رویای جام جهانی چین بعد از اینکه کووید فوتبال را در آشفتگی ترک کرد دورتر شد | چین

مندر سال 2011، یک سال قبل از اینکه رئیس جمهور شود، شی جین پینگ از سه آرزوی خود برای فوتبال چین صحبت کرد: جواز حضور در جام جهانی (بازی در سال 2002 هنوز هم تنها است)، میزبانی مسابقات و روزی بردن جام. اولی هنوز خیلی دور به نظر می رسد، یعنی سومی حتی دورتر است. به نظر می رسید که شرط دوم مطمئن تری باشد. فرض بر این بود که در مقطعی در دهه 2030، پکن برای بزرگ‌ترین رویداد ورزشی مناقصه خواهد کرد و به او داده خواهد شد. پس از رویدادهای اخیر، این امر کمی قطعی به نظر می رسد.

باید در 12 ماه آینده فوتبال زیادی در چین اتفاق می‌افتاد، اما سیاست این کشور در برابر کووید صفر، که دو شهر بزرگ، شانگهای و پکن را تحت قرنطینه شدید قرار داده است، همه اینها را پرداخت کرده است. مسابقات قهرمانی آسیای شرقی ژوئیه در برابر رقبای منطقه ای ژاپن، کره جنوبی و هنگ کنگ در ماه آوریل به ژاپن تغییر یافت. اندکی بعد، بازی های آسیایی 2022، المپیک این قاره که طلای فوتبال را برای تیم های زیر 23 سال ارائه می دهد، به تعویق افتاد. از نظر فوتبالی، مخرب ترین پیشرفت در ماه گذشته رخ داد که چین رسماً جام ملت های آسیا 2023 را کنار گذاشت.

میزبانی آن تورنمنت قاره ای 24 تیمی قرار بود با ساخت استادیوم های جدید در سراسر کشور گامی بزرگ در جهت برگزاری مسابقات جهانی باشد. اکنون یک کنفدراسیون فوتبال آسیایی که آزرده خاطر شده است، به دنبال یافتن جایگزینی است. مقامات فدراسیون فوتبال چین نگران هستند که فیفا به این موضوع توجه کند. این جدیدترین ضربه ای است که همه گیری به فوتبال در پرجمعیت ترین کشور جهان وارد کرده است.

10 سال و سه روز پس از انتخاب مارچلو لیپی به سرمربیگری گوانگژو اورگراند، باشگاهی که موج عظیم هزینه‌ها را در سوپرلیگ چین که در زمستان به اوج خود در زمستان رسید، آغاز کرده بود، خبر – مسلماً غیرمنتظره‌ای نبود – منتشر شد. در سال‌های 2016-2017 زمانی که آنها بیش از هر چیز دیگری در جهان پول نقد کردند. ببرهای جنوبی از سال 2011 تا 2019 هشت قهرمانی لیگ و دو قهرمانی قاره ای را به دست آوردند. در آخرین مورد، بسیاری از هزینه ها متوقف شد و ورود کووید کاهش سرعت را به یک تصادف تبدیل کرد.

اورگراند بزرگ‌ترین شرکت توسعه‌دهنده املاک بود که با باشگاه‌های سوپرلیگ چین درگیر شد و زمانی که بازار املاک و مستغلات پایین آمد، همیشه تأثیر زیادی بر فوتبال داشت. محدودیت های شدید حقوقی که در حال حاضر وجود دارد، به رسمیت شناختن این موضوع که باشگاه ها ارزش زیادی در واردات استعدادهای مشهور خارجی دریافت نکرده اند، هرگز نمی توانند بر بدهی های 300 میلیارد دلاری اورگراند تأثیر بگذارند.

سایر مالکان نیز کاهش می دهند. سوپرلیگ چین در سال 2021 با توقف فعالیت باشگاه جیانگسو، مدافع عنوان قهرمانی، آغاز شد، زیرا Suning که مالک اینترناسیونال نیز هست، به دنبال کاهش هزینه ها بود. در حالی که چانگ وو ریونگ، سرمربی چونگ کینگ لیانگ جیانگ، در حالی که در مورد مشکلاتی که باشگاه در تلاش برای پرداخت پول بازیکنان از آن متحمل شده صحبت می‌کرد، با اشک‌هایش مبارزه کرد. مبارزات ادامه یافت و چونگ کینگ سرانجام در 24 مه شکست خورد.

در ماه آوریل، وانگ زیهائو، مدافع شیرهای توانا کانگژو، گفت که عدم دریافت حقوق برای بیش از یک سال تاثیر خود را گذاشته است. او گفت: “من باید خانواده ام را تامین کنم، وام مسکنم را بپردازم و اکنون برای زندگی پول قرض می کنم.” فدراسیون فوتبال از ما خواست که ابتدا در خلوت با هم آشتی کنیم و کاری که شما کردید این بود که پول یا آزادی ندادید. چرا نمی توانم پولی که به سختی به دست آورده ام را پس بگیرم؟» به ندرت می توان چنین احساساتی را در فضای عمومی مشاهده کرد، اما وضعیت جدی بوده است و برخی تخمین ها می گویند که همه باشگاه ها به جز سه یا چهار باشگاه درجه یک با مشکل مواجه هستند.

سوپرلیگ چین معمولا در ماه فوریه آغاز می شود. امسال قرار بود از آوریل شروع شود. بالاخره از جمعه شروع میشه بازیکنان ممکن است اکنون از پرداخت نشدن دستمزد خسته و خسته شده باشند، اما بسیاری از آنها قبلاً به اندازه کافی فصول را در حباب های امن سپری کرده بودند و روال معمول خود را در هتل ها، زمین های تمرین و استادیوم ها سپری کرده بودند. بسیاری از ستاره های مشهور خارجی با توقف هزینه ها ترک کردند، اما کسانی مانند پائولینیو بودند که در باشگاه های خود ماندند تا اینکه در سال 2021 نتوانستند به کشور بازگردند و قراردادشان لغو شد. این هنوز یک مشکل است و اسکار، هافبک سابق چلسی، احتمالاً بزرگترین نام باقیمانده، هنوز نتوانسته برای این رقابت بازگردد.

با توجه به چنین مشکلاتی در خانه، موفقیت باشگاه های قاره ای قابل بحث نیست. دو نماینده از چهار نماینده چین از حضور در لیگ قهرمانان آسیا امسال در میان نگرانی‌هایی مبنی بر بازگشت به خانه به موقع برای شروع بازی داخلی کنار رفتند. چنین نگرانی هایی باعث شد تا دو تیم دیگر تیم های جوانان را اعزام کنند و در مجموع 12 بازی خود در آوریل، گوانگژو و قهرمان شاندونگ دو گل به ثمر رساندند و 48 گل را واگذار کردند.

تیم ملی، حداقل، تسلی بزرگی ارائه کرده است، اما این به خاطر قهرمانی زنان در جام ملت های آسیا در فوریه بود. تلاش مردان برای رسیدن به جام جهانی با شکست تیم دراگون در یکی از 10 مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی 2022، تنها بالاتر از ویتنام و هشت امتیاز کمتر از عمان به پایان رسید. بدتر از آن، لیگ داخلی که در حال حاضر با مشکل مواجه شده بود به مدت چهار ماه به تعویق افتاد تا بهترین شانس موفقیت را برای تیم ملی فراهم کند.

همه چیز به هم ریخته است. کووید 19 و واکنش به آن مسئول تمام مشکلات فوتبال چین نیست، اما خسارت قابل توجهی به بار آورده است. این کابوس در مقطعی متوقف می شود، اما دیگر اجتناب ناپذیر نیست که به این زودی جام جهانی به چین بیاید.