برد بالینی کارو رود تغییر شکل کونته در تاتنهام را برجسته می کند | تاتنهام هاتسپر

آپایان این بازی مه آلود، سرگرم کننده و پایان ترم، آنتونیو کونته را می توان دید که از چمن کارو رود عبور می کند تا به بازیکنانش در مقابل تیم پشتیبانی تاتنهام بپیوندد، بازیکنانی که ساعت آخر را سپری کرده بودند و غر می زدند و می دویدند. رپرتوار آهنگ‌های آن‌ها، نه‌تنها برای بازیکنان یا راه‌های حمل‌ونقل عالی در حال حاضر برای هر سفر احتمالی به وولویچ برای همسایگان شمال لندن، بلکه مهم‌تر از همه خود کونته وجود دارد.

کونته به نورفولک آمده بود با نوعی قایق باریک شیک، کفش قایق بادبانی چرمی آبی، کتانی دریایی، ژاکت نیروی دریایی. در حالی که بازیکنان جشن می گرفتند، او مانند یک ژنرال در زمین، در میان پیراهن های سفید حرکت می کرد، با در آغوش گرفتن اینجا، سیلی به سینه در آنجا، یک کلمه ستایش پارسه. هواداران تاتنهام دوباره نام او را خواندند. و در آن لحظه به نظر می رسید که تمام بعدازظهر سایه ای از آنتونیو می گیرد.

اسپرز اکنون پس از دو سال دوری به لیگ قهرمانان بازخواهد گشت، لحظه ای که ممکن است به یک یادداشت کلیدی در تاریخ مدرن باشگاه تبدیل شود. و برای کونته این یک شاهکار ملموس از مربیگری روی سم است، هرچند که اکنون سوالات خود را برای مالکان تاتنهام ایجاد می کند.

در حال حاضر، امروز بعد از ظهری بود که همه چیز اینجا برای اسپرز پیش رفت. در Carrow Road آنها با یک تیم نورویچ ملاقات کردند که آنقدر به ساحل فکر نمی کردند که قبلاً زیر یک چتر آفتابی با یک رمان پلیسی روی چشمانشان چرت می زدند.

در پایان به یک قدم زدن تبدیل شده بود، یک دریاچه در ساحل نورفولک. پیروزی 5-0 در هذیان‌آمیزترین لحظه بعد از ظهر به پایان رسید، زیرا سون هیونگ مین گل پنجم اسپرز را به ثمر رساند و دومین گل خود را در گوشه بالا به ثمر رساند تا اطمینان حاصل شود که کفش طلای لیگ برتر را با محمد صلاح تقسیم خواهد کرد.

این یک دستاورد خارق العاده برای سون است که پنالتی نمی زند و در تیمی ضعیف زیر نظر دو مربی مختلف بازی کرده است. او این روزها محدوده فوق العاده ای در بازی خود دارد. در حال حاضر او در هر تیمی در جهان قدم می‌زد.

با این حال، تا حد زیادی، این لحظه کونته است، نشانه ای از وودوی ماندگار او. اسپرز از زمان پیوستن او به این تیم در نوامبر سومین امتیاز را در لیگ برتر کسب کرده است. اسپرز علیرغم باخت در 5 بازی از 10 بازی اول خود، علیرغم تلاش برای حذف مجدد آن از ژانویه تا مارس، علیرغم اینترلود مرطوب و غم انگیز عجیب و غریب زیر نظر نونو اسپریتو سانتو، اسپرز به اوورکلاس اروپا بازگشته است.

اخراج مدیر خود در اواسط فصل ممکن است نوشدارویی برای مشکلات ساختاری عمیق تر باشد یا نباشد. اما اگر بتوانید مربی‌ای را استخدام کنید که نبوغش انگیزه، ارتقای آنی، غدد فوق کلیوی، تیم‌سازی سریع و توانایی اضافه کردن طحال، روده، قلب، دندان‌ها، حس استحکامی است که در سال‌های پوچتینو وجود داشت، به شما کمک می‌کند. اما به نوعی کاملاً اینگونه نیست.

Carrow Road یک مکان سبز و زرد ملایم دوست داشتنی در شروع بازی بود. نوریچ مجموعه‌ای از مواردی را انجام داد که به دلیل نیاز به کلمه‌ای بهتر، «حمله» نامیده می‌شد، اما این تیمی است که تماماً دوخت دارد و قیچی ندارد. Pierre-Emile Højbjerg مکث کرد و سپس توپ را از فاصله 10 یاردی به بالای دروازه کوبید. آیا می تواند؟ آیا این می تواند یک چیز باشد؟ قرار بود دوباره اتفاق بیفتد?

نه اینطور نبود. تیم کونته در آن تبادلات اولیه یک مزیت کلیدی داشت. به نظر می رسید دژان کولوسفسکی نمی دانست که برای اسپرز بازی می کند. شاید بتوان این موضوع را در طول پیش فصل به او کوبید. اما در حال حاضر او به وضوح تحت این تصور است که برای یک تیم متحرک رو به بالا با چند بازیکن خوب و یک مربی برتر بازی می کند.

کولوسفسکی در تمام بعدازظهر عالی بود و با یک حرکت کلاسیک کونته گل افتتاحیه را به ثمر رساند: توپ ربایی سریع و یک پاس بلند فوری از هویبیرگ. رودریگو بنتانکور آن را به خوبی در قسمت بیرونی پایش گرفت، یک نوک کوچک ظریف و ظریف. او به کولوسفسکی رفت و او آن را دفن کرد.

این دو نفر از بازیکنانی بودند که کونته در ژانویه به خدمت گرفت و یک گل به ثمر رساند. با گذشت نیم ساعت از آن، بنتانکور به آن بازگشته بود، و کین را برای یک ثانیه سرکوب کرد. کولوسفسکی بازی را سه کرد و از سمت چپ وارد دروازه شد و سومی را با یک شوت هیجان انگیز به گوشه دروازه به ثمر رساند. از آنجا همه چیز پسر بود. و حالا، خوب، چه؟

نبرد برای مقام چهارم اغلب می تواند یک چیز بیش از حد به نظر برسد، مسابقه ای برای باقی مانده ها. اما چنین حواشی است که این احساس چیزی بیشتر است. یک حس تقسیم کردن آینده نزدیک وجود دارد. برای اسپرز، سال‌های پایانی لوی در خطر یک رانش نهایی، هدر دادن دستاوردهای سخت به دست آمده از طریق خسیس، احتیاط، و انتصابات مدیریتی عجیب بود.

موفقیت در اینجا نتیجه یک فرصت بزرگ از دست رفته برای آرسنال است، که در این فصل هیچ فوتبالی در میانه هفته نداشت، تابستان گذشته بیش از 140 میلیون پوند خرج کرد و سرمربی آن دو سال کامل را در این زمینه سپری کرده است. اسپرز در حال حاضر همه ابزارها را برای ساختن بر این اساس دارد. اما کونته خواهان نیروی انسانی، منابع و تسلیحات پیشرفته خواهد بود. با وجود همه شادی های نوریچ در ماه می، تابستان آزمونی را ارائه می دهد که اسپرز چقدر مایل به انجام این کار است.