زیبایی، مایکل گوو، تنها در چشم یک خانه ساز است | روآن مور

دبلیومایکل گوو می‌گوید که می‌خواهد ساختمان‌های جدید زیباتر باشند، چه کسی ممکن است مخالف باشد؟ او خواستار ایجاد مکان هایی با “قلب و روح” است. او همچنین امیدوار است که اگر «بهبود کلی در استاندارد طراحی» وجود داشته باشد، مخالفت با مسکن جدید کاهش یابد. باز هم او یک نکته دارد: چه کسی دوست دارد که سایت ونیز به جزایر باتلاقی که قبلا بوده بازگردانده شود یا شهر باث حذف شود تا دوباره تبدیل به تپه‌های سرسبز شود؟ اما ممکن است رسیدن به این اهداف عالی از آن چیزی که او فکر می کند دشوارتر باشد. معترض معمولی به توسعه بیشتر از مسائل دیگری غیر از معماری – هجوم افراد دیگر، فشار بر مدارس و جاده ها – انگیزه دارد، در حالی که زیبایی فقط به ظاهر نیست. این شامل مواردی مانند مکان یابی ساختمان ها در منظر، کیفیت مصالح و ساخت و ساز، همان کاشت و سنگفرش، چیدمان داخلی و خارجی، استفاده از نور، سایه و دید است.

این مسائل می‌تواند روی درآمد خانه‌سازان تأثیر بگذارد، که یکی از دلایلی است که زیبایی را به سختی پیدا می‌کند. و برای سازندگان آسان‌تر است که ژست‌های سطحی برای زیبایی‌شناسی – یک رکاب اینجا، یک قرنیز در آنجا – از انجام کار سخت‌تر برنامه‌ریزی خوب انجام دهند. نظرات گوو در مقدمه گزارشی از معمار Ike Ijeh برای اتاق فکر محافظه‌کار Policy Exchange آمده است که خواستار ایجاد «مدرسه مکانی» است که معماران و برنامه‌ریزان را آموزش می‌دهد. این یک سند مختصر و کلی است، اما حداقل می گوید که زیبایی چیزی بیش از یک سبک است. بخش سخت عملی کردن این نیات خواهد بود. این که آیا گوو شجاعت لازم را برای به دست آوردن منافع اختصاصی – هم خانه سازها و هم نوازندگان – دارد یا نه، باید دید.

قانونی برای مجسمه سازی وجود ندارد

در مورد دیگری از فرهنگ لغو، مجسمه برنزی کاترین کبیر از مرکز اودسا برداشته شد. ظالمانه! اما یک لحظه صبر کنید: مجسمه تنها در سال 2007 با حمایت تاجر طرفدار روسیه و سیاستمدار محلی، روسلان تارپان، که در حال حاضر از اتهامات اختلاس فراری است، در آنجا گذاشته شد. این نسخه قدیمی از سلطنت تزار نیکلاس دوم را احیا کرد – که توسط یک امپراتوری برای قدردانی از یک ملکه ساخته شد – اما توسط بلشویک ها در سال 1920 حذف شد. بنابراین در واقع، در شرایط کنونی، قابل درک است که اوکراینی ها ممکن است نخواهند شخصیتی از این کشور را گرامی بدارند. کشوری که به سمت آنها موشک پرتاب می کند. این داستان دو نکته را نشان می‌دهد که کسانی که فکر می‌کنند مجسمه‌ها باید به هر قیمتی در محل نگهداری شوند، نادیده گرفته شده است. یکی این که برداشتن مجسمه ها می تواند به جای پاک کردن تاریخ، مصداق تاریخ سازی باشد. دیگر اینکه اگر افرادی که از تجاوز یا ظلم رنج می برند بخواهند مجسمه ای را که وجودش برایشان ناپسند است بردارند، چرا نکنند؟

له شده توسط موج فزاینده نفرت

هنری برگ بروسو یک تراجنسیتی شجاع بود که از سن 16 سالگی علیه محدودیت های قانونی برای تراجنسیتی ها در ایالت زادگاهش کنتاکی مبارزه کرد، بخشی از موج فزاینده این گونه لوایح، عمدتا در ایالت های محافظه کار، که در سال 2022 تعداد آنها به بیش از 150 نفر می رسید. در سراسر ایالات متحده کمی قبل از کریسمس، او در سن 24 سالگی، خودکشی کرد. مادرش، کارن برگ، معتقد است که یک عامل مهم «مشکل او در یافتن پذیرش در مواجهه با «پیام‌های نفرت‌انگیز و پست ضد ترنس در سراسر این کشور» بود. او همچنین چیزی را ارائه کرد که ممکن است یک تصمیم خوب برای سال نو برای همه ما باشد. او گفت: “اگر من یک سوال داشته باشم، این می شود: بردباری و لطف را تمرین کنید. روی دوست داشتن همسایه خود کار کنید.»

در بریتانیا و ایرلند، سامری ها می توانند با شماره 116 123 یا ایمیل jo@samaritans.org یا jo@samaritans.ie تماس بگیرند. در ایالات متحده، خط حیاتی پیشگیری از خودکشی ملی 1-800-273-8255 است. در استرالیا، خدمات پشتیبانی بحران Lifeline 13 11 14 است. سایر خطوط کمک بین المللی را می توانید در befrienders.org بیابید.

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر می‌خواهید نامه‌ای تا 250 کلمه ارسال کنید تا برای انتشار در نظر گرفته شود، آن را برای ما به آدرس Observer.letters@observer.co.uk ایمیل کنید.