اینچ همه تفاوت را برای روری مک ایلروی ایجاد می کند زیرا Open از بین می رود | باز

آراوری مک ایلروی از زمانی که چهارمین رشته خود را در والهالا در سال 2014 برنده شد، هفت سال و 11 ماه و هشت روز منتظر این فرصت بود. دوره قدیمی در سنت اندروز.

خیلی جلوتر از او، تا هجدهمین فروی، کامرون اسمیت روی یک توپ دو فوتی ایستاده بود که او را برای قهرمانی به 20 کمتر می رساند. مک‌ایلروی، دو شوت پس از آن، می‌دانست که باید با پرنده‌های پشت سر هم بازی را تمام کند تا بتواند با او برابری کند و صد و پنجاهمین اوپن را وارد مرحله پلی‌آف کند.

مک ایلروی به تازگی درخشان ترین شوت را زده بود تا به خود این فرصت را بدهد، یک آهن نه آهنی از 160 یارد که روی لبه پشتی سبزه نشسته بود، جایی که اگر فقط ده اینچ دیگر پرتاب می شد، به سمت جاده می لغزید. که به این سوراخ معروف نام خود را داده است. اما نشد. بنابراین اکنون او با این توپ 15 فوتی روبرو بود، ده‌ها هزار هوادار در سکوهای اطراف او، صدها هزار نفر در حال گوش دادن به رادیو، میلیون‌ها نفر در حال تماشای تلویزیون، همه با همین یک ضربه آویزان بودند. توپ به سمت فنجان چرخید، یک اینچ به سمت چپ آن، و سه فوت فراتر از آن.

جمعیت آهی کشید، مک ایلروی آویزان شد.

مک ایلروی این اوپن را به اندازه ای که اسمیت از او گرفته بود، شکست نداد، بازی فوق طبیعی اش در پشت 9 بازیکن برتری مک ایلروی را از زیر پاهایش دور کرد. مثل تماشای جزر و مد نزدیک قلعه های شنی بود که مسافران یک روزه در ساحل وست سندز ترک کرده بودند.

اما نحوه انجام آن برای مک ایلروی اکنون مهم نخواهد بود، او باید خود را با یک بار دیگر آشتی دهد. او پس از والهالا، هشت رتبه برتر را در پنج دوره برتر کسب کرده است. در پایان، رکورد نشان می‌دهد که او در اینجا سوم شد، زیرا شریک اسمیت، کامرون یانگ، در هجدهم با زدن عقاب با 19 کمتر به پایان رسید، در حالی که مک‌ایلروی فرصت پرنده‌ای خود را در تلاش برای ساخت عقابی که برای گره زدن اسمیت نیاز داشت به دست آورد.

زمانی که مک‌ایلروی به سبزه اول رسید، که فقط چند یارد با هفدهم فاصله داشت، اشاره‌ای به آنچه قرار بود بیاید وجود داشت. مک ایلروی یک توپ پرنده 18 فوتی در آنجا داشت، از قلب پشت سبز به سمت سنجاقی که درست در جلوی محل سوختگی نشسته بود. او آن را نیز یک در چند اینچ از دست داد. با توجه به اینکه او در آن زمان 17 سوراخ پیش روی خود داشت، هرگز نمی‌توانستیم بفهمیم که چقدر مهم است، اما نگاه کردن به گذشته نشان از مشکلی داشت که او را در تمام مراحل آزار می‌داد و در نهایت به قیمت این قهرمانی تمام می‌شد. پرنده‌های پرنده نمی‌افتند.

در حوالی 9 جلو به نظر می رسید که مک ایلروی از پس آن بر می آید. یکی تصور می کند که او، مانند بقیه، تصور می کرد که اوپن احتمالاً به یک مسابقه رو در رو بین او و شریک بازی اش، ویکتور هوولند، پایان می یابد، که در یک شب در 16 زیر تساوی، چهار شوت با اسمیت و یانگ فاصله داشتند. . این بدان معنا بود که راندهای قبل از آنها مانند آندرکارت طولانی یک مبارزه قهرمانی سنگین وزن می گذشت و سپس، وقتی مک ایلروی و هاولند در نهایت در ساعت 2:50 بعد از ظهر به تیم اول رسیدند، جو ناگهان به طرز طاقت فرسایی متشنج شد.

به نظر می رسید مک ایلروی از عهده آن بر می آید. او چهار سوراخ اول را به صورت مساوی پوشاند. هاولند در سه بازی اول با او برابری کرد. اوپن در آن نقطه مانند یک مسابقه خیره شده بود و هوولند بود که پلک زد. یک گلوله آهنی در 4 ام او را در 70 یارد دورتر از سنجاق قرار داد و او یک بوجی سه توپ ساخت. مک ایلروی برتری خود را در رده پنجم پنجم افزایش داد، جایی که اولین پرنده خود را پس از رسیدن به ارتفاع 17 فوتی برداشت. این باعث شد تا او دو ضربه را روشن کند، و برای اولین بار احساس می‌کرد که او و دیگران می‌توانند کمی راحت‌تر نفس بکشند.

اما این تنها کوتاه ترین رهایی از فشار بود. چون درست زمانی که هوولند شروع به سقوط کرد، اسمیت که در جفت جلوتر بازی می‌کرد، با یک رشته پرنده به مسابقه آمد: یک، دو، سه، چهار، پنج، از آن‌ها در 9 نفر عقب. و ناگهان، گلف آهسته و ثابت مک‌ایلروی که هوولند را دیده بود، او را آسیب‌پذیر کرد. در حالی که اسمیت به امتیاز 18 کمتر می رسید، مک ایلروی تا 6، 7، 8 و 9 همتراز گلف بازی می کرد. او فرصت‌های پرنده را در اولین و آخرین مسابقه از دست داد.

دومی از آنها، از ارتفاع 13 فوتی، به خصوص دردناک بود و مک‌ایلروی به محل بازگشت تا سکته مغزی را پس از آن تمرین کند و در حین انجام این کار، سرش را برای خودش تکان داد. او یک پرنده دیگر را در رده سوم دهم با یک پرتاب درخشان، سینوسی و لگ از ارتفاع 126 فوتی برداشت، اما با توجه به اینکه اسمیت چقدر درخشان جلوی او بازی می کرد، کافی نبود.

به زودی اسمیت 29 ساله ماه بعد جلوتر بود، یک تیر به سمت بالا. اکنون فشار سنگینی بر مک ایلروی وارد می شد و او باید پاسخ می داد. اما او نتوانست این کار را انجام دهد. او یک فرصت واضح برای بازگشت به سهمیه برتری در رده چهاردهم اول داشت و این را می‌دانست، اما برای انجام آن نیاز به زدن توپ از فاصله 20 فوتی داشت و این اتفاق نیفتاد.

حواشی آن سه پرتاب از دست رفته در 1، 14 و 17 باید به یک مشت اینچ اضافه شود. شما احتمالاً می توانید همه آنها را روی انگشتان خود اضافه کنید، اما برای مک ایلروی و اسمیت، آنها همه تفاوت را ایجاد کردند.