آنجا استفاده کرد و ضمن خطاب به مهاجران ترک اعلام کرد که این خودرو به اروپا صادر خواهد شد.

بنابراین به نظر می رسد دلیلی برای تغییر عقیده طرفداران اردوغان در اروپا وجود ندارد. اپوزیسیون همچنین در راه اندازی کمپین های سیاسی سازمان یافته در اروپا برای افزایش میزان مشارکت در خارج از کشور شکست خورده است.

رقبای اردوغان در سال 2023 چه کسانی هستند؟

چهار نامزد برای انتخابات ریاست جمهوری 2023 رقابت می کنند، اما نظرسنجی ها رقابت نزدیک بین اردوغان و قلیچداراوغلو را پیش بینی می کند.

محرم اینجه، رهبر حزب ملی گرای راست میهن، پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 2018 برای دومین بار با اردوغان رقابت خواهد کرد. او در آن زمان یکی از اعضای حزب جمهوری خواه خلق و نامزد اصلی اپوزیسیون بود، اما از اردوغان خارج شد. حزب در سال 2021 برای تشکیل حزب خود. جناح اپوزیسیون از او خواسته است تا از نامزدی خود در سال 2023 انصراف دهد. آنها امیدوارند که اگر این اتفاق بیفتد، در اولین دوره انتخابات پیروز شوند.

سینان اوغان که از سوی اتحاد اجدادی نامزد شده بود، قبلاً یکی از اعضای حزب جنبش ملی بود و امسال به عنوان یک مستقل نامزد شده است.

بر اساس آخرین گزارش های شرکت های نظرسنجی، قلیچداراوغلو با اختلاف یک رقمی از اردوغان پیشی گرفته است. با این حال، این نظرسنجی ها همچنین حاکی از اجتناب ناپذیر بودن دور دوم انتخابات است. برای پیشینه جامع تر در مورد نامزدها و ائتلاف ها، به “همه آنچه باید در مورد انتخابات ترکیه بدانید” یورونیو مراجعه کنید.