تایگر وودز ثابت می ماند زیرا جرقه های جادو نشان می دهد که چیزهای بیشتری در راه است | استادان

تیاینجا حدود 50000 نفر در آگوستا نشنال برای شروع مسابقات مسترز حضور داشتند: هواداران، رسانه ها، اعضا، مهمانداران، کادر فنی، آشپزها، خدمه دوربین و سایر کارکنان پشتیبانی، و صبح پنجشنبه تقریباً آخرین نفر از آنها همین را می پرسیدند. نوعی سوال تعداد زیادی هم ساعت 11 صبح به سه راهی اول آمده بودند تا جواب را بیابند. همان روز صبح، سگ‌ها در ردیف اول قرار گرفتند. هر کس دیگری گردن خود را خم می کرد و روی نوک پاهای خود ظاهر می شد، و سعی می کردند نقطه ای از دید را پیدا کنند که به آنها اجازه دهد تا نور تایگر وودز را در پیراهن صورتی تکان دهنده اش ببینند.

آیا وودز هنوز هم می تواند این کار را انجام دهد؟ حتی جک نیکلاس و گری پلیر هم بعد از مراسم افتتاحیه رفت و آمد داشتند. نیکلاوس مطمئن نبود. او پس از زدن تی شات تشریفاتی گفت: “احساس رقابت با احساس اینکه می توانید برنده شوید متفاوت است.” منظورم این است که مطمئنم تایگر این هفته بسیار رقابتی خواهد بود. اما نمی دانم می تواند برنده شود یا نه. او مدت زیادی است که در هیچ رقابتی بازی نکرده است.» دقیقاً 508 روز است.

بازیکن مخالفت کرد “هیچ دلیلی وجود ندارد. تا زمانی که او کاری را انجام دهد که کاملاً ضروری است، و آن این است که باور کند که می تواند.» حداقل در مورد آن بخش شکی نیست. همانطور که وودز گفت، او در غیر این صورت اینجا نبود. چیزی که کمتر مشخص بود این بود که آیا او خودش و دیگران را مسخره می‌کرد، وقتی او اصرار داشت که بازی‌اش به آن بستگی دارد. خیلی زود مشخص شد که او نیست.

وودز پنج سوراخ را به صورت مساوی پوشانده بود، اگرچه زمانی که اولین ضربه او در غرش بلند شد، بسیاری از مردم را فریب داد تا فکر کنند او باید کار فوق العاده ای انجام داده باشد.

از آنجایی که نام وودز در هیچ یک از تابلوهای امتیازی سفید بزرگی که در اطراف مسیر قرار داشت وجود نداشت، و قوانین سختگیرانه آگوستا به این معنی بود که هیچ کس تلفنی در دسترس نداشت که بهتر از این به آنها بگوید، زمزمه هایی به گوش می رسید که او در واقع اولی را پرنده کرده است. مردی در رده دوم بعد از اینکه وودز دومین شلیک خود را به سمت شیب مقابل سبزه زد، گفت: “او در فرم بسیار خوبی برای ساختن دیگری است.”

زمانی که وودز روی تراشه‌اش ایستاده بود، شخصی گفت: «شنیدم که او حتی نمی‌توانست بعد از تصادف تاب بخورد. او مثل یک مبتدی بود.» او تمام چیزی بود که در مورد آن صحبت می کرد. “من فکر می کنم برد او در اینجا در 19 بهترین بازگشتی بود که تا به حال داشته است” و “هیچکدام از ما او را هم نداشتیم تا برنده شود” و “فکر می کنم او تمام خواهد شد” و “فقط ایجاد برش در اینجا یک نتیجه خواهد بود.” برای او برنده شوید” و “من نمی توانم صبر کنم تا به مادرم بگویم که تایگر وودز را دیدم”. شرکای او، لوئیس اوستویزن و خواکین نیمن، در گفتگو نقشی نداشتند، حتی اگر دومی گلف درخشانی بازی می کرد.

از طرف دیگر وودز چیزهای خوب و ثابتی را اجرا می کرد، کمی کمتر از آنچه که جمعیت می خواستند تماشایی بود. زمانی که او یک ضربه ضعیف را از جلوی شورت سبز در سومین بار، و دوباره در چهارمین بار وقتی با یک ضربه دیگر از حاشیه از دست داد، ساکت بودند. احساس می‌کرد که در شرایط دشواری در حال بازگشت به آن است. مسیر با دو روز باران سیل آسا نرم شده بود، اما سیستم زهکشی زیرهوا به سختی کار می کرد و آب های زیرزمینی را می مکید. بالای سر باد شروع به دور زدن سرمای غلیظ، ابرها و نم نم باران کرده بود. زمانی که گروه به پنجمین روز رسید، خورشید برای اولین بار در تمام هفته بیرون آمد.

وقتی یک توپ پرنده 15 فوتی لب را گرفت و بیرون زد، جمعیت برای او آه کشیدند، و وقتی او اولین مرغ پرنده خود را (این بار واقعاً) پس از اصابت تی شات به ارتفاع 2 فوتی برداشت، در ساعت 6 غرش کردند. ریکاوری او در هفتم حتی بهتر بود. درایو او در یک تکه کاه کاج در سمت راست قرار گرفت، که بین سه تنه درخت قرار داشت، اما دومین تنه‌اش را تا جلوی سبزه، 30 یاردی خجالتی زد، سپس با یک تراشه فوق‌العاده به ارتفاع 2 فوت برخورد کرد. مردی گفت: «خب، می‌توانی پای من را بشکنی». دوستش با صدای بلند گفت: «و یک میله فلزی هم در آن بچسبان.

او یک شوت در ضربه بعدی انداخت، جایی که پس از از دست دادن گرین با اولین چیپ خود و سپس زدن 5 فوت دوم خود، دو اشتباه پشت سر هم مرتکب شد. بعد از آن همه چیز کمی وحشی شد. چند گل بد، چند ریکاوری درخشان و چند ضربه زدن نفس گیر وجود داشت. او بعد از اینکه در یک درایو وحشی در دقیقه 9 به ثمر رساند همتراز خود را حفظ کرد، اما وقتی دوباره مرتکب اشتباه شد، این کار را نکرد، بدتر از آن، در 14، پس از اینکه پایش تقریباً در میانه راه از چرخشش لیز خورده بود. آن بوژی به قیمت ضربه‌ای تمام شد که در 13 ام گرفته بود، جایی که پس از پایان ضربات عقابش از ارتفاع 23 فوتی، ضربه‌ای را وارد کرد. پانزدهم هم پشمالو بود، چون از میان درختان سمت چپ پایین پرید و به سمت سبزه رفت. و سپس او یک توپ پرنده 29 فوتی را در رده سوم شانزدهم بیرون کشید.

در پایان همه چیز، او راه خود را به سمت پایین هجدهم طی کرد و یک امتیاز کمتر از حد نصاب را به پایان رساند. او گفت: “درست همان جایی که می خواهم باشم.” او به خوبی رقابت خواهد کرد، نیکلاوس در این مورد حق داشت. تا یکشنبه متوجه خواهیم شد که آیا بازیکن هم بوده است یا خیر. بسیاری از مردم می گویند که فقط برای رسیدن به اینجا یک پیروزی بود. اما وودز نظرات متفاوتی در مورد برنده شدن دارد.