در حالی که دانش آموزان در آشفتگی هستند، معلمان ایالات متحده در زمینه بهداشت روان آموزش می بینند

سان فرانسیسکو — همانطور که بنیتو لونا هررا کلاس های مطالعات اجتماعی کلاس هفتم خود را تدریس می کند، برای نشانه هایی از آشفتگی درونی هوشیار است. و این روزها تعداد زیادی از آن وجود دارد.

یکی از دانش آموزان 12 ساله او احساس کرد دنیای او در حال از هم پاشیدن است. آموزش از راه دور روابط دوستانه او را تغییر داده بود. اوضاع با دوست پسرش به خشونت کشیده شد. زندگی خانگی او پر استرس بود. این دختر در طول همه‌گیری به لونا-هررا گفت: «تازه کارم تمام شده است» و یک نقشه مفصل برای خودکشی به اشتراک گذاشت.

دانش آموز دیگری معمولاً شوخی بزرگ و پر از اعتماد به نفس بود. اما یک روز به او گفت که دیگر نمی خواهد زندگی کند. او نیز برنامه ای برای پایان دادن به زندگی خود داشت.

لونا هررا فقط یک معلم در یکی از مدارس راهنمایی کالیفرنیای جنوبی است، اما داستان های دانش آموزانی که در مضیقه هستند به طور فزاینده ای در سراسر کشور رایج است. نکته مهم این است که آموزش های ویژه به او کمک کرد تا بداند وقتی علائم اورژانس روانی را می بیند به دنبال چه چیزی باشد و چگونه واکنش نشان دهد.

از زمان شروع همه‌گیری، کارشناسان درباره بحران سلامت روانی که کودکان آمریکایی با آن مواجه هستند هشدار داده‌اند. بر اساس مصاحبه با معلمان، مدیران، مسئولان آموزش و پرورش و کارشناسان بهداشت روان، این امر اکنون در مدارس به شکل افزایش افسردگی دوران کودکی، اضطراب، حملات پانیک، اختلالات خوردن، دعوا و افکار خودکشی در سطوح هشدار دهنده ای در حال انجام است.

در مناطق کم درآمد، جایی که تجربیات نامطلوب دوران کودکی قبل از همه‌گیری بالا بود، بحران حتی حادتر است و با کمبود کارکنان مدرسه و متخصصان بهداشت روان تشدید می‌شود.

لونا هررا، که در منطقه ای با فقر بالا در صحرای موهاوی تدریس می کند، در میان تعداد کمی از معلمان کالیفرنیایی است که دوره ای به نام کمک های اولیه بهداشت روانی جوانان را می گذرانند. به بزرگسالان می آموزد که چگونه علائم هشدار دهنده خطرات سلامت روان و سوء مصرف مواد را در کودکان تشخیص دهند و چگونه از یک فاجعه جلوگیری کنند.

وزارت آموزش و پرورش کالیفرنیا بودجه این برنامه را برای هر ناحیه مدرسه ای که آن را درخواست می کند تأمین می کند، و بیماری همه گیر حرکت ها را برای تبدیل چنین دوره هایی به یک الزام تسریع کرده است. این برنامه آموزشی توسط شورای ملی رفاه روانی اداره می شود و در هر ایالت موجود است.

سناتور آنتونی پورتانتینو، نویسنده لایحه‌ای که تمام مدارس راهنمایی و دبیرستان کالیفرنیا را ملزم می‌کند حداقل 75 درصد از دانش‌آموزان را آموزش دهند، گفت: «نمی‌خواهم درباره نوجوان دیگری بخوانم که در آن علائم هشداردهنده وجود دارد و ما به سمت دیگری نگاه کردیم. کارکنان در سلامت رفتاری معلمان و کارکنان مدرسه در خط مقدم بحران قرار دارند و باید برای شناسایی دانش‌آموزانی که در رنج هستند آموزش ببینند.

کارشناسان می گویند در حالی که افسردگی و اضطراب دوران کودکی سال ها در حال افزایش بود، استرس و غم و اندوه بی وقفه این بیماری همه گیر مشکلات را تشدید کرد، به ویژه برای کسانی که قبلاً مشکلات سلامت روانی را تجربه می کردند و در طول آموزش از راه دور از مشاوران و سایر منابع مدرسه قطع شده بودند.

شارون هوور، استاد روانپزشکی کودک در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند و یکی از مدیران مرکز ملی بهداشت روانی مدارس، گفت: برای کودکان، مسائل مربوط به آموزش از راه دور فقط آکادمیک نبود.

به گفته هوور، کودک آزاری و بی توجهی در طول این همه گیری افزایش یافته است. برای کودکانی که در خانه های آشفته، با والدین معتاد به الکل یا بدرفتار هستند، آموزش از راه دور به این معنی بود که آنها هیچ راه فراری نداشتند. کسانی که فاقد فناوری بودند یا اتصالات اینترنتی ضعیفی داشتند، حتی بیشتر از همتایان خود منزوی شدند و از نظر تحصیلی و اجتماعی بیشتر عقب افتادند.

بسیاری از کودکان پس از انزوای طولانی برگشتند، اما برای برخی دیگر این مدت زمان بیشتری طول می کشد و مشکلات سلامت روان اغلب به عنوان یک عامل استرس زا باقی می ماند.

ما نمی توانیم فرض کنیم که “خوب ما به مدرسه برگشتیم، چند ماه گذشته است و اکنون همه باید به حالت عادی برگردند.” هوور گفت که اینطور نیست.

بازگشت به مدرسه پس از ماه‌ها انزوا باعث تشدید اضطراب در برخی از کودکان شد. معلمان می‌گویند که دانش‌آموزان در تمرکز، تمرکز، بی‌حرکت نشستن مشکل بیشتری دارند و بسیاری باید پس از غوطه‌ور شدن طولانی‌مدت در صفحه نمایش، نحوه معاشرت و حل تعارضات رو در رو را یاد بگیرند.

بچه‌ها انتظار داشتند از جایی که ترک کردند ادامه دهند، اما برخی دوستی پیدا کردند و توانایی آنها برای مقابله با استرس اجتماعی تغییر کرده بود. مربیان می گویند که آنها همچنین شاهد افزایش نگران کننده بی تفاوتی – در مورد نمرات، نحوه رفتار دانش آموزان با یکدیگر و خودشان – و همدلی بسیار کمتری هستند.

ترین موسباخ، که معلمانی را در زمینه آگاهی از سلامت روان و سایر برنامه های اجتماعی-عاطفی در ناحیه مدرسه واحد دل نورته، یک منطقه با فقر بالا در روستایی شمال آموزش می دهد، گفت: «من هرگز در زندگی ام ندیده ام که بچه ها نسبت به هم بد باشند. کالیفرنیا. خشونت در مدرسه بیشتر است، سیگار کشیدن بیشتر است، سوء مصرف مواد بیشتر است، فعالیت جنسی بیشتر است، افکار خودکشی بیشتری وجود دارد، هر رفتاری که ما در مورد بچه‌ها نگران آن باشیم، بیشتر است.»

بسیاری از ایالت ها در دهه گذشته آموزش معلمان را در زمینه پیشگیری از خودکشی اجباری کرده اند و این بیماری همه گیر برخی را بر آن داشت تا دامنه را گسترش دهند تا آگاهی از سلامت روان و حمایت از نیازهای بهداشت رفتاری را در بر گیرند.

اما مناطق مدرسه در سراسر کشور نیز می گویند که به روانشناسان و مشاوران بیشتری نیاز دارند. کمپین آینده‌های امیدوار، ائتلافی از سازمان‌های ملی سلامت روان، ماه گذشته گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد اکثر ایالت‌ها با حمایت از سلامت روان در مدارس دست و پنجه نرم می‌کنند. فقط آیداهو و ناحیه کلمبیا از نسبت توصیه شده ملی یک روانشناس به ازای هر 500 دانش آموز فراتر می روند.

این گزارش می گوید در برخی ایالت ها، از جمله ویرجینیای غربی، میسوری، تگزاس و جورجیا، تنها یک روانشناس مدرسه برای بیش از 4000 دانش آموز وجود دارد. به طور مشابه، تعداد کمی از ایالت ها به هدف یک مشاور در هر 250 دانش آموز دست می یابند.

رئیس جمهور جو بایدن یک میلیارد دلار بودجه جدید فدرال برای کمک به مدارس برای استخدام مشاوران و روانشناسان بیشتر و تقویت برنامه های پیشگیری از خودکشی پیشنهاد کرده است. این به دنبال توصیه نادری در ماه دسامبر از سوی جراح آمریکایی ژنرال ویوک مورتی در مورد “نیاز فوری برای رسیدگی به بحران سلامت روان جوانان در کشور” صورت گرفت.

بر اساس تحقیقات ذکر شده در توصیه نامه، در اوایل سال 2021، مراجعات به اورژانس در ایالات متحده برای اقدام های مشکوک به خودکشی، 51 درصد برای دختران نوجوان و 4 درصد برای پسران نوجوان بیشتر از مدت مشابه در سال 2019 بود.

مونیکا نپوموسنو، که بر برنامه ریزی سلامت روان در وزارت آموزش کالیفرنیا نظارت می کند، گفت: از زمانی که کالیفرنیا دوره کمک های اولیه بهداشت روانی جوانان را در سال 2014 ارائه کرد، بیش از 8000 معلم، مدیر و کارکنان مدرسه آموزش دیده اند.

او گفت که در بزرگترین ایالت کشور که بیش از 600000 پرسنل K-12 را در مدارس استخدام می کند، کارهای بیشتری باید انجام شود.

این دوره به تمایز روش‌های معمول نوجوانان برای مقابله با استرس – کوبیدن درها، گریه کردن، انفجار خشم – از علائم هشداردهنده ناراحتی روانی، که می‌تواند آشکار یا ظریف باشد، کمک می‌کند.

ترامین الامین، سخنگوی National National، گفت: پرچم‌های قرمز شامل زمانی است که کودکی در مورد مرگ یا خودکشی صحبت می‌کند، اما می‌تواند به شکل ظریف‌تری مانند: «دیگر نمی‌توانم این کار را انجام دهم» یا «از این کار خسته شده‌ام». شورای رفاه روانی او گفت که بیش از 550,000 مربی K-12 در سراسر کشور دوره کمک های اولیه بهداشت روانی جوانان را از زمان راه اندازی آن در سال 2012 گذرانده اند.

تغییرات در رفتار می تواند باعث نگرانی شود – کودکی که ورزش یا فعالیتی را که به آن علاقه مند بود، بدون جایگزین کردن آن با ورزش دیگری متوقف می کند. معمولاً کودکی که مرتباً نامرتب به نظر می رسد. دانش آموزی که نمراتش به شدت کاهش یافته یا از دادن تکالیف دست می کشد. کودکی که ناهار را به تنهایی می خورد و دیگر با دوستان خود دست و پا نمی زند.

بعد از اینکه متوجه شدید مشکلی وجود دارد، مرحله بعدی آموزش این دوره این است که بدون فشار دادن یا قضاوت کردن از دانش آموز بپرسید و به او اجازه دهید بداند که شما اهمیت می دهید و می خواهید کمک کنید.

لونا هررا، معلم مطالعات اجتماعی در مدرسه راهنمایی شهر کالیفرنیا، که دو ساعت با ماشین از لس آنجلس به صحرا می رود، گفت: “گاهی اوقات یک بزرگسال می تواند سؤالی بپرسد که بیشتر ضرر دارد تا مفید.”

او این دوره را در بهار 2021 گذراند و دو هفته بعد از آن استفاده کرد. در حین آموزش از راه دور بود و دانش آموزی نتوانسته بود برای تدریس خصوصی آنلاین حاضر شود، اما او را در حال چت آنلاین در پلتفرم آموزش از راه دور مدرسه مشاهده کرد و درگیری شدید با دوست پسر آن زمان خود داشت. لونا خصوصی با او تماس گرفت.

او گفت: “از او پرسیدم که آیا او خوب است.” کم کم، دختر به لونا-هررا در مورد مشکلات با دوستان و دوست پسرش و مشکلاتی در خانه گفت که باعث شده بود او احساس تنهایی کند و به شدت بی بند و بار باشد.

این دوره به بزرگسالان می‌گوید که سؤالات باز بپرسند که مکالمه را ادامه می‌دهد، و با نظراتی مانند: «خوب خواهی شد»، خود را به مشکلات نوجوان نشان ندهند. آنقدرها هم بد نیست؛ من از آن عبور کردم؛ سعی کنید آن را نادیده بگیرید.» چیزی که ممکن است برای یک بزرگسال بی اهمیت به نظر برسد، برای یک فرد جوان بسیار طاقت فرسا است، و عدم تشخیص آن می تواند مانع گفتگو باشد.

این دختر 12 ساله به لونا-هررا گفت که به فکر آسیب رساندن به خودش بوده است. “آیا این یک فکر تکراری است؟” او پرسید، و به یاد می آورد که چگونه قلبش شروع به تپیدن کرد وقتی که او نقشه خودکشی خود را فاش کرد.

مانند آموزش کمک‌های اولیه CPR، این دوره نحوه مدیریت بحران را آموزش می‌دهد: زنگ هشدار را به صدا درآورید و از متخصص کمک بگیرید. فردی را که در فکر خودکشی است تنها نگذارید. در حالی که لونا هررا به صحبت با دختر ادامه می داد، او به ناظم مدرسه خود پیام داد، که مدیر را در خط قرار داد، آنها با 911 تماس گرفتند و پلیس سریع به خانه رفت و در آنجا با دختر و مادرش که مبهوت و بی خبر بود صحبت کردند.

کاترین آگویر، سرپرست متحد موهاو، که بر ناحیه حدود 3000 دانش آموز نظارت می کند، گفت: «او کاملاً زندگی آن کودک را نجات داد.

آگویر در اوایل بیماری همه گیر نیاز به آموزش بهداشت رفتاری را تشخیص داد و از طریق وزارت آموزش به همه کارکنان خود، از معلمان گرفته تا سرپرستان حیاط و کارگران کافه تریا، آموزش داد.

«این در مورد آگاهی است. و قول سندی هوک: اگر چیزی دیدی، چیزی بگو.”

این اتفاق در مورد تایا بروئل 14 ساله رخ نداد.

به گفته پدرش هری برول، تایا دانش آموزی باهوش و زودرس بود که در حدود 11 سالگی با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می کرد. در آن زمان، خانواده در بولدر، کلرادو زندگی می‌کردند، جایی که تایا در یک مقطع برای مراقبت‌های روانی در بیمارستان بستری بود، اما به شیوه‌های یک دانش‌آموز مدل ادامه می‌داد: او مستقیماً آس، یکی از رهبران باشگاه نویسندگی دبیرستانش بود و در بخش یدکی خود بود. زمان استفاده از کامپیوتر را به سالمندان آموخت.

برای یک کلاس ادبیات، به تایا مأموریت داده شد که یک مجله داشته باشد. در آن، او پرتره ای آزاردهنده کشید که نشان دهنده آسیب به خود بود و در مورد اینکه چقدر از بدنش متنفر بود و صداهایی را می شنید که می خواست ساکت کند، نوشت.

معلمش تکلیف را خواند و نوشت: «تایا، مجله بسیار کامل. خواندن نوشته ها را دوست داشتم. A+”

سه ماه بعد در فوریه 2016، تایا خودکشی کرد. پس از مرگ او، والدین تایا مجله را در اتاق او کشف کردند و آن را به مدرسه آوردند، جایی که متوجه شدند معلم تایا به مشاور مدرسه یا مدیران مدرسه از آنچه دیده است اطلاع نداده است. آنها معلم را سرزنش نمی کنند، اما همیشه تعجب می کنند که اگر او علائم خطر را نادیده نمی گرفت چه می شد.

فکر نمی‌کنم معلم بخواهد به دختر ما صدمه بزند. فکر می‌کنم او وقتی آن علائم هشداردهنده شدید در مجله تایا را خواند، نمی‌دانست چه باید بکند.

او معتقد است قوانینی که به آموزش معلمان در زمینه بهداشت رفتاری نیاز دارد، جان انسان ها را نجات می دهد. “این به شما می آموزد که زنگ خطر را به صدا در آورید، و نه تنها از آنجا دور شوید، چیزی که برای تایا اتفاق افتاد.”