چلسی پس از اینکه سم کر منچستریونایتد را شکست داد، هت تریک کرد | جام حذفی زنان

هرگز نمی توان به سم کر شک کرد. همیشه. بیشتر بازیکنان قبل از اینکه با وقاحت اعلام کنند که «هرگز نبوده‌اند، تردید می‌کنند [to Wembley] در آستانه فینال جام حذفی، مهم نیست که چقدر درست است. اینها کلماتی هستند که می توانند دوباره به لقوه برگردند، اما برای کر، ملکه تجسم، هیچ شکی وجود نداشت که او برای سومین بار متوالی جام حذفی را در مقابل جمعیت رکورددار 77390 هوادار بلند می کند یا اینکه این کسی خواهد بود که یک بار دیگر گام برمی دارد و در فصلی که به شدت به او تکیه شده است، تحویل می گیرد.

این مرحله چلسی است. آبی‌ها در 6 فینال جام حذفی حضور داشته‌اند که پنج فینال از هشت فینال آن در ومبلی برگزار شده است. شاگردان اما هیز بیشتر از استمفوردبریج در استادیوم ملی بازی کرده اند. رکورد شکست ناپذیر آنها مقابل یونایتد، از زمانی که تیم منچستر در سال 2018 اصلاح شد و تنها یک امتیاز کاهش یافت، تصویری از برتری احتمالی را ترسیم کرد.

مصدومیت‌ها بخشی از زندگی هیز را در این فصل گرفته است، غیبت پرنیل هاردر و فران کربی به‌شدت احساس می‌شود، اما بار دیگر چلسی در ماه می عملکرد خوبی را ارائه می‌کند و یونایتد در ردیف بعدی برای شمشیر قرار دارد.

برد یونایتد، در آن شرایط، غیرمنتظره بود. به جز اینکه تیم مارک اسکینر در این فصل از نظر تسلط و ثبات بسیار چشمگیر بوده است. فصلی که فوتبال لیگ قهرمانان را هدف گرفته بود اما آنها را در شکار دو لیگ و جام حذفی قرار داد.

اتفاق غیرمنتظره تقریباً در عرض 20 ثانیه رخ داد که لیا گالتون به توپی که اِو پریست، مدافع چلسی سعی کرده بود از روی سانتر الا تون از مسیرش خارج شود، گرفت و برگشت. هواداران یونایتد غرش کردند اما پرچم برای تونه بالا بود. آفساید بودن در ترکیب این یک تماس ناامیدکننده دیرهنگام بود که حزب یونایتد اولیه را از بین برد.

هیز سه تغییر در تیمی انجام داد که لستر را با 7 شکست پشت سر گذاشت و هاردر به نیمکت بازگشت، زیرا چلسی پس از مدت‌ها حضورش را مدیریت می‌کرد و جسی فلمینگ و مارن میلده به جای جلنا کانکوویچ و جس کارتر به میدان رفتند.

در همین حال، تنها یک تغییر برای یونایتد رخ داد، کاپیتان کیتی زلم از محرومیت بازگشت و ویلدا بو ریسا از بازی کنار رفت.

پس از دقایقی باز پرحاشیه، جایی که یونایتد دوباره به نزدیکی می رفت، با توپ اونا باتله که توسط Mjelde برگشت داده شد، نیمه اول بدون گاز گرفتن بود.

شاید گل تقریباً به عنوان یک هشدار عمل کرده بود، اما یک ماهیت آزمایشی و توقفی در نیمه اول وجود داشت که باعث شد جمعیت برای خود سرگرمی ایجاد کنند، با امواج مکزیکی که در عرض نیم ساعت زمین را می چرخیدند و یک توری غول پیکر بادی. توپ با اشتیاق بیشتری نسبت به توپ در زمین به دور رده پایین می‌پرد.

یونایتد به خوبی توانست تهدید قدرتمندترین دو چلسی در این دوره یعنی کر و گورو رایتن را خفه کند.

آن کاترین برگر، دروازه بان چلسی، درست در دقیقه 30 به بازی فراخوانده شد تا تلاش میلی ترنر، مدافع میانی تیمش را پس از اینکه مگدا اریکسون و مایا لو تیسیه در حال رقابت برای ضربه سر بودند، به هم خوردند.

چلسی نیز لحظاتی را پشت سر گذاشت، با یک برتری که به لورن جیمز اجازه داد یک ضربه سر حلقه ای به سمت تیرک دورتر بفرستد که مری ارپس به تیرک می خورد.

با معرفی هاردر و سوفی اینگل، حرکت به نفع چلسی تغییر کرد. ارین کاتبرت، هافبک پیش از لستر هشداری ارسال کرده بود که گفته بود اگر پرنیل هاردر را از روی نیمکت ببیند، می ترسم.

او افزود: این بازیکنانی مانند او هستند که می توانند در بازی ها تفاوت ایجاد کنند که حاشیه های خوبی دارند.

ممکن است شما را ببخشند که فکر می کنید کاتبرت در مورد تأثیر هاردر در ومبلی پیشگویی کرده بود، زیرا آن بسیار فوری بود. در عرض یک دقیقه از ورود به مسابقه، اشتباهی از Le Tissiersaw مسابقه استرالیایی آزاد در سمت چپ قبل از ارسال آن به وسط برای هاردر، اما درست پشت سر دانمارکی رسید، که ضربه نهایی او به اندازه کافی ضعیف بود تا Earps بتواند جمع شود.

لحظاتی بعد و سخت‌تر می‌شد که کر را تامین کند، از سمت راست به داخل می‌رفت، در حالی که Earps ریشه در نقطه او داشت، و به سمت کر عقب می‌رفت، اما بتله خطر را خوانده بود و جلوتر از مهاجم برای پاک کردن حرکت می‌کرد.

اینکه گل از ترکیب کر و هاردر که از زمان بازگشت هاردر به طور همزمان در زمین حضور نداشته اند، احساس می شود اجتناب ناپذیر است. پاس جستجوی ریتن توسط هاردر جمع‌آوری شد و او به سمت پست دوردست ارسال کرد تا کر بتواند وارد شود.

چلسی با یک بازی کمتر و یک امتیاز کمتر از یونایتد در جایگاه هدایت لیگ قرار دارد و سومین دابل متوالی روی کارت است. از بسیاری جهات، در فصلی که سطح لیگ یک پله بالا رفته است، این فصل تاثیرگذارترین خواهد بود.