آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اهل محله در محوطه کلیسای مسیح در آرملی، لیدز، به اندازه کافی صندلی گذاشته بودند تا حدود 80 نفر را برای ناهار بزرگ تاجگذاری خود بنشینند – اما کم کم مشخص شد که ممکن است آنها را دست کم گرفته باشند.
با کمک هوای آفتابی روز یکشنبه، تعداد آنها تقریباً دو برابر شد، و طولی نکشید که نیمکت‌ها برای نشستن در این گردهمایی مختلف به بیرون آورده شدند، یکی از بیش از 67000 ناهار بزرگ که در آخر هفته تعطیلات بانکی به عنوان بخشی از مراسم رسمی برگزار شد. جشن های تاج گذاری
میزهایی با رومیزی پرچم اتحادیه دور تا دور ساختمان ویکتوریایی که از دوده سیاه شده بود، که با بند و بادکنک آراسته شده بود، جمع شده بود. کلیسای مسیح در سال 1872 توسط یک تاجر زغال سنگ ساخته شد و تا حد زیادی توسط مردم محلی تأمین مالی شد – روحیه ای اجتماعی که تا به امروز ادامه داشته است.
راشل آرنولد، برگزارکننده، با یک کلاه گیس فرفری قرمز، سفید و آبی بازیافت شده از جشن ملکه گفت: «مردم زیادی وارد شدند. “من خیلی راضی هستم.”
اعضای خانواده سلطنتی روز یکشنبه درگیر شدند، دوک و دوشس ادینبورگ در یک ناهار بزرگ در کرانلی در ساری شرکت کردند، شاهزاده رویال و نایب دریاسالار سر تیم لارنس از یک مهمانی خیابانی در سوئیندون بازدید کردند و شاهزاده خانم بئاتریس و یوژنی در حال رفتن به یکی در ویندزور
اسقف اعظم کانتربری، جاستین ولبی، میزبان یکی در کلیسای جامع کانتربری بود و ریشی سوناک یک ناهار بزرگ در خارج از درب شماره 10 برگزار کرد که در آن بانوی اول ایالات متحده، جیل بایدن، به وی پیوست.
نخست وزیر و خانواده اش با مهمانان روی دو میز بلند پوشیده از کتانی سفید، با گلدان های لاله و لیوان های شاه چارلز سوم نشستند. سگ خانواده، نوا، باندانای پرچم اتحادیه را به تن داشت.
مهمانان داونینگ استریت از غذاهایی از جمله کیچ تاج گذاری، مرغ تاج گذاری، رول سوسیس و ماهی آزاد دودی که از سراسر بریتانیا تهیه می شد، از جمله گوشت گاو از گلوسسترشایر که در پودینگ های یورکشایر سرو می شد، ماهی قزل آلا Loch Duart اسکاتلند، نان سودا ایرلند شمالی و بستنی از آن لذت بردند. ولز.
در لیدز، منو کمی بین المللی تر بود. خانواده‌ها با لهجه‌های مختلف با یکدیگر صحبت می‌کردند و در حالی که داخل همبرگر، مرغ ایرانی، پاستا، کیک، برنج نیجریه‌ای، پیتزا و سالاد می‌خوردند، می‌خندیدند.
این قبل از آن نبود که جمعیت کمی از صحبت های پر سر و صدا خود استراحت کردند تا به دعای شوهر آرنولد، فیل، معاون کلیسای مسیح گوش دهند، که شامل تشکر از پادشاه بود.
موسیقی و بوی اغوا کننده کباب برای وسوسه کردن مردم از خانه های پشت سر هم آجر قرمز در اطراف کافی بود که مورد استقبال و تشویق اعضای کلیسا قرار گرفتند.
آرملی یکی از محروم‌ترین بخش‌های لیدز است، جایی که روزگار آن تحت ریاضت طاقت‌فرسا بوده است. به همین دلیل است که همه چیز از غذا گرفته تا نقاشی چهره در کلیسای مسیح در روز یکشنبه «همانطور که احساس می‌کنید بپردازید».
آرنولد به یاد می‌آورد که در اوایل هفته، زنی می‌خواست فرزندانش را بیاورد، اما اعتراف کرد که تنها 13 پوند در اختیار دارد. من گفتم، “بیا، همه خوش آمدند.” برای ما مهم است که به جامعه محلی خدمت کنیم. این یک موهبت است که می‌توانیم مردم را دعوت کنیم تا بخشی از آن باشند.»
Alesya Moiseenko، که 20 سال پیش به عنوان پناهنده از بلاروس به بریتانیا آمد، به کودکانی که تاج های کاغذی بر سر داشتند و صورت های قرمز، سفید و آبی رنگ شده بودند، اشاره کرد.
پس از ارتقاء خبرنامه
“امروز زیباست. در محوطه کلیسا به اطراف نگاه می کنید و کودکانی را می بینید که در حال دویدن هستند. این شگفت انگیز است، “او گفت. ممکن است تعجب کنید که چگونه مردم در این منطقه گرد هم می آیند.
آیا او از طرفداران خانواده سلطنتی بود؟ “البته! چیزهای زیادی برای دوست داشتن در مورد آنها وجود دارد. می توانم شروع به فهرست کردن همه چیز کنم و روزها ادامه دهم. نکته اصلی این است که آنها بتوانند کشور را جمع کنند.»
جون کاکبرن، یکی از سرپرستان کلیسا، مرددتر بود. من نمی گویم سلطنت طلب هستم، اما به زندگی و اجازه زندگی اعتقاد دارم.
او گفت در مناطقی مانند آرملی، هر چیزی که روحیه را بالا می برد ارزش جشن گرفتن را دارد. این را اینگونه بیان کنید: اگر تاجگذاری نبود، ما این وضعیت را نداشتیم.
میهمانان در ناهار از این فرصت سپاسگزار بودند. رابرت اسپنس که برای تعطیلات بانکی از لندن به خانه برگشته بود و خانواده اش را ملاقات می کرد، گفت: «آرملی دیگ ذوب آدم های مختلف است. “این مکانی است که هنوز می توانید ببینید که جامعه توسط مردم ارزش قائل است. خیلی کار میبرد.”
نگرانی هایی وجود داشت که چنین حجم سخاوتمندانه ای از مواد غذایی که توسط اعضای جامعه آورده می شود ممکن است به هدر برود، اما صف ها به این مفهوم پرداختند.
با کم شدن غذا، اسپنس به دنبال باقیمانده ها بود. او گفت: «پائلا خوشمزه است. برای چند ثانیه به عقب برمی گردم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
