داروین نونیز در حاشیه و نگاهی بی جا به لیورپول | لیورپول

منلحظه ای عجیب در طول یک بازی عجیب بود. در دقیقه 73 پیروزی 4-3 لیورپول مقابل تاتنهام در روز یکشنبه، داروین نونیز در حال دریافت دستورات تیاگو آلکانترا در حالی که آماده می شد به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شود، دید که هافبک اسپانیایی علیرغم اینکه حتی در بازی حضور نداشت، وظیفه مربیگری را بر عهده گرفت. از تیم لیورپول در روز بازی و همانطور که او این کار را انجام داد، یورگن کلوپ، مربی واقعی، با ترکیبی از سردرگمی و تحقیر به او نگاه کرد.

البته این آخرین باری نبود که کلوپ در آن بعدازظهر عصبانی شد و در این مورد شاید حق با او بود، با توجه به اینکه هرچه تیاگو به نونیز گفت هیچ تأثیر مثبتی نداشت. مهاجم اروگوئه ای وارد زمین شد و با متانت و هدف کمی به اطراف دوید و تا حد زیادی در مالکیت توپ بد و بیهوده بود. ماهیت نامنظم و بی‌اثر حرکت کوتاه نونیز به بهترین وجه در تلاش ناموفق او برای متوقف کردن ریچارلیسون از زدن گل سوم اسپرز خلاصه می‌شود، چالشی که با پای راست پرواز می‌کرد و در نهایت به سر برزیلی نزدیک‌تر بود تا توپ، و در کل. نمایش دیگری بود که به این احساس اضافه کرد که این بازیکن 23 ساله به طور فزاینده ای در آنفیلد جای خود را ندارد.

آنچه مسلم است این است که این فصل برای نونیز پس از انتقال 64 میلیون پوندی او از بنفیکا در ماه ژوئن، یک فصل پرتلاش بود. اعداد و ارقام مناسب هستند – 15 گل و 4 پاس گل در 40 بازی – اما او هنوز نتوانسته است با هیاهویی که ورودش را به همراه داشت و پس از گلزنی در اولین گل، یک یا دو درجه بالاتر رفت، یک ضربه سر دیرهنگام برای مهر و موم شدن. پیروزی 3-1 لیورپول مقابل منچسترسیتی در ژوئیه Community Shield. این تا حدودی تاثیرگذار بود، اما دو بازی بعد، نونیز به دلیل ضربه سر یواخیم اندرسن در تساوی 1-1 مقابل کریستال پالاس از بازی اخراج شد و هرگز واقعاً بهبود نیافت. همانطور که کمپین به نتیجه می رسد، او خود را در حاشیه می بیند.

نونیز تنها یکی از هفت بازی گذشته لیورپول را شروع کرده است، در شش بازی دیگر به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شده است و مانند آخر هفته، به دلایل نادرستی توجه ها را به خود جلب کرده است. بی نظمی تا حدودی آشفته ای که دوران او در مرسی ساید را مشخص می کند برای همه قابل مشاهده بوده است و چیزی که با شکل گیری بهار آشکار می شود این است که کلوپ تصمیم گرفته است که مهاجمان اصلی او چه کسانی هستند و گران ترین آنها یکی از آنها نیست. محمد صلاح، کودی گاکپو و دیوجو جوتا به طور مداوم به عنوان سه خط مقدم لیورپول انتخاب می‌شوند و لوئیز دیاز پس از بهبودی از مصدومیت به طور محکم در ترکیب قرار می‌گیرد. این بازیکن کلمبیایی در اولین بازی خود از ماه اکتبر برابر اسپرز گلزنی کرد و شدت، هوش، سرعت و تهاجمی را به نمایش گذاشت که باعث شد بلافاصله پس از ورودش از پورتو در ژانویه گذشته، برای لیورپول مناسب باشد.

و مشکل نونیز در اینجا نهفته است – به نظر نمی رسد که او مناسب باشد. مطمئناً نه به عنوان یک مهاجم مرکزی، که قراردادش را امضا کرده بود، و با وجود تمام تنظیمات تاکتیکی که کلوپ در این فصل برای بهبود وضعیت لیورپول انجام داده است، آخرین مورد رویکردی مبتنی بر انتخاب ترنت الکساندر-آرنولد به عنوان یک دفاع راست و هافبک ترکیبی است. موقعیتی باقی می ماند که رئیس فعلی نه تنها باید بداند که چگونه فشار دهد، بلکه باید آن را نیز رهبری کند. روبرتو فیرمینو استاد بود و نونیز تا حدودی برای شاگرد شدن فاصله دارد.

کلوپ با اظهارات اخیر خود به همین میزان اشاره کرده است و روشن کرده است که “بلیت ورود به این تیم باید ضد فشار باشد” و “اگر این کار را انجام دهید، بازی می کنید. [and] شانس خوبی برای شروع دوباره داشته باشید.» با توجه به اینکه نونیز شروع نکرده است، لازم نیست تد هستینگز باشید تا بفهمید که او از خواسته های سرمربی خود کوتاهی می کند، و کلوپ احساسات خود را در این مورد با نظرات خود در مورد سازگاری نونیز با زندگی در بریتانیا آشکار می کند. او گفت: “انگلیسی او هنوز عالی نیست، اگر اصلا وجود نداشته باشد.” او باید انگلیسی را یاد بگیرد، این طور است. در جلسات آموزشی ما نمی توانیم چهار زبان را ترجمه کنیم. از این رو، نقش تیاگو به‌عنوان هم‌تیمی-بخش ارتباطی، البته گاهی اوقات در لحظاتی نه چندان مناسب، به وجود می‌آید.

در مقابل، گاکپو به طور فزاینده ای جانشین ایده آل فیرمینو از زمان حضورش از پی اس وی آیندهوون در دسامبر به نظر می رسد. او در فرود در عمق برای جمع آوری، حفظ و پیشرفت مالکیت مهارت دارد، در حالی که بازی پیوندی و، مهمتر از همه، توانایی پرسینگ او نیز چشمگیر است، با معیارهای مختلف که نشان می دهد او در آن مناطق عملکرد بهتری از نونیز دارد. بازگشت 6 گل و دو پاس گل در 21 بازی نیز به آرمان هلندی کمک می کند تا جایگاه کاذب شماره 9 را حفظ کند.

هیچکدام از اینها به این معنا نیست که نونیز یک رد کردن، یک شکست، یک ‘اندی کارول گند’ است. او این فصل را تحت تأثیر قرار داده است، عمدتاً از سمت چپ خط مقدم لیورپول، به جای دیاز قدم گذاشته و از سرعت تند، قدرت، سرعت کار و پایان غریزی خود، در کنار آن خامی آشفته، برای برهم زدن خط دفاعی استفاده کرده است. او با توجه به سرعتی که قبل از مسابقات داشت، تا حدودی در زمان جام جهانی بدشانس بود. این که او در تیمی که به شدت دست و پنجه نرم می کرد عملکرد خوبی داشت، به ویژه قابل توجه بود.

تمام ویژگی‌هایی که باعث شد کلوپ پس از دیدن بازی او برای بنفیکا در برابر لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا در 13 ماه پیش، عاشق نونیز شود، وجود دارد و این موردی است که آنها را اصلاح کرده و آن لبه‌های خشن را برای تطبیق با یک فرد خاص صاف می‌کند. سبک و سیستم، چیزی که نونیز جوان است و به ظاهر آنقدر گرسنه است که انجام دهد. در واقع حرفه او، شروع در پنیارول قبل از انتقال به آلمریا و لیسبون، داستانی از پیشرفت مداوم در میان فشار و انتظار بوده است.

به همین ترتیب، نمی توان انکار کرد که نونیز در لیورپول از برنامه عقب مانده است و اگر چیزی از آن جایی که باید باشد دورتر می شود. عوامل مختلفی در این امر دخیل بوده‌اند، برخی خارج از کنترل نونیز، و در نهایت می‌تواند به سادگی یک بازیکن مناسب، باشگاه مناسب، اما برای هر دو مورد، زمان اشتباه باشد.