تجزیه و تحلیل: گزارش دورهام پس از سال ها هیاهوی سیاسی ارائه نشد

نتیجه گیری لنگان تحقیقات چهار ساله جان اچ. دورهام از تحقیقات روسیه بر یک معضل مکرر در دولت آمریکا تأکید می کند: چگونه می توان از تحقیقات حساس اجرای قانون در برابر سیاست محافظت کرد، بدون اینکه دادستانی ایجاد شود که بتواند بی نظم باشد و هرگز مورد بازخواست قرار نگیرد.

در زمانی که بازرسان ویژه در حال افزایش هستند – از سال 2017 تاکنون 4 نفر وجود داشته اند، که دو نفر از آنها هنوز در حال کار هستند – تحقیقات پرشور آقای دورهام، یک بازرس ویژه، در مورد تحقیقات روسیه با ناله هایی به پایان رسید که در تضاد بود. به ساعت‌های بی‌شمار غوغای سیاسی که از آن منشعب شد.

آقای دورهام گزارشی ارائه کرد که اف بی آی را مورد سرزنش قرار داد، اما نتوانست انتظارات حامیان دونالد جی. ترامپ را برآورده کند که او یک توطئه “دولت عمیق” با انگیزه سیاسی را کشف خواهد کرد. او هیچ مقام بلندپایه FBI یا اطلاعاتی را به جرم متهم نکرد و در پاورقی اذعان کرد که مبارزات انتخاباتی هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری 2016 نیز هیچ چیز قابل پیگرد قانونی نداشت.

به طور قابل پیش‌بینی، محتوای واقعی گزارش – که حاوی هیچ افشاگری جدید مهمی نبود، و اف‌بی‌آی را به «سوگیری تأییدیه» متهم کرد و نه نتیجه‌گیری انفجاری‌تر از سوگیری سیاسی – تفاوت کمی در بخش‌هایی از عرصه سیاسی ایجاد کرد. آقای ترامپ و بسیاری از وفادارانش بیانیه‌هایی صادر کردند و آن را به‌عنوان اثبات ادعاهایشان مبنی بر اینکه تحقیقات روسیه شامل تخلف بسیار زیادتر است، تلقی کردند.

آقای ترامپ در رسانه‌های اجتماعی تاکید کرد: «گزارش دورهام با جزئیات کامل فریبکاری دموکرات‌ها را که علیه من و مردم آمریکا انجام شد، بیان می‌کند». «این تقلب در انتخابات ریاست جمهوری 2020 است، درست مانند «پر کردن» صندوق های رأی، فقط بیشتر از آن. این اقدام کاملاً غیرقانونی تأثیر زیادی بر انتخابات داشت.»

مقایسه آقای ترامپ ناخواسته قابل توجه بود. درست همانطور که ادعاهای وحشیانه و ابداع شده او و حامیانش مبنی بر تقلب در انتخابات در دادگاه رد شد (فاکس نیوز 787.5 میلیون دلار تسویه حساب برای تقویت دروغ ها در مورد سیستم های رأی گیری Dominion پرداخت)، سر و صدای سیاسی پیرامون تلاش های آقای دورهام در نهایت با واقعیت مواجه شد.

از این نظر، کمتر بود که آقای دورهام نتوانست ارائه دهد و بیشتر از آن که ویلیام پی. بار، دادستان کل، او را برای شکست در لحظه ای که به آقای دورهام ماموریت یافت شواهدی که ادعاهای آقای ترامپ در مورد تحقیقات روسیه را اثبات می کند، تنظیم کرد.

در تحقیقات روسیه نقص‌هایی در دنیای واقعی وجود داشت، به ویژه اینکه چگونه FBI برنامه‌های شنود یک مشاور سابق ستاد انتخاباتی ترامپ را ناکام گذاشت. اما بازرس کل وزارت دادگستری، مایکل ای. هوروویتز، این مشکلات را یافت و آقای دورهام را با شکارگاه های فرسوده رها کرد.

در واقع، اعتبار تنها موفقیت آقای دورهام در دادگاه، اعتراف به گناه توسط یک وکیل FBI که یک ایمیل را در طول آماده سازی برای تمدید استراق سمع بررسی کرده بود، متعلق به آقای هوروویتز است که این تخلف را کشف کرد.

در همان زمان، آقای هوروویتز با یافتن هیچ مدرکی مبنی بر انگیزه سیاسی اقدامات FBI به تحقیقات آقای دورهام زانو زد. او همچنین به این نتیجه رسید که اساس تحقیقات روسیه – نکته یک دیپلمات استرالیایی در رابطه با انتشار ایمیل‌های دموکرات هک شده توسط روسیه – برای شروع یک تحقیق کامل کافی است.

قبل از اینکه آقای هوروویتز گزارش دسامبر 2019 خود را منتشر کند، آقای دورهام با این استدلال که FBI باید تحقیقات اولیه را آغاز می کرد، از او لابی کرد تا این یافته را کنار بگذارد. وقتی آقای هوروویتز نپذیرفت، آقای دورهام بیانیه‌ای فوق‌العاده صادر کرد و گفت که بر اساس «شواهد جمع‌آوری‌شده تا امروز» در تحقیقاتش مخالف است.

اما با وجود اینکه گزارش آقای دورهام این سوال را مطرح می‌کرد که آیا اف‌بی‌آی باید آن را به عنوان یک تحقیقات سطح پایین‌تر باز می‌کرد، او از بیان این که باز کردن کامل یک گزارش ناقض هر قانونی است، خودداری کرد.

دلیل باقی مانده برای تحقیقات دورهام این بود که آقای هوروویتز فاقد صلاحیت برای بررسی دقیق آژانس های جاسوسی بود. اما به گفته مقامات آشنا با تحقیقات، در بهار سال 2020، تلاش آقای دورهام برای یافتن سوء استفاده های اطلاعاتی در منشأ تحقیقات روسیه خالی از کار درآمده بود.

به جای پایان دادن، آقای بار و آقای دورهام به منطق متفاوتی روی آوردند و به دنبال مبنایی برای سرزنش کمپین کلینتون به دلیل سوء ظن در مورد ارتباط بی شماری از همکاران کمپین انتخاباتی ترامپ با روسیه بودند.

با ادامه تحقیقات، آقای بار در ابتدا از آقای ترامپ مماشات کرد، که همانطور که آقای بار در خاطرات خود نقل می کند، با نزدیک شدن به انتخابات 2020 از نبود اتهام عصبانی بود.

اما اظهارات عمومی آقای بار در مورد تحقیقات آقای دورهام همچنین به تقویت این تصور کمک کرد که او چیز بزرگی یافته است. به عنوان مثال، در آوریل 2020، او در مصاحبه ای با فاکس نیوز پیشنهاد داد که مقامات می توانند تحت پیگرد قانونی قرار گیرند و گفت: «شواهد نشان می دهد که ما فقط با اشتباه یا شلختگی روبرو نیستیم. اینجا چیزی بسیار نگران‌کننده‌تر است.»

آقای ترامپ و برخی از متحدانش در رسانه های خبری پا را فراتر گذاشتند و این انتظار را در میان حامیانش ایجاد کردند که آقای دورهام مقامات بلندپایه را زندانی کند. اینها شامل مدیران سابق اف بی آی و سیا، جیمز بی کومی و جان او. برنان، و رهبران دموکرات مانند باراک اوباما، هیلاری کلینتون و جوزف آر. بایدن جونیور هستند.

در واقع، آقای دورهام تنها علیه دو فرد خارجی که در تلاش برای بررسی دقیق روابط بین آقای ترامپ و روسیه بودند، اتهاماتی را مطرح کرد و هر دوی آنها را به اظهارات نادرست به FBI متهم کرد و با این دفتر به عنوان قربانی رفتار کرد، نه یک مجرم.

آقای بار در دوران ریاست جمهوری از نزدیک با آقای دورهام کار می کرد و مرتباً با او ملاقات می کرد، اسکاچ را به اشتراک می گذاشت و او را تا اروپا همراهی می کرد. وقتی مشخص شد که آقای دورهام قبل از انتخابات کسی را برای متهم پیدا نکرده است، آقای بار او را تحت فشار قرار داد تا یک گزارش موقت بالقوه تهیه کند که باعث شد، نورا آر. دانهی، شماره 2 آقای دورهام، در اعتراض به اخلاق استعفا دهد. نیویورک تایمز گزارش داده است.

در این زمینه، مرحله اول تحقیقات آقای دورهام – زمانی که او یک وکیل ایالات متحده بود که توسط آقای ترامپ منصوب شده بود، نه یک بازرس ویژه – نشان می دهد که چرا منافع سیاست عمومی مکرر در محافظت از دادستان هایی که موضوعات حساس سیاسی را از منصوبان سیاسی دنبال می کنند وجود دارد.

اما مرحله دوم – پس از اینکه آقای بار او را به عنوان یک مشاور ویژه انتخاب کرد و او را به ماندن در دولت بایدن با کمی استقلال از دادستان کل مریک بی. گارلند تثبیت کرد – نشان می‌دهد که چگونه استقلال دادستانی به خودی خود مخاطره‌ای از ناکارآمدی دارد.

این مقررات به آقای گارلند این اختیار را می‌داد که از اقدام آقای دورهام جلوگیری کند، اما فقط در صورتی که «آنقدر نامناسب یا ناموجه بود که طبق رویه‌های دپارتمان مشخص شده بود که نباید دنبال شود» و او را ملزم می‌کرد که به کنگره بگوید. آقای گارلند به آقای دورهام آزادی عمل داد و از اتهامات جمهوری خواهان مبنی بر پنهان کاری اجتناب کرد.

آقای دورهام برای دو سال و نیم دیگر ادامه داد و میلیون ها دلار هزینه کرد تا این دو پرونده ضعیف را که شامل اتهام اظهارات نادرست بود، بیاورد. در هر مورد، هیئت منصفه 12 نفره به اتفاق آرا اتهامات را رد کردند. به گزارش تایمز، یکی از دادستان های انتخاب شده آقای دورهام در اعتراض به اولین کیفرخواست از تیم خود استعفا داد.

اما استفاده آقای دورهام از اختیارات اجرای قانون خود به چیز دیگری دست یافت. او از پرونده های دادگاه برای القای نظریه ای استفاده کرد که هرگز مدرکی برای اتهامش پیدا نکرد: اینکه کمپین کلینتون توطئه ای برای متهم کردن آقای ترامپ به تبانی داشت. آن پرونده ها خوراک بی پایانی برای رسانه های خبری محافظه کار فراهم کردند.

حتی پس از فروپاشی پرونده آقای دورهام، برخی از حامیان ترامپ امیدوار بودند که گزارش نهایی او بمباران شود. اما عمدتاً از مواد بازیافتی تشکیل شده بود که با نتیجه گیری هایی مانند اتهام آقای دورهام مبنی بر اینکه FBI «عدم دقت تحلیلی» از خود نشان داده بود، در هم آمیخت.

دقت تحلیلی خود آقای دورهام مورد بررسی قرار گرفت. زمانی او نوشت که «هیچ مدرکی» پیدا نکرده است که نشان دهد اف‌بی‌آی هرگز به این فکر کرده است که آیا تلاش‌های کمپین انتخاباتی کلینتون برای پیوند دادن آقای ترامپ به روسیه ممکن است بر تحقیقات آن تأثیر بگذارد یا خیر.

با این حال، همان صفحه به پیام‌های یکی از مقامات ارشد اف‌بی‌آی، پیتر استرزوک، هشدار می‌داد که به همکارانش درباره پرونده استیل هشدار می‌داد، خلاصه‌ای از ادعاها درباره روابط کمپین ترامپ با روسیه که بعداً مشخص شد تحقیقات مخالفان با بودجه کمپین کلینتون بوده است. او نوشت که «باید آن را به‌عنوان تأثیرگذاری و اطلاع‌رسانی در نظر گرفت» و هر کسی که آن را سفارش داده است، «ظلم می‌شود به نحوی با کمپین مرتبط است».

همانطور که آقای هوروویتز فاش کرد و از آن انتقاد کرد، FBI بعداً به پرونده استیل در برنامه های استراق سمع استناد کرد، علیرغم اینکه دلیلی برای شک در اعتبار آن یافت. اما حامیان ترامپ اغلب فراتر می روند و به دروغ ادعا می کنند که FBI کل تحقیقات روسیه را بر اساس این پرونده آغاز کرده است.

به نظر می‌رسد گزارش آقای دورهام به این ادعای نادرست اشاره می‌کند و می‌گوید که «اطلاعات دریافت‌شده از افراد و نهادهای وابسته به سیاسی» تا حدی باعث «راه‌اندازی» تحقیق شده است. اما در جای دیگری، گزارش او اذعان داشت که مقاماتی که تحقیقات را در ژوئیه 2016 آغاز کردند، هنوز این پرونده را ندیده بودند و این به دلیل راهنمایی دیپلمات استرالیایی بود. او همچنین اعتراف کرد که «هیچ تردیدی وجود ندارد که اف‌بی‌آی تعهد مثبتی برای بررسی دقیق این سرنخ دارد».

تام فیتون، متحد ترامپ و رهبر گروه محافظه‌کار دیده‌بان قضایی، این هفته در بیانیه‌ای از تحقیقات دورهام ابراز ناامیدی کرد و در عین حال تاکید کرد که “توطئه‌ای از سوی اوباما، بایدن، کلینتون و متحدان آنها در دولت عمیق” صورت گرفته است.

آقای فیتون اعلام کرد: «دورهام با پیگردهای اندک و ناموفق مردم آمریکا را ناامید کرد. هرگز در تاریخ آمریکا این همه فساد دولتی اینقدر کم پاسخگو نبوده است.

اما آیتان گولمن، وکیل آقای استرزوک، گفت که در حالی که بازپرس ویژه اف‌بی‌آی را به “سوگیری تاییدیه” متهم کرد، این آقای دورهام بود که چهار سال تلاش کرد تا از یک باور از پیش ساخته شده درباره تحقیقات روسیه حمایت کند.

او گفت: «در واقع، این تحقیقات آقای دورهام است که انگیزه‌های سیاسی داشت، که نتیجه مستقیم سلاح‌زدایی رئیس‌جمهور سابق ترامپ از وزارت دادگستری است، تلاشی که هیئت‌های منصفه به اتفاق آرا در هر یک از محاکمه‌های آقای دورهام به شدت آن را رد کردند.»

آدام گلدمن گزارش کمک کرد