هرناندز به سبک جورج وه انفرادی می رود تا میلان یک امتیاز از عنوان قهرمانی بگیرد | سری آ

آرآفائل لئو سرش را بین دستانش گرفت، اما این نشانه ناامیدی نبود. مهاجم پرتغالی به تازگی تماشا کرده بود که هم تیمی خود در میلان، تئو هرناندز، گلی را به ثمر می رساند که آنها را در یک امتیازی برای کسب اسکودتو قرار می داد و پیروزی 2-0 مقابل آتالانتا را قطعی می کرد. او باید جشن می گرفت اما باید برای لحظه ای بایستد و سعی کند آنچه را که تازه دیده بود درک کند.

تئو لحظاتی قبل از گوشه سمت چپ محوطه جریمه میلان به راه افتاده بود. هنگامی که توپ از یک چالش کشویی توسط راده کرونیچ روی ژرمی بوگا به سمت او رفت، او آن را به دست آورد و از زمین بلند شد، به داخل حرکت کرد تا یکی از حریفان را کنار بگذارد و سپس در حالی که از نیمه راه عبور کرد از دیگری شتاب گرفت.

Berat Djimsiti از سمت راست به سمت راست آمد، اما تئو به سمت چپ حرکت کرد و باعث شد که مدافع با هم تیمی دیگرش، Marten de Roon، در لبه محوطه 18 قدمی خود برخورد کند. خوزه لوئیس پالومینو، آخرین مدافع، عقب نشینی کرد، یک تماشاگر خیره‌شده در لحظه‌ای در تاریخ فوتبال. تئو از سراسر بدنش و به گوشه سمت راست پایین تور شلیک کرد.

این هدف تعیین کننده در رقابت قهرمانی این فصل نبود، نمی‌توانست باشد، نه با اینتر که هنوز در فاصله نزدیکی است و منتظر است تا بعد از آن شب در خارج از خانه مقابل کالیاری بازی کند. با این حال، اگر میلان این قرارداد را امضا کند، این نقطه برجسته ای خواهد بود که هر بار که پیروزی آنها در دهه های آینده به یاد می آید، بازی می شود.

فوراً مشابهی با گل نمادین «ساحل به ساحل» که جورج وه در مقابل ورونا در سال 1996 به ثمر رساند، کشیده شد. آنها در انتهای مقابل استادیوم جوزپه مه آتزا گلزنی کردند، اما او و تئو دویدن خود را از موقعیت‌های تقریباً یکسانی شروع کرده بودند و به همان اندازه یاردها را پوشانده بودند. در زمان کم و بیش یکسان. هک، حتی نام آنها تقریباً قافیه است.

یا شاید مقایسه تئو با وه به اندازه کافی دور از ذهن نبود. مایک میگنان، دروازه بان میلان، پس از آن استوری اینستاگرامی منتشر کرد و تاکید کرد که «حتی مسی هم این کار را نکرده است». هایپربولی؟ اوه، فقط کمی. و چه کسی می تواند از گروهی که در آستانه پایان دادن به خشکسالی 11 ساله قهرمانی میلان هستند از این موضوع ناراحت باشد؟

آنها 15 بازی در لیگ شکست نخورده اند و این پنجمین برد متوالی آنها بود. قرار بود آنها سخت‌تر از اینتر باشند، با بازی‌هایی در لاتزیو و ورونا «کشنده» و بازی‌های خانگی مقابل فیورنتینا و سپس این تیم آتالانتا – هر دو به دنبال کسب سهمیه اروپایی خودشان بودند.

حریفان آخر هفته ممکن است یک گام از فصل های اخیر عقب نشینی کرده باشند و پس از سه مقام سوم متوالی از جایگاه های لیگ قهرمانان اروپا خارج شوند، اما آنها همچنان حریفان خطرناکی برای هر کسی هستند: چهارمین تیم پرکار در لیگ. میلان هشت سال بود که آنها را در خانه شکست نداده بود. اولین بازی استفانو پیولی مقابل آنها پس از به عهده گرفتن هدایت تیم روسونری در سال 2019 با شکست 5-0 به پایان رسید.

روز یکشنبه، میلان در ابتدا برای یافتن راه هایی از طریق هافبک شلوغ عمدی آتالانتا تلاش کرد. در عوض، در نیمه دوم، آنها آن را دور زدند، جونیور مسیاس یک پاس را از بالای سر برای لئو به ارمغان آورد.

قبل از اینکه او فرصتی برای شلیک داشته باشد، باید بازی متوقف می شد. میلان با یک خطا صاحب توپ شده بود، پیر کالولو ماتئو پسینا را از پشت پایین آورد. به نظر می رسید که چندین بازیکن تردید داشتند و انتظار سوت را داشتند، اما هیچ کدام از آنها نشنیدند و فیکایو توموری به خوبی انجام داد که در آن لحظه هوشیار بود و توپ را به سمت مسیاس پخش کرد تا حرکت را آغاز کند.

آتالانتا بهترین شانس خود را در بین دو گل میلان پیدا کرد، دوان زاپاتا پس از اینکه در یک کرنر مقابل بازیکن خود قرار گرفت، از هدف خارج شد. او از اولین آسیب‌دیدگی عضلانی در ماه دسامبر که برای اولین بار در یک سری آسیب‌دیدگی عضلانی دیده بود، مشابه نبوده است و در 12 بازی اخیر خود فقط یک گل زده است در حالی که قبل از آن 12 گل در 19 بازی انجام داده بود.

او تنها آخرین مهاجم در صف طولانی مهاجمان است که با دفاع از میلان که 17 دروازه در این فصل سری آ و 11 گل از شروع سال تقویمی را بسته نگه داشته است، مانع از شکست او شده است. شکست تیم پیولی قبل از هر چیز بسیار سخت است.

در میان بسیاری از آمارهای قابل توجه این فصل سری آ، این واقعیت است که بهترین گلزن رهبران لیگ – لئو – فقط 11 گل زده است. هیچ کس دیگری دو رقمی نیست. میلان قهرمانان مختلفی را در لحظات مختلف پیدا کرده است، از تئو گرفته تا ساندرو تونالی، اولیویه ژیرو و زلاتان ابراهیموویچ.

سوئدی روز یکشنبه وارد زمین نشد، اما هنگام ورود اتوبوس تیم قبل از شروع بازی، شیشه جلویی اتوبوس تیم را شکست و به نشانه قدردانی از دریای هوادارانی که منتظر استقبال از آن در سن سیرو بودند، به شدت کوبید. پیولی در پاسخ به این سوال که آیا این می‌توانست آخرین فرصت ابراهیموویچ برای بازی در اینجا باشد یا خیر، گفت: “امیدوارم نه” و درها را برای تمدید قرارداد بعد از تابستان امسال باز گذاشت.

او نمی‌توانست سوئدی یا هر بازیکن دیگری را در روز یکشنبه با عنوانی روی خط، ارضا کند. حتی در تمام وقت، پیولی می دانست که کار هنوز تمام نشده است، و به خبرنگاران گفت که به بازیکنانش ویدیویی از کوبی برایانت نشان داده است که در آن قهرمان پنج دوره NBA اصرار داشت که با وجود اینکه تیمش با دو بازی برتری نداشت، یک سری پلی آف تمام نشده است. .

اینتر به آنها پاس آسان نمی دهد. عصر همان روز، قهرمان سری آ با نتیجه 3-1 در کالیاری پیروز شد و رقابت قهرمانی را به آخر هفته پیش برد. مدیر آنها، سیمونه اینزاگی، اشاره کرد که او در شرایطی مشابه به عنوان یک بازیکن در سال 2000 یک اسکودتو به دست آورد، زمانی که یوونتوس با شکست 1-0 در پروجا متحمل شکست شد و به لاتزیو اجازه داد تا یک امتیاز پیش بیفتد.

او در مورد آخرین حریفان میلان گفت: “ساسولو یک تیم عالی است.” ما می‌خواهیم تمام موقعیت‌هایمان را بازی کنیم، در فوتبال هرگز نمی‌توان تسلیم شد.»

بدبختی او این است که با همان طرز فکر به رقبایی برخورد کند. تئو هرناندز در حالی که به دنبال توضیح در مورد اعتصاب انفرادی خود بود، گفت: “هنگامی که به راه افتادم، به خودم گفتم، “من این کار را تا انتها ادامه می دهم.” “این مهمترین هدف زندگی من است.”

یکی به قدری درخشان که برخی از هم تیمی های خودش نتوانستند جشن بگیرند و در همان لحظه خودشان را از دست دادند. لئو یکشنبه سرش را در دستانش گرفته بود. میلان در حالی که به آخر هفته می رود، سرنوشت اسکودتو را در اختیار دارد.