ما می توانیم آن را بسازیم، آنها خواهند آمد: جام جهانی راگبی ایالات متحده یک تغییر دهنده بازی خواهد بود | جام جهانی راگبی

تیمتشکرم، راگبی جهانی! من را مغرض خطاب کنید، به عنوان یکی از اعضای فعلی تیم ملی، اما دعوت از ایالات متحده برای میزبانی جام جهانی راگبی مردان و زنان در سال های 2031 و 2033 دقیقاً همان چیزی است که ورزش ما به آن نیاز دارد. آنها می دانند چگونه یک مهمانی خوب در ایالات متحده میزبانی کنند و من معتقدم که هر دو تورنمنت تغییر دهنده بازی خواهند بود.

همانطور که قبلاً گفته ام، اگر می خواهیم راگبی را به یک استراتوسفر جدید سوق دهیم، جام جهانی در آمریکا ضروری است. با توجه به اینکه لیگ برتر راگبی (MLR) اکنون به هیجان اضافه شده است، علاقه به این ورزش در حال افزایش است. جام جهانی راگبی در اینجا این ورزش را بزرگتر خواهد کرد.

شمارش معکوس نه ساله همچنین به راگبی ایالات متحده زمان می دهد تا به درستی آماده شود. پس از چند سال اخیر مبارزه، هم از نظر مالی و هم از نظر لجستیکی، پایه های محکم کاملاً حیاتی است. چالش خارج از زمین، افزایش آگاهی از راگبی در جوامع محلی است. دسترسی عموم مردم آمریکا به راگبی در کانال های ورزشی رایج را آسان تر کنید و ورزش را تشویق کنید تا خود را به نمایش بگذارد. با یک تیم ملی در حال توسعه، بهره مندی از گذراندن زمان بیشتر با یکدیگر، و یک لیگ داخلی جذاب MLR، ازدواجی بالقوه زیبا خواهید داشت.

آن را درست انجام دهید و فرصت ها بسیار زیاد است. “بساز، و آنها خواهند آمد” برای قرض گرفتن از فیلم میدان رویاهای کوین کاستنر. من واقعا معتقدم که باید تمام تلاشمان را بکنیم تا اتحادیه راگبی را در مقابل مردم آمریکا قرار دهیم. و مهمتر از همه، سرگرم کننده کردن آن. می‌دانم که طرفداران جدید این ورزش از بدنی، سرعت و مهارت راگبی در حیرت هستند، نه اینکه از شانس تعامل با بازیکنان به مراتب راحت‌تر از سایر ورزش‌های آمریکایی یاد کنیم.

کمیته مناقصه همچنین متعهد به میزبانی بازی ها در شهرهای مختلف و در استادیوم های با کیفیت بالا است. یکی از آنها خانه تیم فعلی من، سن دیگو است که در امتداد ساحل زیبای جنوب کالیفرنیا قرار دارد. بزرگی آمریکا این فرصت را برای بردن این ورزش به مکان‌هایی فراهم می‌کند که در حالت عادی ممکن است مورد توجه گسترده قرار نگیرد. با برگزاری مسابقات در سراسر کشور، راگبی می تواند الهام بخش باشد و با مخاطبان 360 میلیون نفری ایالات متحده آمریکا ارتباط برقرار کند.

این به همان اندازه که برای بازی مردان صدق می کند، در مورد بازی زنان نیز صدق می کند. مخاطبان راگبی در آمریکا به طور کلی در حال افزایش هستند و علاقه به MLR به طور دلگرم کننده ای در حال افزایش است. فقط در سال گذشته، Octagon Sports Tracker نشان داد که طرفداران راگبی در آمریکای شمالی 30٪ افزایش یافته است و آگاهی MLR نزدیک به 25٪ افزایش یافته است. بازی‌های MLR در ایستگاه‌های پخش محلی، مرتبط با ارائه‌دهنده بزرگ ورزش Fox Sports نشان داده می‌شوند، و هر مسابقه به صورت زنده در شبکه راگبی پخش می‌شود.

تازگی مفهوم MLR قطعا کمک کننده است. مردم آمریکا (و کانادا) پشت 13 امتیاز فعلی هستند و وفاداری قبیله ای از سیاتل تا نیواورلئان، لس آنجلس تا تورنتو و نیویورک تا واشنگتن دی سی ایجاد شده است. همچنین رقابتی است که از فعال بودن در رسانه‌های اجتماعی، آزمایش قوانین جدید، اجرای «نمایش نیمه‌وقت» یا پرتاب کردن تعدادی لباس و نام تیم‌ها هراسی ندارد.

طرفداران راگبی سنتی ممکن است ایده ساده‌سازی و «آمریکایی شدن» ورزش خود را دوست نداشته باشند، اما این ورزش برای شکوفایی در دنیای مدرن و اجتماعی امروزی باید آینده‌نگر باشد. راگبی در ایالات متحده کمی متفاوت است اما از نظر خوبی. هیچ بی احترامی در نظر گرفته نشده بود، اما بازی های خارج از خانه در لس آنجلس یا بازی در پس زمینه “سیب بزرگ” یک سفر تا M1 به کاونتری یا یک اتوبوس طولانی به نیوکاسل را شکست داد. بله، رقابت در مراحل ابتدایی خود است که چالش های مختلفی را به همراه دارد، اما تنها راه برای MLR بالاست. دنیای راگبی قطعا به آن نیاز دارد.

از نظر استاندارد، رقابت شدید است، با بازیکنان خارجی مانند هم تیمی های فعلی من ماآ نونو و کریس رابشاو با استعدادهای هیجان انگیز آمریکایی و کانادایی. این به عنوان زمین ساختمانی برای تیم های ملی عمل خواهد کرد، چیزی که برای راگبی ایالات متحده بسیار بزرگ خواهد بود زیرا به دنبال ساخت تا سال 2031 و تبدیل شدن به رقبای واقعی است.

در سن خودم، متأسفانه، بازی در سال 2031 را از دست خواهم داد، اما تیم فعلی هنوز نقشی در ساختن آینده ای هیجان انگیز برای این ورزش در ایالات متحده دارد. در طول چند سال گذشته ما به عنوان یک کشور راگبی ناسازگار بوده ایم، از شادی شکست دادن اسکاتلند در سال 2018 به ناامیدی از برچیده شدن کامل توسط All Blacks در سال گذشته.

در حال حاضر چشمان ما به این دوخته شده است که در جولای امسال با شکست دادن تیم فوق‌العاده پرشور و پیشرفت‌کننده شیلی، جواز حضور در فرانسه 2023 را کسب کنیم. این کار آسانی نخواهد بود، اما ما می دانیم که این وظیفه ماست که به رشد راگبی ایالات متحده کمک کنیم و سعی کنیم الهام بخش نسل بعدی باشیم. بچه ها انگیزه تازه ای برای بازی در سطح پایه خواهند داشت و حتی برای بازی برای کشورشان مشتاق تر خواهند شد. یک جام جهانی راگبی در آینده را در زمین خود پرتاب کنید و به اصطلاح “غول خفته” راگبی ایالات متحده کاملاً بیدار خواهد شد.

تجربیات من در جام جهانی راگبی در ژاپن 2019، به ویژه بازی مقابل بریو بلواسومز، نشان می‌دهد که یک طرح کلی وجود دارد که ایالات متحده باید سعی کند از آن پیروی کند. یک رقابت داخلی موفق راگبی را رشد دهید که در آن استعدادهای محلی رشد می کنند. یک تیم بین المللی بسازید که قادر به کسب نتایج در صحنه بزرگ باشد. آیا همه اینها در مقابل چشمان مردم آمریکاست و ورزش را با دنیای مدرن هماهنگ می کند و چه کسی می داند که این ورزش تا چه حد می تواند اوج بگیرد؟ جام جهانی راگبی 2031 و 2033 ممکن است خارج از جدول باشد.