جراح تروما اوکراینی در بحبوحه جنگ روسیه تمام روز سربازان را جراحی می کند

کیو، اوکراین — پترو نیکیتین به عنوان جراح اصلی تروما در یک بیمارستان نظامی در پایتخت اوکراین، دستانش را در عمق جنگی که صدها کیلومتر دورتر می‌چرخد، دارد. کار این پزشک 59 ساله برای ترمیم جسد برخی از سربازانی که به شدت زخمی شده اند، همه کاره است.

نیکیتین در حالی که تیمش به جراحی بیمار ادامه می‌داد، مکث کوتاهی کرد و گفت: «من فقط عمل می‌کنم. من در حال حاضر هیچ کار دیگری در زندگی ام انجام نمی دهم. من بچه‌هایم را نمی‌بینم که تخلیه شده‌اند، همسرم را که تخلیه شده‌اند نمی‌بینم، خودم زندگی می‌کنم و تنها کاری که می‌کنم درمان مجروحان است.»

در حالی که ارتش اوکراین آمار تلفات را ارائه نمی دهد، برخی منابع غربی تخمین می زنند که بیش از 100000 سرباز اوکراینی از زمان حمله روسیه به این کشور در 15 ماه پیش کشته یا زخمی شده اند.

درگیری‌ها در هفته‌های اخیر در اطراف شهر شرقی باخموت، صحنه طولانی‌ترین و خونین‌ترین نبرد جنگ شدید بوده است، جایی که نیروهای اوکراینی اخیراً مناطق بیشتری را از نیروهای روسیه پس گرفته‌اند.

انتظار می‌رود که یک ضدحمله بزرگ اوکراینی در هفته‌های آینده انجام شود و احتمال می‌رود افراد بیشتری روی میزهای عمل در بیمارستان نیکیتین، که مانند سایر بیمارستان‌های نظامی اوکراین، کم کار است، بگذرند، زیرا پزشکان برای کار در بیمارستان‌های صحرایی نزدیک‌تر به جبهه کنار گذاشته شدند. آسوشیتدپرس موافقت کرد که بیمارستان کیف را به دلایل امنیتی شناسایی نکند.

در 25 فوریه 2022، یک روز پس از حمله نیروهای روسی، نیکیتین عکسی را در فیس بوک منتشر کرد که نشان می داد در حال گوش دادن به یک متخصص اسرائیلی برای درمان زخم های گلوله است. جراحان از سراسر جهان موافقت کرده بودند که در یک آموزش آنلاین در مورد آسیب های مربوط به جنگ شرکت کنند که نیکیتین با عجله به عنوان رئیس بخش اوکراین از انجمن بین المللی متخصصان تروما سازماندهی کرد.

نیکیتین گفت: «هر یک از ما قبل از تهاجم تجربه مرتبطی داشتیم، اما نه در چنین حجمی. “تعداد بالای تروما برای ما چیز جدیدی است.”

زخم های گلوله نادر بود. جراح گفت: «حتی یادم نمی‌آید آخرین باری که گلوله‌ای را بیرون آوردم، کی بود. اما در طول روزها و ماه‌های طولانی، او با طیفی از آسیب‌های آسیب‌زا آشنا شده است: سلاح‌های انفجاری مانند مین، گلوله‌های توپخانه و نارنجک‌ها اغلب به طور همزمان به بسیاری از قسمت‌های بدن آسیب می‌رسانند.

نیکیتین گفت: «ما افراد با پاها، سینه، شکم و بازوهای آسیب دیده را به یکباره پذیرایی می کنیم. در چنین مواردی، ما باید تصمیم بگیریم که چه بخشی از آسیب باید اولویت ما باشد.”

بیمارستان نظامی یکی از چندین بیمارستان در کیف است. نیکیتین گفت که به عنوان یک مرکز ترومای سطح بالا، پیچیده ترین موارد را دریافت می کند، معمولاً مواردی که شامل بیمارانی می شود که در جبهه مستقر شده اند و قبل از انتقال به پایتخت مدتی را در یک بیمارستان صحرایی سپری کرده اند.

ما در اینجا کمک های اولیه انجام نمی دهیم. ما جانها را نجات نمی دهیم این کار توسط پزشکان انجام می شود. تلاش ما این است که این افراد را به زندگی عادی برگردانیم.»

نیکیتین گفت که مقابله با زخم هایی که شامل آسیب به بافت نرم، استخوان و ساختارهایی که اعصاب و رگ ها را به هم متصل می کنند، برای تیم جراحی او سخت ترین است. او گفت که گاهی اوقات مجبور می شوند دست یا پای یک سرباز را قطع کنند، که “از نظر اخلاقی” همیشه یک تصمیم دردناک است.

او گفت: «از آنجایی که می‌دانید عمل جراحی شما منجر به ناتوانی فرد می‌شود، هیچ رضایتی برای پزشک یا بیمار به همراه ندارد. از نظر عاطفی نه تنها برای بیمار، بلکه برای جراح نیز سخت است.»

نیکیتین معمولاً ساعت 7:45 صبح به بیمارستان می‌رود و تا پایان کار می‌ماند، گاهی اوقات تا ساعت 11 شب از آنجا خارج نمی‌شود، همسر و فرزندانش در مارس 2022 از اوکراین فرار کردند، زیرا نیروهای روسی به کیف نزدیک شدند. خانواده اش را تا مرز همراهی کرد اما بعد به شهر بازگشت.

همانطور که ارتش روسیه و اوکراین هر دو برای حملات احتمالی بهاری آماده می شوند، برنامه او به حدود سه عمل در روز کاهش یافته است.

اکثر بیمارانی که او اخیراً تحت درمان قرار داده است در نبرد برای باخموت و جاهای دیگر در استان دونتسک یا در استان‌های چرنیهیو و سومی در شمال اوکراین که مرتباً گلوله باران می‌شوند، زخمی شده‌اند.

سربازی که نیکیتین اخیراً تحت عمل جراحی قرار گرفت، میکیتا بود، اهل باخموت بود که در حین مبارزه برای زادگاهش از ناحیه ساق پا مجروح شد و بلافاصله پس از عمل جراحی تولد 20 سالگی خود را جشن گرفت. AP نام خانوادگی او را مطابق با دستورالعمل های نظامی مخفی می کند.

این سرباز جوان گفت که آخرین خاطره او از باخموت تصویری “وحشتناک” در ذهن او ایجاد می کند.

او از روی تخت بیمارستانش گفت: “این شهری است که کودکی ام را در آن گذراندم و شهر ویران شده است.” “شهر در آتش است.”

نیکیتین گفت که در مقایسه با ترومای عظیمی که برخی از بیماران متحمل شده اند، زخم مایکیتا چندان شدید به نظر نمی رسد، اما او همچنان ممکن است ساق پای خود را از دست بدهد.

تلاش‌ها برای پیوند پوست روی زخم ناموفق بود و پزشکان روز سه‌شنبه دوباره تلاش کردند. نیکیتین گفت که بعد از جراحی احساس خوشبینی می کند، اما سه هفته طول می کشد تا بدانیم آیا آخرین پیوند پوست موثر بوده است یا خیر.

این جراح گفت: “اگر نتیجه ندهد، مرحله بعدی قطع عضو خواهد بود.”

Mykyta همچنین 20 سانتی متر (حدود 8 اینچ) از استخوان را از دست داده است که در صورت موفقیت آمیز بودن پیوند، وظیفه بعدی نیکیتین خواهد بود. درمان استخوان بیش از نیم سال طول خواهد کشید.

او گفت: «هفت ماه دیگر، می‌توانم به شما بگویم که آیا او دوباره راه می‌رود یا خیر».

___

دیوید رایزینگ در این داستان مشارکت داشت.

___

پوشش AP از جنگ در اوکراین را دنبال کنید: https://apnews.com/hub/russia-ukraine