خشم نسبت به نقصی که ممکن است خانه های سالمندان استرالیا را تشویق کند تا ساکنان را بر اساس حاشیه سود انتخاب کنند | مراقبت از سالمندان

یک گروه مدافع هشدار می‌دهد که دولت فدرال باید فوراً به پیامدهای ناخواسته مدل تأمین مالی مراقبت از سالمندان خود رسیدگی کند، که می‌تواند منجر به اجتناب ارائه‌دهندگان از ساکنینی شود که بیشتر به مراقبت نیاز دارند.

این هشدار در حالی است که طراح اصلی مدل تامین مالی، برخی از ارائه دهندگان مراقبت سالمندان و شرکت های مشاوره را به تلاش برای سوء استفاده از سیستم برای منافع مالی متهم می کند، و در میان نگرانی سبزها از ساکنان که به عنوان “کالا” تلقی می شوند.

اما شرکت مشاوره‌ای که این نقص بالقوه را افشا کرد، میروس استرالیا، می‌گوید کمک به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های سالمندان برای درک نحوه عملکرد سیستم تامین مالی برای بقای مالی این بخش بسیار مهم است و تاکید می‌کند که توصیه‌هایش هرگز “تأثیر منفی بر ارائه مراقبت” نخواهد داشت.

هفته گذشته، آبان نیوز استرالیا گزارش داد که میروس فهرستی از سودآورترین استرالیایی‌های مسن را بر اساس یارانه‌هایی که تولید می‌کنند و الزامات مراقبتی آن‌ها به ارائه‌دهندگان ارائه داده است و به ارائه‌دهندگان توصیه کرده است که تصمیم‌های استراتژیک را «به نحوی که به نفع کسب‌وکار باشد» اتخاذ کنند.

بر اساس مدل بودجه طبقه‌بندی ملی مراقبت سالمندان استرالیا که اخیراً معرفی شده است، یارانه‌های پرداختی به ارائه‌دهندگان براساس نیازهای مراقبتی هر ساکن تعیین می‌شود.

ساکنان بسته به سطح مراقبتی که نیاز دارند به طور مستقل در یکی از 13 دسته قرار می گیرند و کسانی که به مراقبت بیشتری نیاز دارند یارانه های بزرگتری تولید می کنند. از ماه اکتبر، این یارانه ها به ارائه دهندگان کمک می کند تا دقیقه مراقبت اجباری را برای هر ساکن ارائه کنند. دقایق برای هر دسته از ساکنان متفاوت است.

Mirus به ارائه دهندگان هشدار داده است که طبقه بندی مجدد ساکنان برای نشان دادن وضعیت رو به وخامت آنها ممکن است همیشه منطقی نباشد، زیرا افزایش یارانه ها همیشه هزینه های افزایش یافته مراقبت های اجباری را پوشش نمی دهد.

این شرکت از مثال طبقه‌بندی مجدد یک ساکن از کلاس هفت به نه استفاده کرد که باعث می‌شود آنها از دسته حرکت کمکی به دسته غیر سیار منتقل شوند. این امر یارانه دولت را 10 دلار در روز افزایش می دهد و نیاز به 11 دقیقه مراقبت اضافی دارد. یک پرستار ثبت نام شده باید هفت مورد از آن دقایق را ارائه دهد.

“هزینه ای که برای کسب و کار برای رسیدن به سطح جدیدی از مراقبت که ما موظف به انجام آن هستیم [provide] این شرکت در یک نشست ویدیویی به ارائه دهندگان گفت: در نهایت ما در پایداری خود به عقب حرکت می کنیم.

بر اساس تجزیه و تحلیل، ساکنی که بی حرکت است و می تواند تحت مراقبت های تنفسی باشد، کمترین سود را دارد.

سخنگوی میروس استرالیا گفت: «تامین مالی سیستم مراقبت از سالمندان استرالیا پیچیده است، برای بسیاری گیج‌کننده است و می‌تواند منجر به نتایج ضعیف مقیم برای کسانی شود که نحوه عملکرد آن را نمی‌دانند.» “تامین مالی بسته به نیاز متفاوت است.”

این سخنگو افزود: “این به توضیح این موضوع کمک می کند که چرا بیش از 1000 متخصص مراقبت از سالمندان اخیراً در دوره های آموزشی ما شرکت کرده اند، از جمله نمایندگان اداره مستقل قیمت گذاری مراقبت های بهداشتی و سالمندان، کمیسیون استرالیا در مورد ایمنی و کیفیت در مراقبت های بهداشتی و وزارت بهداشت.”

«دولت باید اقدام کند»

برایان کئون کوهن، وکیل بازنشسته و بنیانگذار Aged Care Justice، یک موسسه غیرانتفاعی که به خانواده ها کمک می کند تا به وکالت قانونی دسترسی پیدا کنند، از دولت فدرال خواست تا در مورد مدل سازی Mirus تحقیق کند.

کئون کوهن گفت: «وقتی یک مدل تأمین مالی با تشویق مالی برای پذیرش ساکنانی که نیازهای مراقبتی پیچیده‌تری نسبت به دیگران دارند، نتایج نامتناسبی را برای تسهیلات مراقبت از سالمندان ایجاد می‌کند، ما شخص را در اولویت قرار نمی‌دهیم.»

«استرالیا به یک مدل فرد محور پایدار نیاز دارد تا اطمینان حاصل کند که بخش مراقبت از سالمندان برای ارائه مراقبت با کیفیت به هر ساکن، صرف نظر از طبقه‌بندی یارانه‌شان، پشتیبانی می‌شود.

اکنون که میروس مشکل را شناسایی کرده است، دولت باید برای اطمینان از اینکه سیستم برای همه کار می کند، اقدام کند.

پروفسور کتی ایگار، که به طراحی مدل بودجه دولت کمک کرد و مشاور سابق کمیسیون سلطنتی مراقبت از سالمندان است، گفت که سیستم جدید “دستکاری سیستم ارزیابی برای به حداکثر رساندن درآمد” را برای ارائه دهندگان سخت تر می کند.

ایگار که اکنون استادیار دانشگاه فناوری کوئینزلند است، می‌گوید: «اما مراقبت از سالمندان یک تجارت بزرگ است و مشاوران با تلاش برای دستکاری سیستم، ثروت زیادی به دست می‌آورند.

“به اصطلاح “کرم skimming” – انتخاب ساکنان بر اساس اینکه چه کسی بیشترین سود را خواهد داشت – برای سال ها تجارت بزرگی در مراقبت از سالمندان بوده است.”

“سالمندان کالا نیستند”

جنت رایس، سناتور سبزها از دسته بندی ساکنان بر اساس حاشیه سود خشمگین شد و گفت که این موضوع را در طول برآوردهای سنا با مقامات دولتی مطرح خواهد کرد.

رایس گفت: «این رفتار مشمئزکننده و اسفناک مشاوران صنعت، لابی‌گران و ارائه‌دهندگان مراقبت از سالمندان است و دقیقاً نشان می‌دهد که وقتی دولت خدمات عمومی را در دستان شرکت‌های خصوصی قرار می‌دهد چه اتفاقی می‌افتد».

“افراد در مراقبت از سالمندان مستحق مراقبت و حمایت هستند، نه بهره کشی که سود ارائه دهندگان را به حداکثر می رساند. سالمندان کالا نیستند، بلکه مردم هستند.»

رایس اضافه کرد: «تنظیم‌کننده باید هر کسی را که می‌خواهد سیستم را برای سود مالی بازی کند، سرکوب کند.»

Mirus Australia هیچ قانونی را زیر پا نگذاشته است و مستقیماً به نظرات رایس در مورد مسائل پیرامون مدل تأمین مالی پاسخ نداده است. یکی از سخنگویان شرکت گفت که اطمینان از عملکرد کارآمد ارائه دهندگان باعث می شود تا بودجه بیشتری به جای هزینه های اداری به مراقبت اختصاص یابد.

برای اظهار نظر با دولت فدرال تماس گرفته شد.