دانشمندان ناسا را ​​به دلیل کاهش ماموریت برای اکتشاف فراتر از پلوتون مورد انتقاد قرار می دهند فضا

ممکن است به لبه منظومه شمسی رسیده باشد و بیش از 5 میلیارد مایل را در فضا طی کرده باشد، اما فضاپیمای نیوهورایزنز در حال ایجاد امواج بزرگ در زمین است. در پی تصمیم ناسا مبنی بر توقف تامین مالی ماموریت اصلی کشتی در سال آینده، اختلاف بین دانشمندان و مقامات فضایی ایالات متحده درگرفت.

آلن استرن، بازرس اصلی نیوهورایزنز، این اقدام را “اشتباه و تاسف بار” توصیف کرد.

او گفت: «از نظر علمی، این یک اشتباه است مشاهده کننده. چندین دانشمند ارشد دیگر از او حمایت کرده اند.

ناسا گفته است که قصد ندارد فضاپیما را به طور کامل تعطیل کند، اما مقداری بودجه فراهم خواهد کرد تا فضاپیما بتواند به مطالعه آب و هوای فضا و سایر پدیده ها ادامه دهد. اما وظیفه اصلی آن – مطالعه ترکیب سیاره – متوقف خواهد شد.

نیوهورایزنز برای مطالعه کمربند کویپر، حلقه ای به شکل دونات از اجرام یخی به جا مانده از شکل گیری سیارات خورشید در میلیاردها سال پیش طراحی شد. برای دهه‌ها، محققان رویای دریافت نمای نزدیک از برخی از این فسیل‌های مربوط به منظومه شمسی را در سر می‌پرورانند، اما به دلیل دور بودن آن‌ها ناکام ماندند. New Horizons برای درست کردن این موضوع ساخته شد.

این کاوشگر که در ژانویه 2006 از کیپ کاناورال پرتاب شد، از عبور سیاره غول پیکر مشتری برای افزایش سرعت آن به بیش از 30000 مایل در ساعت استفاده کرد و در 14 ژوئیه 2015 به پلوتون، بزرگترین جرم کمربند کویپر رسید و داده ها را به زمین ارسال کرد. این پیام ها با وجود اینکه با سرعت نور مخابره می شدند، بیش از چهار ساعت طول کشید تا به کنترل ماموریت برسند. آنها تصاویری دیدنی از کوه های یخی مرتفع و دشت های وسیع نیتروژن یخ زده را فاش کردند.

همچنین کشف شد که پلوتون دارای جو نازک و آبی است، در حالی که یک کلاهک قرمز مایل به قهوه ای از مواد در بزرگترین قمر آن، شارون، از مولکول های آلی تشکیل شده است که می توانند اجزای مهم زندگی باشند. برای جهانی در چنین مداری دور از راه دور به دور خورشید، سیاره کوتوله و قمرهای آن به طرز شگفت انگیزی پرانرژی هستند.

نیوهورایزنز پس از گذشتن از پلوتون و شارون، وارد کمربند کویپر شد و در 1 ژانویه 2019 نزدیک به آروکوت، دورترین و ابتدایی‌ترین جسمی که تاکنون توسط یک فضاپیما کاوش شده بود، رفت. تصاویر نشان داد که Arrokoth – یک اصطلاح بومی آمریکا به معنای “آسمان” در زبان Powhatan-Algonquin – شامل دو لوب است که احتمالاً قبل از ادغام ملایم در ابری از ذرات در اوایل تاریخ منظومه شمسی به طور جداگانه تشکیل شده است.

این یافته، در ترکیب با مشاهدات سایر اجرام کمربند کویپر توسط نیوهورایزنز، بسیار مهم بود.

این به ما چیزهای زیادی در مورد ویژگی های اساسی شکل گیری سیاره ها آموخت. میشل بانیستر، دانشمند سیاره‌شناسی در دانشگاه کانتربری نیوزلند، در این ژورنال می‌گوید این کاملاً تحول‌آفرین بود. طبیعت هفته گذشته

استرن از این نکته حمایت کرد و گفت: «کمربند کویپر از سیاره‌های کوچک، بلوک‌های سازنده سیارات، تشکیل شده است. به لطف داده‌هایی که نیوهورایزنز فرستاده است، ما اکنون نحوه ترکیب و ادغام این بلوک‌های سازنده و شروع فرآیند تشکیل سیاره‌ها را درک می‌کنیم. این اساساً برای درک منظومه شمسی و سیارات اطراف ستارگان دیگر مهم است.»

نیوهورایزنز قرار بود چهار یا پنج سال دیگر طول بکشد تا سفر خود را از طریق کمربند کویپر به پایان برساند – که به نام ستاره شناس هلندی-آمریکایی جرارد کویپر، که در سال 1951 وجود آن را در مقاله ای پیشنهاد کرد. در طول این سفر، امید می رفت که آن را تکمیل کند. می تواند با سیاره کوچک دیگری مانند Arrokoth قرار ملاقات بگذارد.

اما یافتن چنین هدفی در نزدیکی مسیر آن از طریق کمربند دشوار بوده است.

استرن گفت: «پیدا کردن یک شی مناسب دیگر برای نزدیک شدن بسیار سخت است، اما ما واقعا سخت تلاش کرده‌ایم که یکی را پیدا کنیم.

من فکر می‌کنم ناسا از اینکه ما هنوز هدف دیگری برای پرواز نداریم، ناامیدی وجود دارد و من این ناامیدی را درک می‌کنم. ما تا جایی که می‌توانیم تلاش می‌کنیم تا آن را درست کنیم، اما این یک مشکل سخت است. با این حال، قطع بودجه ما تنها تضمین می کند که هرگز هدف دیگری وجود نخواهد داشت.

New Horizons برای ساخت و پرواز به پلوتون و فراتر از آن بیش از 800 میلیون دلار (650 میلیون پوند) هزینه داشت. هزینه های کنترل ماموریت حدود 10 میلیون دلار در سال است. با دور کردن مأموریت از علوم سیاره‌ای و بررسی دقیق کمربند کویپر و با تمرکز بر روی هلیوفیزیک، فیزیک خورشید و ارتباط آن با منظومه شمسی، احتمالاً چندین میلیون دلار از آن بودجه سالانه کم می‌شود.

استرن گفت: «این یک اقتصاد کاذب است. نیو هورایزنز هنوز هم می‌تواند تا پایان زمان خود در کمربند کویپر علم بزرگی انجام دهد. اما توقف آن در سال آینده هم از نظر علمی زودرس و هم از منظر سیاست مالی غیرعاقلانه است. من بسیار نگران این هستم و منصفانه است که بگویم در جمع خوبی هستم.»