گروه‌های بومی می‌گویند بودجه فدرال «مخلوط» به سلامت کمک می‌کند اما خدمات حقوقی را نادیده می‌گیرد | بومیان استرالیا

سازمان‌های بومی می‌گویند که بودجه فدرال «کیسه‌ای مختلط» است، در حالی که سناتور مستقل لیدیا ثورپ می‌گوید که دولت پول‌هایی را برای صدای «بی دندان» به پارلمان به هزینه خدمات حقوقی خرج کرده است.

دولت آلبانی می گوید 1.9 میلیارد دلار در طرح های بومیان و جزیره نشینان سرمایه گذاری می کند که شامل 424 میلیون دلار برای کاهش شکاف، 364 میلیون دلار در طول دو سال برای همه پرسی صوتی و 263 میلیون دلار برای مقابله با خشونت علیه زنان و کودکان ملل اول است.

ابتکارات دیگر شامل فاز اول بسته 250 میلیون دلاری برای رسیدگی به جرم و ناآرامی اجتماعی در آلیس اسپرینگز، 141.2 میلیون دلار برای مقابله با سیگار کشیدن بومیان و 238.5 میلیون دلار برای بهبود نتایج سرطان است.

سازمان ملی بهداشت کنترل شده توسط جامعه بومی، اوج سازمان‌های بهداشتی تحت کنترل بومی، گفت که بودجه نشان می‌دهد که دولت به درخواست‌ها برای رفع شکاف در سلامت گوش می‌دهد.

«در بهبود مدیکر، دسترسی ارزان‌تر به داروها، طرح شجاعانه برای از بین بردن سیگار کشیدن، یا بودجه سلامت روان برای همه‌پرسی در مورد صدا. همه این اقدامات کمک خواهد کرد. اما من به ویژه از دیدن مبلغ 238 میلیون دلاری اعلام شده برای کمک به کاهش شکاف سرطان خوشحالم. دونلا میلز، رئیس Naccho در بیانیه ای گفت: سرطان قاتل شماره یک مردم ما است.

اما برخی از گروه ها از دست داده اند و باعث ناامیدی در این بخش شده اند.

خدمات حقوقی بومیان هشدار دادند که به دلیل کمبود بودجه 250 میلیون دلاری، مجبور خواهند شد حداقل 17 دفتر را در سراسر نیو ساوت ولز و کوئینزلند ببندند. خدمات حقوقی منطقه شمالی گفتند که آنها نیز در معرض خطر بسته شدن هستند. اما بودجه خاصی برای آنها در بودجه در نظر گرفته نشده است.

کاترین ودربی فل، مدیر اجرایی خدمات حقوقی زنان Top End، گفت که این بخش به شدت نیازمند است و به تعهد مالی بلندمدت نیاز دارد.

ودربی فل گفت: «حمایت قانونی حیاتی برای زنان، به ویژه زنانی که خشونت جنسی خانوادگی را تجربه می‌کنند، وجود نداشت.

به‌جای آن‌چه که ما مدام خواستار آن هستیم، که سرمایه‌گذاری بلندمدت معنادار است، بسیار کوتاه‌مدت به نظر می‌رسد.»

لیدیا ثورپ، سناتور مستقل ویکتوریا، گفت که این بودجه برای “برآوردن نیازهای کسانی که در انتهای شدید” بحران هزینه زندگی هستند، کار چندانی نمی کند.

اما پول نقد زیادی برای صدای مجلس وجود دارد. تورپ، یک زن Djab Wurrung Gunnai Gunditjmara، در بیانیه ای گفت: 364.6 میلیون دلار در طول سه سال برای یک نهاد مشورتی بی دندان که در حال حاضر جوامع ما را از هم جدا کرده است.

ثورپ گفت که از دیدن سرمایه گذاری قابل توجه در مرکز استرالیا خوشحال است، اما این موضوع او را متعجب کرد که چگونه دولت “فقدان مطلق بودجه را برای سایر جوامع ملل اول در سراسر کشور توضیح خواهد داد”.

کلمه عدالت در این بودجه تنها شش مورد ذکر شده است و در واقع بودجه ای ضعیف در اجرای عدالت است. این بودجه در ارائه عدالت ملل اول، عدالت اجتماعی، عدالت زیست محیطی، آنچه شما آن را عدالت کیفری، عدالت برای پناهندگان و حتی عدالت مسکن می نامید، شکست خورده است.

SNAICC، سازمان ملی کودکان و خانواده های بومی، گفت که این بودجه یک “کیسه مختلط” بود. مدیرعامل، کاترین لیدل، از تعهدات برای مراقبت از کودکان ارزان‌تر استقبال کرد، اما گفت که از اینکه شاهد تلاش‌های بودجه‌ای برای کاهش تعداد کودکان بومی و جزیره‌ای تنگه تورس در مراقبت‌های خارج از خانه نیست، “ناامید” است.

دولت فدرال همچنین 10.5 میلیون دلار برای حمایت از سلامت روان در طول همه پرسی متعهد شده است.

دکتر تریسی وسترمن، زن نجمال و روانشناس بالینی که برنامه های بورسیه تحصیلی روانشناسی بومی را بدون هیچ گونه بودجه فدرال اجرا می کند، گفت که بودجه هدفمند و مبتنی بر شواهد برای برنامه ها و خدمات حیاتی و کم است.

وسترمن گفت: “شما می توانید آمار و ارقام را مطرح کنید، اما این به این موضوع می پردازد که آیا بودجه به بزرگترین نیازها اختصاص می یابد یا خیر و این به معنای خدمات پیچیده پیشگیری است.”

وسترمن گفت که هیچ مشورتی با کارشناسان بهداشت روان بومی در مورد اینکه این بودجه به بهترین نحو هدایت می شود، صورت نگرفته است.

او گفت: «بیشتر این است که ما چیزی را بر اساس شواهد کمی تأمین می‌کنیم که نشان می‌دهد این مهم‌ترین اولویت سلامت روان ما نسبت به مسائل دیگر مانند پیشگیری از خودکشی کودکان، یا جذب روانشناسان بومی بیشتر به مناطق پرخطر است».

اگر بر اساس شواهد حکایتی بودجه می‌دهید، من نمی‌دانم پس از پایان همه‌پرسی چه چیزی به دست خواهد آمد.»