برایتون آرسنال را شکست داد و منچسترسیتی را با یک برد پس از قهرمانی ترک کرد | لیگ برتر

مطمئناً فریاد به پایان رسیده است. تعداد زیادی از آن‌ها در مقیاس فزاینده‌ای ناامیدکننده از طرف حمایت آرسنال وجود داشت، اما با شکست تیم آنها، می‌توان گفت که منچسترسیتی برای پنجمین بار در شش فصل گذشته قهرمان لیگ برتر می‌شود.

آرسنال آن را به خوبی انجام داده است و به نظر می رسد یک ترفند ذهنی است که بسیاری از مردم قبل از شروع رقابت فکر نمی کردند در جمع چهار تیم برتر قرار بگیرند. اما برای زنده نگه داشتن امیدهای قهرمانی خود پس از پیروزی سیتی در اورتون در همان روز، آنها توسط برایتون روبرتو دزربی به زانو در آمدند، که در نیمه دوم مسترکلاس کرد و توانست برای اولین بار جواز حضور در اروپا را معطر کند. تاریخ باشگاه

خولیو انسیسو، آخرین ستاره برایتون در حال ساخت، اولین گل را در دقیقه 51 به ثمر رساند و زمانی که دنیز اونداو، بازیکن تعویضی، گل دوم را تا پایان به ثمر رساند، باعث شد دزربی در جشن و پایکوبی خط را پاره کند و هزاران نفر از هواداران آرسنال با ضربه سر به میدان بروند. برای خروجی ها

گل یونداو پس از آن به ثمر رسید که لئاندرو تروسارد به عنوان بازیکن تعویضی به مصاف تیم سابقش رفت، در حالی که آرسنال تلاش می کرد از دروازه بان آرون رمزدیل، پاسکال گروس تلاش کند ضربه ای را خنثی کند. توپ به سمت اونداو که در کنار تیم بود به سمت بالا و عقب برگشت و آرسنال شکست خورد.

هشت دقیقه دیگر وجود خواهد داشت اما هیچ چشم اندازی برای بازگشت به آرسنال وجود ندارد. در عوض، برایتون زخم ها را نمک زد، پرویس استوپینان گل سوم را پس از اینکه رامسدیل به طور ضعیفی ضربه ی اونداو را دفع کرد، به ثمر رساند. این بار دزربی برای زانو زدن در زمین رفت. او تاکتیک های خود را مشخص کرده بود، این آخرین ویترین برای زیرکی و شجاعت او بود.

حضور در لیگ قهرمانان احتمالا فراتر از برایتون خواهد بود، لیگ اروپا محتمل تر است، اما بهترین فصل تاریخ آنها همچنان ادامه دارد. آنها قبلاً یک رکورد باشگاهی برای بیشترین امتیاز در رقابت های لیگ برتر، بیشترین برد و بیشترین گل زده را ثبت کرده بودند.

برای آرسنال، تنها ناامیدی وجود داشت، تصور خروج باد از بادبان. در ورزشگاه امارات قبل از شروع بازی یکنواخت بود، نتیجه قدم زدن سیتی در گودیسون پارک – چگونه اورتون دوشنبه گذشته 5-1 در برایتون پیروز شد؟ – و کارمای اولیه بدی برای تیم میزبان وجود داشت، گابریل مارتینلی پس از یک تکل تلافی جویانه از Moisés Caicedo او را مجبور به بازی کرد.

لحظاتی قبل مارتینلی کائورو میتوما را در یک چالش هوایی پاکسازی کرده بود. او ابتدا موقعیت حریف خود را بررسی کرد و به نظر ضربه ای ارزان بود. مارتینلی از انتقاد فرار کرد. او از پرتاب کایدو در امان نبود، مارتینلی هنگام پایین رفتن به طرز ناخوشایندی می پیچید. کایسدو، که آرسنال در ژانویه سعی کرده بود او را به خدمت بگیرد، از یک رزرو نیز طفره رفت که عجیب بود.

تروسارد وارد زمین شد که در ژانویه برایتون را به مقصد آرسنال ترک کرد و توسط هواداران میهمان هو شد. اهمال کاری وجود داشت، چالش ها گاهی سنگین بود و فشار زیادی بر مسئولان وارد می شد. دزربی از یک هوادار پشت نیمکتش شنیده بود. او را بوسه زد.

آرسنال بیشتر موقعیت‌ها را قبل از وقفه در اختیار داشت، تروسارد پس از بریدن داخل کایسدو، که در دفاع راست جایش را پر کرد، بالای تیرک دروازه را می‌چرخاند. بوکایو ساکا در نیمه دوم بعد از اینکه گابریل ژسوس با یک سانتر کم کوبید با فاصله کمی به زمین رفت و در کنار سایر سوسو زدن ها، آرسنال می توانست به عیسی که جیسون استیل را در پست نزدیک کار می کرد اشاره کند.

انسیسو در نیمه اول نبرد را برای برایتون انجام داد، در اوایل بازی رامسدیل کار کرد و در دقیقه 37 بعد از اینکه میتوما بن وایت را آبکشی کرد، او را به گل انداخت. آرسنال می خواست برایتون را از بازی از پشت باز دارد و توپ را به سمت بالا نیشگون می گرفت و خطر بزرگی در یک سوم اول تیم میهمان در زمانی که مالکیت توپ را در اختیار داشتند رخ داد.

آرسنال در همان ابتدا آنها را مجبور به خطا کرد – و همچنین در مناطق خطرناک – اما برایتون به سلاح های خود چسبید. برای دزربی، پاداش همیشه ارزش ریسک را دارد. برخی از بازی‌های ساخت برایتون بسیار آسان بود و الکسیس مک آلیستر در قلب آن برجسته بود.

دی زربی پس از شکست اورتون گفته بود که آرسنال “برایتون واقعی” را خواهد دید. این بود، قدرت شخصیت آنها به منصه ظهور رسید. برای میکل آرتتا، آرسنال اشتباهی بود و او مجبور شد از هواداران عذرخواهی کند. اگر تیم او نمی توانست قبل از نیمه بازی ریتم خود را پیدا کند – تعدادی خطا که جریان بازی را مختل می کرد – در وقت دوم از هم می پاشیدند. از دست دادن دوندگان، دومین بهترین در دوئل ها.

برایتون از تهدید می درخشید و آنها پس از اینکه میتوما به یک توپ بلند جلوتر از وایت رسید و استوپینان را روی همپوشانی وارد کرد، شکست خورد. اولین سانتر استوپینان توسط کیران تیرنی به او برگشت و زمانی که او دوباره تلاش کرد، نزدیک به خط کناری در سمت چپ، توپ را به زمین کوبید و آن را از عقب تماشا کرد، انسیسو بود تا به خانه نگاه کند. انسیسو در مقابل دروازه تنها بود زیرا مارکر او، یاکوب کیویور، مهر اوان فرگوسن را احساس کرده بود و به زمین رفته بود.

آرتتا تغییراتی ایجاد کرد و توماس پارتی و ریس نلسون را معرفی کرد و تروسارد را از سمت چپ به داخل منتقل کرد. امیل اسمیت رو و ادی نکتیا نیز وارد می شدند. برای آرسنال بسیار ناراحت کننده شد، هر سوتی که علیه آن ها به صدا درآمد، سر و صدایی برانگیخت و صبر آرتتا را محک زد.

برایتون به سادگی به خود در بازی های یک در مقابل یک، داخل و خارج از توپ، با میتوما که وایت را عذاب می داد، اعتماد کرد. نلسون ضربه ای به فاصله کمی زد و تروسارد مستقیم به استیل شوت کرد. روزی بود که همه قرمزپوشان عذاب می کشیدند.