تاج گذاری در دوران ریاضت و خاکستری برای به یاد ماندن: فال 1953 | کریکت

آآیا برای بزرگترین رویداد سلطنتی از آخرین رویداد هیجان زده هستید؟ آیا دستور پخت رسمی کیش و چاپ در خانه خود را دانلود کرده اید؟ ممکن است The Spin قرار نباشد در خیابان بایستد و فریاد وفاداری به یک پادشاه جدید فریاد بزند، اما این به این دلیل است که به The Spin آموزش داده شد که در خیابان بایستد و به کسی فحش ندهد. اگر مراقب تاج‌گذاری یا طفره‌رو باشید، غیرممکن است که شگون‌های اصلی جیرجیرک را که در جشن‌های آخر هفته تعبیه شده است نادیده بگیرید.

تابستان گذشته که یک پادشاه تاجگذاری کرد، انگلستان با بازی یک مارک کاملاً جدید کریکت، خاکستر را پس گرفت. مسلماً سبکی که آنها 70 سال پیش اتخاذ کردند نسبت به بازی بازبال پویایی کمتری داشت. Ashes 1953 بیشتر به خاطر سنگ اندازی باورنکردنی تروور بیلی، مرد خفاش در مسابقات انگلستان-استرالیا، مردی که چهره او هزاران دفاع رو به جلو را آغاز کرد، به یاد می‌آید. سلسله حرکات سرسخت بیلی باعث شد که او را The Barnacle لقب دهند، که برای کسی که نام مستعار قبلی اش The Boil بود، پیشرفتی بود.

با گذشت دهه ها، انسداد گرایی خونین انگلیس به تصویر تعیین کننده آن سریال تبدیل شده است. شاید این کمکی نکرد که بویلبال رویکرد مورد انتقاد بیشتری را از سوی باتترها و کاپیتان های انگلیس به وجود آورد و دوره تسلط انگلیسی که در پی داشت، سرگرم کننده ترین دوره کریکت تست نبود. همچنین امتیاز کلی 1-0 به انگلیس، با چهار تساوی بارانی، شایستگی خود را نشان نمی دهد. برای کشف درخشش رگه‌های بولینگ الک بدسر، رهبری کاپیتان‌ها، قهرمانی‌های دیرهنگام جیم لیکر و تونی لاک، به نگاه دقیق‌تری نیاز دارید.

جان آرلوت، که معتقد بود دومین تست در لردز هیجان‌انگیزترین قرعه‌کشی بود که تماشا کرده بود، گفت: «به نظر نمی‌رسید هیچ بازی برای دو روز متوالی به یک شکل اجرا شود. Sydney Morning Herald مسابقه تعیین کننده در Oval را به عنوان “آزمونی برای پایان دادن به تمام تست ها” توصیف کرد و در حالی که استرالیایی ها در مورد شایستگی مهمانی تور خود تا به امروز بحث می کنند، جان وودکاک فقید، که حرفه کریکت نویسی اش هفت دهه طول کشید، گفت: هرگز شاهد تیم بهتری از انگلیس نبودیم. تعداد کتاب‌هایی که روی 53 Ashes نوشته شده است به شما می‌گوید که شایسته جشن پلاتینیوم برای خودش است.

وسوسه‌انگیز است که در طول سال‌ها، با بهره‌مندی از تمام آن حساب‌های دست اول، ارتباط برقرار کنید و در یک نقطه مقایسه افراط کنید. آیا بریتانیا پس از جنگ واقعاً با نسخه ما پس از کووید و پس از برگزیت تفاوت داشت؟ اولین فکر جک فینگلتون، نویسنده کریکت، هنگام سوار شدن به کشتی اقیانوس پیمای خود در استرالیا این بود که فراموش کرده بود غذای کنسرو شده بسته بندی کند. او که جیره بندی و محرومیت انگلستان پس از جنگ را در سال 1948 تجربه کرده بود، به اندازه کافی عصبی بود که کیت میلر را تلگراف کرد و ستاره همه جانبه استرالیا با یک چمدان پر از مواد زوال ناپذیر به کشتی در بندر بعدی پیوست. اینکه آیا پت کامینز با روغن آفتابگردان خودش سفر خواهد کرد یا نه، باید دید.

و درست مانند امروز، یک اقتصاد فلج شده به هیچ وجه بر توانایی بریتانیا برای میزبانی از زانوی راست سلطنتی لطمه ای وارد نکرد. سید بارنز – که مانند فینگلتون از بازیکن تست استرالیا به روزنامه نگار تبدیل شده بود – ادعا کرد که بازی توریست ها در برابر ناتینگهام شایر را به دو روز کاهش داد تا بازیکنان بتوانند روز تاج گذاری را رایگان داشته باشند.

اکثر اعضای تیم از روی یک غرفه در فضای باز که در هایمارکت نصب شده بود، مراسم را تماشا کردند، جایی که هنگام عبور از نخست وزیر خود، رابرت منزیس، سلام ویژه ای دریافت کردند. باران با وظیفه‌شناسی خود را متوقف کرد تا اینکه ملکه داخل شد. پس از آن، همه آنها کمی خیس شدند.

کاپیتان استرالیا، لیندسی هاست، در کلیسای وست مینستر، فینگلتون نیز خشک ماند. به عنوان مهمان اعلیحضرت، از آنها خواسته شد که مهمانخانه مرکزی لندن خود را در ساعت 5:30 صبح با کلاه بالا و کت و شلوار صبحگاهی ترک کنند، در یک مایل ترافیک بخزند و یک ساعت بعد در سکوهای خود بنشینند. رعایای وفاداری که از آنها عبور می کردند، روزها و شب ها در سنگفرش های بارانی کمپ زده بودند تا فرصتی برای دیدن موکب داشته باشند. مدعوین 10 ساعت را در ابی گذراندند، اگرچه برای فینگلتون، که به سختی به خاطر شکوه، میهن پرستی و حتی پلیس، که «در همه چیز با شکوه بودند»، «دقایق زیادی» به نظر می رسید.

آن روزها، روزهای جدایی قطعی بین اعضای اصلی خانواده سلطنتی و دنیای کریکت تست بود. دوک ادینبورگ، در اوج دوران بازی خود، تماشاگر مشتاق بازی افتتاحیه تور استرالیا در شرق مولسی بود، جایی که به بازیکنان جایزه 500 پوندی پیشنهاد شد اگر توپ را به فاصله 140 یاردی که برای رسیدن به جزیره تگ در آن نیاز داشت، بزنند. وسط تیمز (آنها تلاش کردند، شکست خوردند).

دوستی پرنسس مارگارت با میلر، اگر ما به آن می گوییم، در تور قبلی استرالیا ایجاد شده بود. حالا او در طی مراسم تاجگذاری در کاخ بلنهایم به هاست پیش بینی کرد که انگلیس خاکستر را دوباره به دست خواهد آورد: “باید اعتراف کنید، آقای هاست، مطمئناً نوبت ماست.”

همانطور که اتفاق افتاد، اعلیحضرت سلطنتی حق داشتند. چند مفسر قبل از سریال اظهار داشتند که حس قوی 1953 به موازات تابستان انگلیسی 1926 وجود دارد. آرلوت در دفتر خاطرات خود نوشت که اگر الگوهای برد و شکست از آن سری قبل از جنگ خوب بود، انگلیس باید با کوزه تمام شود.

آن‌ها این کار را کردند و به دلیل پوشش تلویزیونی رو به رشد، که عمدتاً با خرید دستگاه‌های تاج‌گذاری توسط مردم تقویت شد، افراد بیشتری نسبت به قبل درگیر سریال شدند. یک فال برای گنج وجود دارد.