نظم جهانی جدید بن استوکس در برابر هند بررسی واقعیت هشیاری می شود | انگلیس – هند 2021

آدر یک بعدازظهر پایان ناپذیر و شکسته در ادگباستون، دوربین روی مجموعه ای از چهره های بی حال در بالکن انگلستان زوم کرد. شاید این، به جای تیغه چرخان ریشابه شلوار یا جاسپریت بومرا، اولین آزمون بزرگ رویکرد جدید و واضح انگلستان برای تست کریکت باشد. چه با خفاش و چه در زمین، این تیمی است که از شتاب تغذیه می‌کند، هیاهوی یک تماشاگر زنده، که برای شور و هیجان زندگی می‌کند، و می‌خواهد همه چیز را با عجله انجام دهد. پس چه اتفاقی می‌افتد وقتی هند با برتری 2-1 سری بازی‌ها، کسری 356 نفری هنوز در تخته و بسیاری از جمعیت از خانه خارج شده‌اند، چه اتفاقی می‌افتد؟

سپس دوباره، شاید این فقط حرف منفی قدیمی است. شاید انگلستان بن استوکس و برندون مک کالوم با شور و حرارت در حال تدوین یک مکر جسورانه دیگر بودند. به باران حمله کن به باران بدوید. مطمئناً می توانید تصور کنید که استوکس در حال خارش برای بیرون آمدن از آنجا و نشان دادن آب و هوای رئیس است. بدیهی است که شما باید به رکورد بارش در این سطح احترام بگذارید. اما مانند هر پدیده هواشناسی، آن را تحت فشار قرار دهید و ترک می خورد. و واقعاً وقتی آن را تجزیه می کنید، آیا واقعاً تفاوتی بین تری و خشکی وجود دارد؟

سرانجام، اندکی قبل از ساعت 6 بعدازظهر، آخرین ابرهای بارانی سرانجام در جهت مبهم ساتون کولدفیلد سرازیر شدند و در زیر آسمان آبی محتاطانه، اولین مسابقات انگلستان در نهایت توانست از سر گرفته شود. ساعتی عجیب و هیجان‌انگیز بود، ساعتی که علیرغم نیت‌های بد تیم میزبان، با چتر زمین‌بازان نزدیکی که در اطراف خفاش مستقر بودند، به پایان رسید، در حالی که انگلیس لحظه‌شماری می‌کرد و سرخپوستان در میان جمعیت همه سر و صدا را به راه انداختند. حتی جمعیت ادگباستون – اغلب بهترین در جهان در ساعت 11 صبح و بدترین در جهان در ساعت 7 بعد از ظهر – بی‌رحمی و شور و حرارت از آن کاسته شده بود و فقط برای پایان مسابقه تقریباً نیمه پر بودند.

در اینجا، شاید واضح‌ترین تصویر از تفاوت بین قصد حمله و قصد برنده شدن، بین فرهنگی که روی هم گذاشته شده و فرهنگی که به سختی سیم‌کشی شده است، بین تیمی که انگلیس اکنون است و تیمی که تلاش می‌کند باشد، بود. و از آنجایی که رتبه برتر انگلستان دوباره در مواجهه با یک حمله بی‌امان بولینگ در حال فروپاشی بود، این یادآوری نیز بود که هیچ مقدار از برندسازی انگیزشی نمی‌تواند مزیت ساده کریکت‌بازان بهتر را که کریکت بهتر بازی می‌کنند، لغو کند.

به هر حال، هند چهار سال است که یک مارک مثبت کریکت بازی می کند، نه چهار هفته. بافت و عمقی برای آنها وجود دارد، تیمی که می تواند هم داش شوبمن گیل و هم احتیاط چتشوار پوجارا را در خود جای دهد، که می تواند از دست دادن یک کاپیتان و معاون کاپیتان را جذب کند و از نظر مادی احساس ضعف نکند. آنها می توانند بنشینند و بازی را به عمق ببرند، یا می توانند آن را در یک جلسه از شما بگیرند. آنها می توانند حریف را با چرخش مسحور کنند یا با سرعت آنها را از بین ببرند. آنها می توانند همه بازی ها را در هر شرایطی انجام دهند. مهمتر از همه، آنها نیازی به تأیید مجدد هویت خود یا یادآوری شغل خود به کسی احساس نمی کنند.

شما هنوز هم می‌توانید آن حس فرافکنی را در بازیکنان انگلیس تشخیص دهید: به نظر می‌رسد بسیاری از آنها همچنان سعی می‌کنند خودشان و ما را متقاعد کنند. می‌توانی آن را در چرخیدن دیوانه‌وار زک کرولی و اولی پوپ در بیرون از استامپ ببینی، آزادی طبیعی که به نوعی نه طبیعی به نظر می‌رسد و نه آزاد. شما حتی می‌توانید آن را در برخی از ضربات شلوغ و رک و پوست کنده‌ای که جو روت بازی کرد قبل از اینکه سرانجام بیرون بیاید، ببینید: نه آنقدر که روت تلاش می‌کند نقش شخصیت روت را بازی کند، یکی از ظریف‌ترین و سازگارترین ضربات جهان که یک بازی بدون مغز بازی می‌کند. ضربه و کوبیدن

و واقعاً این حماقت اساسی بود که قابل توجه ترین ویژگی اینجا بود. انگلیس مقابل نیوزلند احمقانه و خوب بود. تا اینجای کار در این آزمون، آنها احمقانه و بد بوده اند، و اگر فکر می کنید یکی دیگری را بهانه می کند، یک نگاه گذرا به رکورد هند – 19 سری برنده از 24، برنده در سراسر جهان – نقطه تضاد مفیدی را ارائه می دهد. در 30 تست، تعداد زیادی از حریفان سعی کرده‌اند برای چهار ران یک اوور به بومرا ضربه بزنند. بدون در نظر گرفتن طلسم های کمتر از 10 اور، فقط یکی آن را مدیریت کرده است. اگر زمانی برای احتیاط در برابر توپ جدید وجود داشت، احتمالاً همین بود.

اما شاید انگلیس هنوز کاملاً به آنجا نرسیده است. شاید با گذشت زمان آنها وزنه ای از عقل و استراتژی را پشت برنامه ای توسعه دهند که در حال حاضر به نظر می رسد فقط شامل بستن کمربند توپ، شکار ویکت ها و ادعا می شود که شما به نوعی کریکت را تغییر داده اید. احساس خوبی دارد، و شاید در این مقطع لعنتی در کریکت انگلیسی شاید احساس خوب در حال حاضر کافی باشد. در این بین، انگلستان 84 برای پنج رو به روی 416، با دم بسیار بلند است. سعی کنید راه خود را از آن خارج کنید.