یوناس وینگگارد برنده تور دو فرانس شد و هاله شکست ناپذیری پوگاکار را در اختیار گرفت تور فرانسه

از گراند دیپارت در کپنهاگ گرفته تا مراسم پایانی در پاریس، ملتی درهم و برهم به دم کت یوناس وینگگارد آویزان شده است. روز یکشنبه، شانزلیزه ثابت کرد دانمارکی، با تند تند زبان اسلوونیایی و کمی ولزی مرده.

وینگگارد با تیم تقریباً خطاناپذیر جامبو-ویسما به پاریس رفت تا در دومین تلاش خود، از مدافع عنوان قهرمانی تادژ پوگاکار و آقای کنسستنسی پلوتن، گراین توماس، که سومین سکوی خود را در چهار سال گذشته به دست آورد، برنده تور دو فرانس شد.

دوازده ماه پیش، پوگاکار، اعجوبه اسلوونیایی که تیم پرهزینه امارات امارات را رهبری می کرد، بود که انتظار می رفت پیراهن های زرد سریالی را به دست آورد. با این حال، اکنون چشم انداز تغییر کرده است و این دانمارکی غیرقابل شکست و تیم با بودجه کلان او هستند که شکست ناپذیر به نظر می رسند.

در حالی که یاسپر فیلیپسن بلژیکی به سرعت به پیروزی در مرحله دوم خود در دوش پایانی دیوانه‌وار به خط می‌رسید، وینگگارد و هم‌تیمی‌هایش از روی سنگفرش‌ها با هواکش بیرون آمدند و دست به دست هم دادند تا در موفقیت خود غرق شوند. با 6 برد در مرحله و پیراهن های زرد و سبز، برخی سرعت های صعود چشمگیر و تسلط جمعی، عملکرد قابل توجهی داشته است.

به ناچار، در کنفرانس مطبوعاتی سنتی برنده خود، از قهرمان جدید پرسیده شد که آیا می توان به چنین تسلط کاملی بر پلوتون، با توجه به زمینه ورزش، اعتماد کرد؟ وینگگارد گفت: «ما هر یک از ما کاملاً تمیز هستیم.

“من می توانم این را به هر یک از شما بگویم. هیچ کس از ما چیزی غیرقانونی نمی گیرد. من فکر می‌کنم که چرا اینقدر خوب هستیم، آمادگی‌هایی است که انجام می‌دهیم.

ما کمپ های ارتفاع را به مرحله بعدی می بریم. ما همه چیز را با مواد، غذا و آموزش انجام می دهیم. تیم در این میان بهترین است. به همین دلیل باید اعتماد کرد.»

هم تیمی او Wout van Aert، برنده آخرین تایم تریل روز شنبه در روکامادور، کمتر استقبال کرد. او گفت: “این یک سوال مزخرف است.” از آنجایی که ما در این سطح بازی می کنیم، باید از خود دفاع کنیم. من آن را نمی فهمم.

«دوچرخه سواری تغییر کرده است. من این را دوست ندارم که ما مجبور به پاسخ دادن به این موضوع باشیم. ما باید در هر لحظه از سال، نه تنها در تور دو فرانس، بلکه در خانه هایمان، کنترل ها را پشت سر بگذاریم. اگر فقط از طریق تیم ما نگاه کنید که چگونه در این سال ها پیشرفت کرده ایم، این موضوع از هیچ جا به دست نیامده است.

قربانی اصلی قدرت جمعی آنها، مدافع قهرمانی پوگاکار بود که خود در سال‌های 2020 و 2021 مسلط و منفجر بود، که امسال در مقایسه با عملکرد وینگگارد در پایان قله تور، گاهی ابزاری بی‌نقص به نظر می‌رسید.

رهبر اسلوونیایی تیم امارات که در اوایل فوریه و پس از پیروزی در دو مرحله و تور ملی خانگی خود در ماه ژوئن، قهرمانی در مسابقات بزرگ را آغاز کرد، به نظر می رسید مطمئناً موتوری است که باید شکست بخورد، درخشش هایی از ناپختگی نشان داد که دوباره او را آزار می دهد. .

لحظه کلیدی در مرحله یازدهم به «Col du Granon» رسید، یک ترال در ارتفاع بالا از برخی از بزرگ‌ترین پاس‌های آلپ، که در آن یک پوگاکار منزوی تاکتیک‌های خود را اشتباه ارزیابی کرد، دوربین‌های تلویزیونی را به سرقت برد، اما لحظاتی بعد هزینه آن را پرداخت. نتوانست به شتاب وینگگارد پاسخ دهد. بعد از آن مدام پشت پا بود.

از آنجا، وینگگارد کنترل را در دست داشت و حتی می‌توانست از دست دادن دو هم تیمی خود، پریموز روگلیچ و استیون کرویسویک جان سالم به در ببرد و نقش پرسه زدن ون آئرت را بدون نشان دادن هیچ نشانه‌ای مبنی بر عصبانیت بپذیرد. پوگاکار متحمل از دست دادن یاران کلیدی، جورج بنت و رافال مایکا شد، اما اینکه آیا هر یک از آن کوهنوردان ماهر سرنوشت کوه را تغییر می‌داد، قابل بحث است. پیراهن زرد.

توماس، در کاری که برخی معتقدند بهترین اجرای حرفه‌ای‌اش است، در برابر همه صدا و خشم بین دو رقیب اصلی مقاومت کرد تا یک اجرای کلاسیک از شخصیت و انعطاف‌پذیری را به نمایش بگذارد. از نظر برنده شدن در مسابقه، او هرگز در رقابت نبود، اما تجربه او، که به توانایی او در حفظ سر خود در زمانی که همه اطرافیان گاهی اوقات سر خود را از دست می دادند، مرتبط بود، به او جایزه مقام سوم را داد، البته بیش از هشت دقیقه از برنده عقب تر.

توماس مشخص نبود که آیا این آخرین تور دو فرانس او ​​خواهد بود یا خیر. وقتی از او پرسیده شد، پاسخ داد: «نمی دانم. من تا پایان سال آینده قرارداد دارم. ممکن است متوقف شوم، ممکن است یک کار دیگر انجام دهم. من هنوز از مسابقه لذت می برم، من هنوز از این مسابقه، بزرگترین مسابقه در جهان لذت می برم. هرگز نگو هرگز. خواهیم دید.”

او همچنین تاکید کرد که همیشه به خودش ایمان داشته است. «پایان سال گذشته به دلایل زیادی از نظر ذهنی واقعاً سخت بود. وقتی دوباره شروع کردم ثابت بود که طبیعی است. مطمئن بودم که اگر سخت کار کنم، می‌توانم در ترکیب باشم. من هرگز روی آن عدد قرار ندادم. من همیشه معتقد بودم که می توانم آنجا باشم یا آنجا باشم. با توجه به تیم، این بیشتر برای آنها سوال است. من فقط خوشحالم که در ترکیب هستم.»

در مورد خود تور، در فرهنگ معاصر فرانسه به طرز ناراحت کننده ای جای گرفته است. مورد ستایش رئیس جمهور مکرون به دلیل اهمیت مداوم آن برای احساس فرانسه وراثت، اما به طور فزاینده ای جهانی شده بود، در ژوئیه امسال گاهی به طرز دردناکی از دسترس خارج به نظر می رسید.

هنگامی که نوجوانان معترض به اقلیم پس از مسدود کردن مسیر مرحله 10، به طرز وحشیانه‌ای توسط مقامات ارشد مسابقه تحت کنترل قرار گرفتند، در دید یخچال‌های در حال ناپدید شدن Haute Savoie، گسست بین ماشین سبز و قایقران شرکتی آشکار شد.

شکی نیست که با افزایش محبوبیت آن در سراسر جهان با مخاطبان جوان تر و متنوع تر، تور باید بیشتر تلاش کند.