انگلستان و روت به خوش بینی هواداران با ضربات آشوبگرانه پاداش می دهند | تیم کریکت انگلیس

تیفروش بلیط های این تست در سپتامبر گذشته آغاز شد، و بنابراین اکثریت قریب به اتفاق هواداران در پل ترنت در روز یکشنبه، صندلی های خود را از ماه ها قبل رزرو کرده اند. در واقع، شما باید جهش ایمانی را که در آنجا وجود دارد تحسین کنید.

خفاش فرو می ریزد. آب و هوای نامنظم به تعویق افتادن کووید در بسیاری از سال‌های اخیر، خرید بلیط برای تماشای بازی کریکت آزمایشی انگلیس، عملی از خوش‌بینی خالص بوده است: معادل ورزشی بازی کردن در لاتاری.

هر آنچه که مردم خوب شرق میدلندز فکر می کردند که ممکن است هنگام وارد کردن جزئیات کارت اعتباری خود در زمستان گذشته ببینند، احتمالاً اینطور نبود. اولی پوپ با قرنی باشکوه در جایگاه سوم قرار گرفت. بن استوکس به طور غیرقانونی بر برخی از بهترین توپ‌بازان سریع جهان حمله می‌کند. انگلستان با 383 دوش در بیش از 4 اوور و کشتی گرفتن از یک مسابقه که 24 ساعت قبل از آن به نظر می رسید یک هدف از دست رفته بود.

به همین دلیل بود که نتیجه نهایی هر چه که باشد، یک روز آرام لرزه ای در تکامل این سمت بود. بلیتز انگلیس ممکن است آنها را از بازی یا حتی سریال نجات ندهد. اما تغییر در لحن و سرعت روزهای رو به مرگ دوران جو روت واضح و خیره کننده بود: نه آنقدر ریست توپ قرمز که شادی با توپ قرمز. در یک روز بادی و پر فراز و نشیب در ناتینگهام، انگلستان بالاخره حس سرگرمی خود را دوباره کشف کرد.

هیچکس بهتر از خود روت نبود. وسوسه این خواهد بود که بیست و هشتمین قرن آزمایشی خود را به همراه بقیه ثبت کند: آخرین مدخل در طومار بی‌نهایتی از تعالی. اما چیز متفاوتی در این دوره وجود داشت، یک جنون در روش او.

می‌توانستید آن را در روشی که او مدت‌ها قبل از تمام شدن فاصله چای، پله‌ها را پایین می‌آورد، ببینید، فقط ناامید بود که دوباره به آنجا برگردد. می‌توانستید آن را به شکلی که او جشن می‌گرفت تا به سه رقم رسیده بود، ببینید: نه لبخند زدن، بلکه از خنده تشنج می‌کرد، مثل مردی که به تازگی خنده‌دارترین جوک دنیا را شنیده است. سپس شوت‌ها وجود داشت: ضربه‌های جسارت‌آمیز با لبه‌های بالایی که تیم ساوتی را از بین می‌برد، ساشای‌های متعدد در پایین زمین، بازی واقعاً مضحکی در هنگام رانندگی با توپی که در اطراف یک پا در خارج از استامپ قرار گرفته بود.

این سریع‌ترین قرن آزمایشی او بود، یک میکی پر سر و صدا، با تمام آزادی و بی‌اهمیتی که در دوران جوانی و دوران پیش از کاپیتانی با او همراه بودیم. او دیگر هرگز یک شب بی خوابی را بر سر یک معضل غیر قابل حل انتخاب تحمل نخواهد کرد. دیگر هرگز او مجبور نخواهد شد در پایان یک شکست شکست‌دهنده دیگر در سری‌ای جلو بیفتد تا اصرار کند که تیمش “شخصیت زیادی” از خود نشان داده است.

او در حال حاضر به دلیل آن بازیکن متفاوتی به نظر می رسد. در پنج سال گذشته، روت به این دلیل که مجبور بود دویدن را به ثمر رساند. در اینجا، او مانند یک مرد به نظر می رسید که دونده گل می زند زیرا می توانست. Frequently Root باعث شده است تا تست ضربه زدن آسان به نظر برسد. اما به ندرت آن را اینقدر لذت بخش جلوه داده است.

البته، این یک سطح پر زرق و برق بود، همان سطحی که نیوزیلند به راحتی 553 را غارت کرده بود. اما به تاریخ این سمت برگردید و یک زمین مساعد به ندرت تضمین کننده بسیار زیادی بوده است. تیم‌های کمی در کریکت جهانی وجود دارند که مهارت بیشتری در بازی 250 در زمین 450 داشته باشند: سیدنی و آدلاید در دو تور آخر Ashes، اولدترافورد در سال 2019، ویساخاپاتنام و سنتوریون در سال 2016.

از زمانی که Trevor Bayliss در سال 2015 به عنوان مربی انتخاب شد – که عموماً به عنوان شروع دوره Vibes در کریکت انگلیسی در نظر گرفته می شود – 9 مورد وجود داشته است که بازکنان آنها با مجموع 400 بازی اولیه یا بیشتر از زمین خارج شده اند. پیش از این فقط یک بار (مقابل پاکستان در ابوظبی) توانسته بودند حتی به 100 برسند.

بنابراین بله، دویدن های آسان. اما حتی دویدن های آسان نیز در سال های اخیر اغلب فراتر از انگلستان بوده است. و آنچه در اینجا قابل توجه بود، میزان دوندگی انگلیس به اندازه حجم بود: امتناع از حفاری و قرار گرفتن روی برتری 1-0، یک استاد کلاس در بازی با شرایط و نه جدول امتیازات، میل نه صرفا برای زنده ماندن. اما برای بردن پوپ و الکس لیز علیرغم اینکه هر دو اساساً برای جایگاه خود بازی می کردند، تمایل اولیه نشان دادند. استوکس قبل از اینکه توپ را به همه قسمت ها پرتاب کند، به سختی به خود اجازه می داد که بیننده باشد. حتی بن فوکس هم در جلسه آخر شلوغ و هدفمند به نظر می رسید.

شاید مشابه‌هایی در اینجا با آزمون لرد در سال 2015 وجود داشته باشد، زمانی که استوکس و روت انگلیس را به پیروزی معروف در روز پنجم بر نیوزیلند برندون مک‌کالوم علی‌رغم واگذاری 523 امتیاز در اولین بازی‌های خود بردند. این یک پیروزی بود که مانند یک تجلی به نظر می رسید، یادآوری این که پس از چند سال بی نشاط و سمی، کریکت انگلیسی هنوز می تواند شایسته عشق ما باشد.

به سختی کسی به یاد دارد که انگلیس در آزمون بعدی شکست خورد و سری را 1-1 کرد. چیزی که مردم به خاطر می آورند رها شدن، جاه طلبی، حس بدیع احساس دوباره چیزی در مورد این تیم احمق است.

اکنون استوکس و مک کالوم در کنار هم قرار گرفته‌اند، و شاید واضح‌ترین بیانی که تاکنون از دیدگاه آنها وجود داشته است، اینجا باشد. همانطور که کاسه‌ها کشیده می‌شدند و آخرین تماشاگران از پل ترنت خارج می‌شدند و با شادی آهنگ‌های Ollie Pope خود را می‌خواندند، می‌توان گفت که آنها واقعاً در مورد مسطح بودن زمین یا آینده مدل 18 شهرستانی ناراحت نیستند. مدیریت داخلی هیئت کریکت انگلستان و ولز. در عوض آنها شبیه افرادی بودند که یک بلیط بخت آزمایی خریده بودند و فقط جکپات را زده بودند.