ParentsNext بالاخره حذف شد اما باید دید دیگر برنامه های تنبیهی لغو می شوند یا خیر | رفاه

تحقیقات پارلمانی، کارشناسان، مدافعان، و گزارش‌های خود آبان نیوز استرالیا در طول سال‌ها همین موضوع را در مورد برنامه ParentsNext فاش کرد: این برنامه تنبیهی بود و باعث آسیب به برخی از آسیب‌پذیرترین افراد در استرالیا شد.

لغو آن مدت‌ها به تعویق افتاده بود و دولت آلبانی باید به خاطر توجه به درخواست‌های کسانی که طی سال‌ها برای اصلاحات استدلال می‌کردند، تحسین شود.

در بودجه ای که احتمالاً طرفدارانی را که خواستار افزایش همه جانبه حقوق جویندگان کار هستند ناامید می کند، پایان ParentsNext و حرکت برای بازگرداندن به پرداخت والدین برای کسانی که فرزندان بالای هشت سال دارند، نشان دهنده تغییری در تفکر است.

اما این سوال را مطرح می کند که آیا مشکلات درون ParentsNext هنوز در سایر بخش های سیستم رفاهی ما وجود دارد یا خیر.

به خصوص جنبه های مخربی برای ParentsNext وجود داشت. آبان نیوز استرالیا در اواخر سال 2018 فاش کرد که چگونه والدین مجرد به دلیل شرکت نکردن در گروه بازی یا کتابخانه با احتمال از دست دادن درآمد خود روبرو می شوند.

کتابداران گفتند که این محل کار آنها را به مکان های نظارت تبدیل می کند زیرا مشاوران آژانس های کار گاهی برای بررسی حضور والدین در زمان داستان مراجعه می کنند. گزارش آبان نیوز استرالیا با کمک پشتکار مدافعان و شرکت کنندگان، ظلم این طرح را در طول سالیان متمادی برجسته کرد.

وزیر زنان، کیتی گالاگر، روز جمعه وضعیت را به خوبی بیان کرد.

گالاگر گفت: «من فکر می‌کنم مسئله‌ای که ما شناسایی کرده‌ایم این است که می‌خواهیم این … گروه آسیب‌پذیر بتوانند آن فرصت‌ها را بدون برداشتن پول هفتگی خود به دست آورند. این گروه کوچکی از استرالیایی‌های آسیب‌پذیر هستند که وقتی برای بردن فرزندشان به کتابخانه برای زمان داستان نیامدند، پولشان دریغ شد.»

پایان ParentsNext همچنین باید توجه را به رژیم تعهدات متقابل گسترده‌تر حاکم بر زندگی افراد متکی به پرداخت‌های تامین اجتماعی جلب کند.

در مورد ParentsNext، دولت اذعان کرده است که توقف پرداخت‌های رفاهی بیش از آنکه مفید باشد، ضرر دارد. بخشی از این گفتگو این است که این مجازات‌ها برای والدین آسیب‌پذیر – اکثراً زنان مجرد – با بچه‌های 9 ماهه اعمال شده است.

اما هنوز این سوال مطرح می شود: آیا جویندگان کار که دست به دهان زندگی می کنند از توقف درآمدشان سود می برند؟ این سیستم بر اساس یک فرض نگران کننده عمل می کند: اگر یک جوینده کار به تعهدات خود (چه با معنی یا مشغله کاری) عمل نکند، اساساً به آژانس های کار گفته می شود: ابتدا پرداخت ها را متوقف کنید، بعداً دلیل آن را بپرسید.

مانند کسانی که در ParentsNext هستند، بسیاری از کسانی که در سیستم تعهدات متقابل گسترده تر هستند آسیب پذیر هستند. آنها ممکن است یک بیماری مزمن یا یک وضعیت سلامت روان داشته باشند. بسیاری از آنها بیکار طولانی مدت هستند، برخی بی خانمان هستند یا به تازگی سیستم عدالت کیفری را ترک کرده اند.

داده ها تکان دهنده است: از بین 75000 نفری که در نیمه دوم سال 2022 با یک آژانس کاریابی در ارتباط بودند یا در معرض خطر بی خانمانی بودند، 76٪ تعلیق پرداخت را تجربه کردند. در میان افراد دارای معلولیت، این رقم نزدیک به 60 درصد بود. برای جویندگان کار بومی، نزدیک به 80 درصد بود. از میان نزدیک به 70000 والدین (که دارای فرزندان شش ساله و بالاتر هستند)، نزدیک به 70 درصد حداقل یک بار تعلیق پرداخت را تجربه کرده اند. فقط برخی از این افراد در نهایت پرداخت های خود را به تعویق می انداختند، اما بسیاری از آنها این کار را انجام می دادند.

با توجه به این رویکردهای تنبیهی که همزمان با افزایش مستمر دریافت کنندگان جویای کار درازمدت طی یک دهه است، این سوال باید مطرح شود: آیا این مجازات ها کمکی می کند؟ شایان ذکر است که حدود 7 میلیارد دلار از وجوه مالیات دهندگان به شرکت های خصوصی و غیر انتفاعی که سیستم را اداره می کنند، ریخته می شود.

یک تحقیق پارلمانی که توسط دولت و به ریاست جولیان هیل راه اندازی شده است، به نظر می رسد یک نماینده کارگر این سؤالات را می پرسد. جیم چالمرز، خزانه دار، روز جمعه اشاره کرد که دولت به دقت به کار خود نگاه می کند. در واقع، همان پرس و جو همچنین خواستار رفتن ParentsNext شد. در همین حال، حتی برخی از آژانس های کاریابی، شاید بادهای تغییر را احساس می کنند، به نظر می رسد که موضع عمومی خود را در مورد تبعیت از مجازات تغییر می دهند.

نهاد مشورتی خود دولت خواستار افزایش قابل توجه حقوق جویندگان کار برای همه شده است، اما به نظر می رسد این افزایش به افراد بالای 55 سال محدود شود.

این هنوز است اعتراف به ناکافی بودن کارجو به نظر می رسد استدلالی که چالمرز و دیگران ارائه کرده اند این است که افراد بالای 55 سال به حمایت بیشتری نیاز دارند، زیرا بازگشت به کار برای آنها سخت است.

اما در حالی که جویندگان کار مسن به احتمال زیاد معلولیت یا وضعیت سلامتی دارند، حدود 200000 نفر زیر 55 سال نیز در این موقعیت قرار دارند. برخی داده‌ها نشان می‌دهند که بیکاری طولانی‌مدت به طور کلی در میان افراد جویای کار در 40 سالگی قابل مقایسه است. در سال 2021، میانگین زمان پرداخت برای افراد 45-54 ساله نزدیک به شش سال بود.

اقدام برای لغو ParentsNext نشان می‌دهد که دولت آلبانی در حال تغییر شماره‌گیری در تامین اجتماعی است. اما مهمتر از همه، فقط برای برخی.

ترس بزرگ این است که آن‌هایی که توسط دولت به عنوان نیازمند‌ترین افراد شناسایی نشده‌اند – یعنی والدین مجرد و استرالیایی‌های مسن‌تر – پشت سر گذاشته شوند.